Idiopathische Longfibrose

Inhoudsopgave:

Idiopathische Longfibrose
Idiopathische Longfibrose

Video: Idiopathische Longfibrose

Video: Idiopathische Longfibrose
Video: Idiopathische longfibrose 2024, Maart
Anonim

Idiopathische longfibrose

Idiopathische longfibrose (IPF) is een meestal chronisch progressieve ziekte. Het komt voornamelijk voor bij ouderen. Weefsels in de longen worden vernieuwd en er is een toenemend verlies van longfunctie. Bij longfibrose wordt er meer bindweefsel in de longen gevormd, dat verhardt en littekens veroorzaakt. Klachten worden vaak pas geleidelijk merkbaar…

navigatie

  • Lees verder
  • meer over het onderwerp
  • Advies, downloads & tools
  • Oorzaken en symptomen
  • diagnose
  • behandeling
  • Acute verslechtering
  • Aan wie kan ik vragen?
  • Hoe worden de kosten gedekt?

Oorzaken en symptomen

Longfibrose tast het zogenaamde pulmonale raamwerk (interstitium) aan, dat zich tussen de bronchiën en bronchiolen bevindt. De longen "verstijven". Ademen wordt moeilijker en de hoeveelheid zuurstof in het bloed daalt. Naarmate de ziekte vordert, worden vitale processen zoals zuurstofopname en -uitwisseling in toenemende mate beperkt.

De oorzaken zijn nog niet bekend. De mechanismen van oorsprong zijn ook nog niet volledig begrepen. Zo worden tabaksrook, gastro-oesofageale reflux, omgevingsinvloeden, virale infecties en genetische factoren besproken.

Symptomen zijn meestal niet onmiddellijk merkbaar, maar kruipen omhoog:

  • Een teken is een droge hoest.
  • De getroffenen lijden ook aan moeilijke ademhaling of snelle uitputting tijdens lichamelijke inspanning.
  • Naarmate de ziekte vordert, neemt de prestatie en het gewichtsverlies toe. Pulmonale hypertensie en stress of schade aan het hart door pulmonale hypertensie (rechterhartstress) zijn ook gevolgen op de lange termijn.
  • Het verlaagde zuurstofgehalte in het bloed leidt onder meer tot de blauwe verkleuring van de huid en slijmvliezen. Getroffen mensen kunnen drumstickvingers hebben en glazen spijkers kijken.

diagnose

De arts krijgt een idee van de symptomen van de patiënt. Daarnaast is bepaalde informatie essentieel, bijvoorbeeld met betrekking tot leefstijl (roken), beroep, medicijngebruik, etc. Om de ziekte te diagnosticeren en andere ziektes uit te sluiten, worden verschillende onderzoeken uitgevoerd, waaronder:

  • Lichamelijk onderzoek (auscultatie, percussie. Bij getroffenen kan de arts een knetterend geratel detecteren tijdens het luisteren naar de inademing, ook wel sclerofonie genoemd),
  • Longfunctietest (spirometrie),
  • Laboratoriumtesten, bijv. ESR, CRP, bloedgasanalyse,
  • Biopsie,
  • Röntgenfoto van de borst
  • hoge resolutie CT (HRCT).

Bij de getroffenen is vaak een zogenaamd honingraatpatroon te zien op de röntgenfoto of CT van de longen naarmate het weefsel verandert.

behandeling

Met medicamenteuze behandeling wordt geprobeerd de ontwikkeling van fibrose (pirfenidon, nintedanib) te vertragen. Bij acute verslechtering (acute exacerbaties met kortademigheid en hoesten) kunnen steroïden ("cortison") of andere geneesmiddelen die het immuunsysteem onderdrukken of verzwakken (bijv. Cyclofosfamide) worden gebruikt. Tot dusverre was het niet mogelijk om de ziekte met medicijnen te genezen.

Er kan een longrevalidatie worden geplaatst. Meer informatie vindt u onder Rehabilitation & Cure en COPD: Revalidatie.

Langdurige zuurstoftherapie kan nodig zijn, bijvoorbeeld naarmate de ziekte voortschrijdt. Sommige patiënten hebben constante zuurstoftherapie nodig. Als onderdeel hiervan wordt met zuurstof verrijkte lucht ingeademd via een neuscanule. Draagbare apparaten ondersteunen de mobiliteit in het dagelijks leven.

In ernstige gevallen kan een longtransplantatie worden uitgevoerd. Meer informatie over transplantatie.

Check-ups zal worden ingericht om de voortgang te bewaken. De herkenning en behandeling van comorbiditeiten (bijv. Pulmonale hypertensie, gastro-oesofageale reflux en CHZ) spelen ook een belangrijke rol.

Acute verslechtering

Acute snelle verslechtering (acute exacerbatie) kan optreden bij IPF. Er is bijvoorbeeld een verhoogde kortademigheid en een verslechtering van de zuurstoftoevoer naar het lichaam. Bij de eerste tekenen van bederf moeten de getroffenen een arts raadplegen.

Snelle medische noodhulp (alarmnummer 144) is noodzakelijk voor:

  • ernstige kortademigheid,
  • (in toenemende mate) versnelde ademhaling,
  • ernstig verslechterde algemene toestand,
  • verhoogde hartslag,
  • Verminderd bewustzijn of comateuze toestanden,
  • blauw-rode verkleuring van de huid die nieuw is of verslechtert. (Deze duiden op een afname van zuurstof in het bloed) enz.

Aan wie kan ik vragen?

De contactpersoon is een longarts. Specialisten uit verschillende disciplines zijn betrokken bij het diagnose- en therapieproces, bijvoorbeeld voor radiologie, pathologie, interne geneeskunde. Huisartsen kunnen verwijzingen initiëren. Diagnose en therapie worden uitgevoerd op overeenkomstige gespecialiseerde afdelingen van een kliniek / ziekenhuis.

Daarnaast zijn meestal ademhalingsfysiotherapeuten en andere beroepsgroepen (gezondheidsberoepen) bij de behandeling betrokken.

Opmerking Bij een ernstige verslechtering van de algemene toestand, kortademigheid, verminderd bewustzijn, blauw-rode verkleuring van de huid, die verschijnt of verergert enz., Moet onmiddellijk de spoedarts worden gebeld (144)!

Hoe worden de kosten gedekt?

De kosten voor diagnose en therapie worden meestal gedekt door de verantwoordelijke zorgverzekeraar.

Uw arts zal de rekeningen over het algemeen rechtstreeks bij uw zorgverzekeraar afrekenen. Het kan echter zijn dat u bij bepaalde zorgverzekeraars een eigen risico moet betalen. U kunt ook een beroep doen op een arts van uw keuze (dus arts zonder zorgverzekeringscontract) of een privé-polikliniek. Zie Bezoek een arts: kosten en eigen risico voor meer informatie.

Voor meer informatie over de kosten van een ziekenhuisopname, zie Wat kost een ziekenhuisopname?

De kosten van bepaalde onderzoeken (bijvoorbeeld biopsie, röntgenfoto, CT) worden vergoed door uw zorgverzekeraar als u vermoedt dat u ziek bent. Verwijzing of verwijzing is vereist voor ziekenhuisonderzoek; dit is doorgaans één maand geldig vanaf de uitgiftedatum. Om een CT-scan te laten vergoeden door de zorgverzekeraar, is binnen deze periode de goedkeuring van een senior arts vereist. Ook voor bepaalde vormen van zuurstoftherapie (zuurstofconcentrator en vloeibare zuurstof) is een vergunning vereist.

Voor informatie over de desbetreffende bepalingen kunt u contact opnemen met uw zorgverzekeraar, die u kunt vinden op de socialezekerheidswebsite.