Codependency

2023 Auteur: Wallace Forman | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-05-24 12:25

Codependency

De mens is geen "eiland", maar in ruil voor zijn omgeving. Daarom beïnvloedt het gedrag elkaar. Het is meestal ook niet gemakkelijk voor de sociale omgeving wanneer een naaste persoon verslaafd is, en er is geen "magische kogel" voor gedrag. Er zijn echter zeker opties voor ondersteuning en aanbevelingen voor gedrag. De term "wederzijdse afhankelijkheid" verwees oorspronkelijk naar familieleden van alcoholisten. Aan de hand van gezinszelfhulpgroepen van Anonieme Alcoholisten werden veranderingen in gedrag en rollen van familieleden besproken, die een impact kunnen hebben op de ontwikkeling, bekrachtiging of bevordering van verslavend gedrag.

navigatie

• Lees verder
• meer over het onderwerp
• Advies, downloads & tools
• Familieleden zijn niet altijd "mede-afhankelijk"
• Geef hulpeloosheid toe
• Vermijd verslavend gedrag
• Wees er voor jezelf
• Hulp zoeken

Familieleden zijn niet altijd "mede-afhankelijk"

Als gevolg hiervan kwamen veel stellingen en opvattingen naar voren die het fenomeen van zogenaamde codependency karakteriseren. Van de mening dat elke dichterbij gelegen referentiepersoon mede-afhankelijk is, tot de uitbreiding van de term naar alle verslavingen, andere ziekten en bijna de hele sociale omgeving. Er is nog geen eenduidig deskundig oordeel over dit onderwerp. Er zijn echter tendensen dat onder wederzijdse afhankelijkheid wordt verstaan elk gedrag dat verslaving bevordert, ongeacht het type verslaving. Het concept van codependency wordt enerzijds opgevat als “toewijzing van schuld”, anderzijds kan het ook neutraal worden opgevat: iemand gedraagt zich op een manier die verslaving bevordert. De invloed van familieleden op de verslaafde is beperkt, maar het gedrag van een ander is niet volledig te beheersen. En:Niet elk gezinslid of persoon in de directe sociale omgeving (ook op het werk) van een verslaafde is “medeafhankelijk”.

Geef hulpeloosheid toe

Bijna niemand bevordert bewust en opzettelijk verslavend gedrag bij de getroffenen. Dit gebeurt meestal op zijn eigen moment en is vaak een uiting van copinggedrag. In veel gevallen lijden familieleden van verslaafden onder de situatie en ervaren ze uiteenlopende gevoelens, variërend van afschuw en woede tot hulpeloosheid. Hoe ga je ermee om als de partner bijvoorbeeld begint te drinken? Dit zijn gebeurtenissen waarop men in het leven nauwelijks voorbereid is. Een eerste belangrijke stap is om aan jezelf toe te geven dat je niet weet wat je in je eentje moet doen. Soms zijn er al andere familieleden van verslaafden in de directe omgeving waarmee je van gedachten kunt wisselen. Kinderen spelen een bijzondere rol als familieleden. Ze moeten worden ondersteund en, zoals alle naaste zorgverleners, tijdige hulp krijgen.

Vermijd verslavend gedrag

De wens om te willen helpen is legitiem en menselijk. Sommige ondersteuningsinspanningen zijn nuttig, andere minder. Maar wat helpt nu niet? Enkele voorbeelden zijn hieronder opgesomd:

• Om het verslavingsprobleem te onderdrukken, te ontkennen of te bagatelliseren. Dit gedrag maakt echter ook deel uit van het beschermende gedrag van familieleden. Andere coping-mechanismen kunnen in counseling worden geleerd.
• Het verkrijgen van de verslavende stof of het bevorderen van de toegang ertoe (bijvoorbeeld door middel van geldsubsidies) of, in het geval van niet-middelengerelateerde verslavingen, om de gerelateerde activiteiten te faciliteren (bijvoorbeeld het kopen van een videogame als u verslaafd bent aan videogames).
• Opname van alle verantwoordelijkheid voor het leven van de betrokken persoon en vermindering van lasten.
• Excuseer en rechtvaardig verslavend gedrag.

Vaak willen familieleden verslavend gedrag beheersen. Dit is echter moeilijk te doen. Alleen het eigen gedrag kan duurzaam worden beheerst.

Wees er voor jezelf

Het leven van veel familieleden draait om de verslavingsproblematiek van de betrokkene. Het is gemakkelijk om uzelf of andere mensen in uw directe omgeving of zelfs alledaagse verplichtingen te vergeten. Zorg voor uw eigen gezondheid en een zelfstandig leven. Trakteer uzelf op plaatsen en tijden van retraite. Anders kan het bijvoorbeeld gebeuren dat uitputting kan optreden. Aandacht besteden aan de eigen grenzen - ook in termen van rollen en verantwoordelijkheden (bijv. Een partner kan geen therapeut zijn) - is essentieel. Dat betekent echter niet dat u uzelf “inmuurt”. Maar nee zeggen of je eigen problemen scheiden van die van een ander hoort erbij. Dat is natuurlijk niet altijd gemakkelijk. Het gebeurt,dat familieleden zelf problemen hebben of aan een psychische aandoening lijden - ongeacht de verslaving van een naaste verzorger of als gevolg daarvan. In dit geval is het belangrijk om voor uzelf professionele hulp te zoeken.

Hulp zoeken

Het is nuttig als familieleden verslavingsproblemen herkennen en de zieken erop wijzen. Verwacht in dit verband echter weerstand. Hulp is een dunne lijn, vooral bij verslaafden, en of de getroffenen hulp accepteren, is aan hen. De bereidheid van verslaafden om dit te doen kan in de loop van de tijd veranderen. Familieleden kunnen bij therapieën worden betrokken als ze dat willen. Maar wat u actief kunt doen: Zoek zo snel mogelijk steun voor uzelf, zelfs als de persoon in kwestie nog niet klaar is voor therapie in uw omgeving. Het is echter nooit te laat om hulp te zoeken. Hoe je verslaving kunt herkennen en welke aanspreekpunten er zijn, vind je onder de respectievelijke verslavingen.

De volgende contactpunten en informatie kunnen helpen:

• Informatie over adviescentra vind je in het Verslavingshulpkompas en via de verslavingspreventie en verslavingscoördinatiecentra.
• Informatie over het verslavingshulpkompas is ook beschikbaar in gebarentaal.
• De overkoepelende organisaties van de zelfhulpgroepen in uw land vindt u onder Diensten. Ze geven onder meer informatie over adressen bij jou in de buurt.
• Brochures en folders vindt u onder Verslaving / Verslaving: Brochures.
• Algemene aanspreekpunten op het gebied van psyche & ziel zijn te vinden onder Wanneer de psyche hulp nodig heeft.