Winkelverslaving En De Behandelingsopties

Inhoudsopgave:

Winkelverslaving En De Behandelingsopties
Winkelverslaving En De Behandelingsopties

Video: Winkelverslaving En De Behandelingsopties

Video: Winkelverslaving En De Behandelingsopties
Video: ДИКИЕ СТРАННОСТИ В ТЕЛАХ ЛЮДЕЙ | апвоут реддит 2024, Maart
Anonim

Winkelverslaving

Als iemand verslaafd is aan winkelen, kan hij / zij niet stoppen met kopen. Kopen wordt als een soort dwang ervaren en wordt een gedrag waar getroffenen geen controle meer over hebben. De effecten van deze verslaving zijn buitengewoon gedenkwaardig: niet alleen voor de getroffenen, maar ook voor de mensen om hen heen. Bovenal zijn er financiële moeilijkheden die tot verdere problemen kunnen leiden (beroep of gezin). Bovendien leidt winkelverslaving tot groot leed. Soms glippen de getroffenen naar criminele gebieden (bijvoorbeeld fraude of diefstal).

Winkelverslaving is een van de niet aan middelen gerelateerde verslavingen. Het komt voor in consumptiemaatschappijen. De diagnose "winkelverslaving" is nog steeds niet als een onafhankelijke, erkende ziekte in de handboeken van de ziekte terechtgekomen. Winkelverslaving staat ook bekend als de zogenaamde "schone" verslaving. Van buitenaf valt het vaak nauwelijks op. Ook in de samenleving wordt de consumptie doorgaans positief gewaardeerd. Koopkracht stimuleert de economie. Je wisselt ideeën uit over nieuwe prestaties, vergelijkt jezelf met elkaar.

navigatie

  • Lees verder
  • meer over het onderwerp
  • Advies, downloads & tools
  • Oostenrijk: een kwart loopt risico op winkelverslaving
  • Hoe wordt de diagnose winkelverslaving gesteld?
  • Hoe wordt een winkelverslaving behandeld?
  • Aan wie kan ik vragen?
  • Hoe worden de kosten vergoed?

Oostenrijk: een kwart loopt risico op winkelverslaving

Volgens een studie van de Weense Kamer van Arbeid, die in 2017 werd gepubliceerd, loopt een kwart van de Oostenrijkers het risico op winkelverslaving en is elf procent verslaafd. Een op de drie vrouwen loopt het risico van winkelverslaving, en slechts een op de vijf mannen. U dient vooral voorzichtig te zijn met internetaankopen en betaling op afbetaling, evenals bij betalingen zonder contant geld. De koopverslaving is twee keer zo hoog onder mensen die vaak afbetalingen op afbetaling doen dan onder mensen die nooit in termijnen betalen.

Hoe wordt de diagnose winkelverslaving gesteld?

In het geval van winkelverslaving ligt de focus niet op de gekochte artikelen, maar op het kopen. Daarnaast lijden de getroffenen in veel gevallen ook aan depressie, andere verslavingen (bijv. Gokverslaving, internetverslaving of alcoholverslaving), aan een persoonlijkheidsstoornis of aan een verzamelplicht (compulsief hamsteren). Met name bij internetverslaving is er vaak een verband met winkelverslaving door de vele koopmogelijkheden op internet.

In de ICD-10 wordt winkelverslaving geclassificeerd onder "(niet gespecificeerde) stoornis in de impulsbeheersing". Om winkelverslaving als zodanig vast te stellen, is een gedetailleerde anamnese vereist (bijvoorbeeld bij een psychiater). Daarnaast kunnen specifieke vragenlijsten worden gebruikt (bijv. “Screeningsprocedures om compensatoir of verslavend koopgedrag vast te stellen / SKSK) - bijvoorbeeld als onderdeel van een klinisch-psychologische diagnose. De SKSK beschrijft verslavend en compenserend koopgedrag en meet de mate van de neiging of het risico om een verslaving te kopen.

Diagnostische criteria

Om van winkelverslaving te kunnen spreken, moet aan de volgende criteria zijn voldaan:

  • Uw eigen koopgedrag zorgt voor stress en kost veel tijd. Sociale en professionele relaties lijden er ook onder. Er ontstaan financiële problemen of de gekochte artikelen stapelen zich op en nemen voor een groot deel woonruimte in beslag.
  • Overmatig kopen komt niet voor in de context van manie of hypomanie.
  • Bovendien moet ten minste een van de volgende voorwaarden van toepassing zijn op onaangepast gebruik met betrekking tot consumptie:

    • Frequente en intense preoccupatie met koop- of koopimpulsen, die zich onvermijdelijk opdringen en eigenlijk zinloos lijken.
    • Regelmatig kopen (van dingen die niet nodig zijn) buiten de beschikbare financiële middelen en voor een langere periode dan gepland.

Het zelfregulerend vermogen van de getroffenen is aangetast en zelfbeheersing met betrekking tot het kopen is niet langer mogelijk. Als je probeert niet te kopen, krijg je ontwenningsverschijnselen, zoals innerlijke rusteloosheid, concentratieproblemen of prikkelbaarheid. De realiteitszin kan ook verschillen. De meeste getroffenen kopen om met problemen om te gaan of om gevoelens van angst of depressie te verlichten. Kort na de aankoop voelen shopaholics zich uitbundig goed, maar de stemming valt snel weg. Neerslachtigheid, teleurstelling of een schuldig geweten zijn typische gevoelens die terugkeren na overmatig kopen.

Differentiatie van compenserend koopgedrag

Er moet onderscheid worden gemaakt tussen zogenaamd compenserend koopgedrag en winkelverslaving. Dit is een risicofactor voor het ontwikkelen van winkelverslaving. Het wordt gekenmerkt door:

  • Problemen uitstellen (maar uiteindelijk oplossen)
  • af en toe kopen voor ontspanning en beloning
  • soms gedeeltelijk verlies van controle tijdens het winkelen
  • Objecten hebben een hoge symbolische waarde
  • Winkelen is een populaire hobby

Hoe wordt een winkelverslaving behandeld?

Volledige onthouding kan niet worden bereikt met deze vorm van verslaving, noch kan er worden geleefd. Dit vloeit ook voort uit het feit dat iedereen boodschappen moet doen (boodschappen etc.). Het doel van therapie is meestal een nieuwe manier van leven zonder stressvol koopgedrag. Maar weer zelfcontrole leren omgaan met koopgedrag is een uitdagende taak. Dit kan worden ondersteund door therapeutische maatregelen (bijvoorbeeld gedragsbenaderingen). De behandeling wordt poliklinisch of in een privépraktijk uitgevoerd en omvat voornamelijk psychotherapie of klinisch-psychologische behandeling. Daarnaast worden andere behandelingsmaatregelen gebruikt, zoals lichaamsbeweging, muziektherapie, kunsttherapeutische benaderingen en ondersteuning door middel van maatschappelijk werk, enz. Het bezoeken van zelfhulpgroepen kan ook nuttig zijn. Als bijkomende ziekten zoals depressie optreden, worden deze dienovereenkomstig behandeld.

Aan wie kan ik vragen?

Als u vermoedt dat u een winkelverslaving heeft of loopt, kunt u contact opnemen met:

  • Psychiater
  • Psychotherapeut
  • klinische psycholoog
  • Polikliniek van het Anton Proksch Instituut
  • Polikliniek van de Sigmund Freud Private University in Wenen

Onder Health Search vindt u nuttige informatie over het zoeken naar een arts of therapeut.

Er zijn ook adviesdiensten voor familieleden. Omdat de situatie ook voor hen soms erg stressvol kan zijn. Zie voor meer informatie familieleden van geesteszieken en co-afhankelijkheid.

Hoe worden de kosten vergoed?

Zie Afhankelijkheid: voordelen en kosten voor meer informatie.

Aanbevolen: