Rugpijn Therapie

Inhoudsopgave:

Rugpijn Therapie
Rugpijn Therapie

Video: Rugpijn Therapie

Video: Rugpijn Therapie
Video: Lage rugpijn verhelpen door osteopathie 2024, Maart
Anonim

Rugpijn: therapie

Afhankelijk van het stadium van de niet-specifieke rugpijn - acuut of chronisch - worden verschillende therapieën voorgeschreven. Het is belangrijk om de kuur onder medische controle te hebben om waarschuwingssignalen voor specifieke oorzaken te herkennen, verdere diagnostische maatregelen te nemen en de behandeling indien nodig aan te passen.

navigatie

  • Lees verder
  • meer over het onderwerp
  • Advies, downloads & tools
  • ">Acute rugpijn

>

  • Chronische rugpijn
  • rehabilitatie
  • Aan wie kan ik vragen?
  • Hoe worden de kosten gedekt?

>

Als uit de diagnose geen duidelijk aanwijsbare oorzaak of ernstige ziekte blijkt, gaat de arts ervan uit dat de rugpijn niet specifiek is. Bij ongeveer negen op de tien patiënten neemt de pijn binnen zes weken af.

Acute rugpijn

De medicamenteuze therapie voor acute niet-specifieke rugpijn heeft tot doel de symptomen te verlichten. De patiënt moet worden ondersteund om zijn gebruikelijke dagelijkse bezigheden met zo min mogelijk beperkingen te kunnen uitoefenen. Pijnstillers (analgetica) worden voor korte tijd (maximaal twee weken) voorgeschreven.

De volgende medicijnen zijn bijvoorbeeld beschikbaar:

  • Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's), bijv. Met de actieve ingrediënten diclofenac, ibuprofen of naproxen,
  • Geneesmiddelen uit de groep met werkzame stoffen van coxibs, bijv. Etoricoxib, celecoxib

Informatie en medische controle

Naast de medicamenteuze behandeling wordt de patiënt geïnformeerd over het waarschijnlijke beloop van de symptomen en worden mogelijke beïnvloedende factoren zoals de woon- en werksituatie besproken.

Het succes van de behandeling moet na een paar dagen door de arts worden gecontroleerd. Als deze medicijnen geen verlichting bieden, kunnen andere medicijnen, zoals spierverslappers of opioïden, worden voorgeschreven. Passiviteit of lichamelijke rust worden niet aanbevolen, omdat de spieren verzwakt zijn en de pijn intenser wordt of de genezing kan worden vertraagd. Lichamelijke activiteit bevordert een snelle verbetering van de symptomen en voorkomt de progressie van chronische ziekten.

Niet-medicamenteuze therapieën

De arts kan ook niet-medicamenteuze therapieën voorschrijven. Deze omvatten:

  • Manuele therapie: het verlicht pijn en verbetert de mobiliteit. De therapeut beweegt het gewricht langzaam of met kleine, schokkerige bewegingen binnen het natuurlijke bewegingsbereik.
  • Warmtebehandeling (thermotherapie): alleen en in combinatie met bewegingsoefeningen kan warmtebehandeling op korte termijn pijn en functionele beperkingen verminderen. Er worden warmwaterkruiken, graankussens, warmhoudpleisters, enveloppen enz. Gebruikt.
  • Oefentherapie of fysiotherapie is niet effectiever bij acute, niet-specifieke lage-rugpijn dan het volhouden van normale dagelijkse bezigheden.

Chronische rugpijn

Als acute rugpijn na ongeveer vijf weken niet is verbeterd, neemt het risico op het ontwikkelen van chronische rugpijn toe. Verschillende oorzaken spelen meestal samen. De arts zal bij de behandeling steeds meer rekening houden met psychosociale aspecten, bijvoorbeeld stressvolle situaties, stress en levensstijl. Mogelijke specifieke oorzaken worden nu nader onderzocht. Een combinatie van verschillende therapeutische maatregelen is effectief bij chronische, niet-specifieke rugpijn.

Volgens medische richtlijnen kunnen de volgende medicijnen worden gebruikt voor medicamenteuze behandeling, afhankelijk van de ernst en duur van de niet-specifieke chronische rugpijn:

  • Pijnstillers: bij gebruik langer dan twee weken moeten de pijnstillende werking en mogelijke ongewenste bijwerkingen worden afgewogen.
  • Antidepressiva: naast pijnstillers worden geneesmiddelen uit de groep van niet-selectieve monoamineheropnameremmers (NSMRI's) aanbevolen voor pijnvermindering.
  • Pijnpleister met het ingrediënt capsaïcine met een lokale bloedsomloopbevorderende, pijnstillende werking.

Opmerking De toediening van analgetica met injecties of infusies wordt niet aanbevolen voor zowel acute als chronische niet-specifieke rugpijn.

De volgende niet-medicamenteuze therapieën voor niet-specifieke chronische rugpijn zijn beschikbaar:

  • Fysiotherapie, oefentherapie en functionele therapie, b.v.

    • Manuele therapie in combinatie met oefentherapie
    • Medische trainingstherapie
    • Backschool: holistisch programma ter preventie van rugpijn. Het omvat bewegingsoefeningen, theoretische kennis van bewegingssequenties en rugvriendelijk gedrag in het dagelijks leven, ontspanningstechnieken, enz.
    • Ergotherapie, bij voorkeur in combinatie met andere behandelingen zoals gedragstherapie.
    • Massage als combinatiebehandeling met oefentherapie.
    • Transcutane elektrische zenuwstimulatie (TENS): Bij deze elektrotherapie worden zenuwen gestimuleerd door elektroden die op de huid zijn bevestigd. Dit zou een positieve invloed moeten hebben op de perceptie van pijn. De effectiviteit bij chronische rugpijn is niet duidelijk bewezen. Het beste in combinatie met andere maatregelen.
    • Warmtebehandelingen kunnen verlichting bieden. Het beste in combinatie met andere maatregelen.
  • Psychologische behandeling, psychotherapie of gedragstherapie, b.v.

    • Ontspanningstraining,
    • Pijnbeheersingsprogramma's,
    • Omgaan met stress,
    • Training van sociale vaardigheden,
    • Acupunctuur (slecht bewijs van effectiviteit).

Volgens de richtlijnen worden de volgende maatregelen niet aanbevolen voor behandeling - meestal vanwege het ontbreken van bewijs van effectiviteit: interferentie huidige therapie, korte golf diathermie, lasertherapie, magneetveldtherapie, ultrageluidtherapie of hulpmiddelen om het lichaam te immobiliseren.

Opmerking Bij specifieke rugpijn is de behandeling afhankelijk van de gediagnosticeerde ziekte. Afhankelijk van de oorzaak en urgentie kan een chirurgische ingreep nodig zijn. De beoordeling en vaststelling van de indicatie wordt uitgevoerd door een specialist.

rehabilitatie

Chronische rugpijn kan leiden tot langer ziekteverzuim. In dat geval kan een poliklinische of intramurale revalidatie worden aangevraagd.

Aan wie kan ik vragen?

Voor de behandeling van niet-specifieke rugpijn kunt u bijvoorbeeld terecht bij de volgende kantoren:

  • Huisarts (huisarts)
  • Specialist in orthopedie
  • Specialist in fysische geneeskunde en algemene revalidatie
  • Specialist in neurologie
  • Specialist in interne geneeskunde en reumatologie.

Hoe worden de kosten gedekt?

Alle noodzakelijke en passende diagnostische en therapeutische maatregelen worden door de zorgverzekeraars overgenomen. Uw arts zal de rekeningen over het algemeen rechtstreeks bij uw zorgverzekeraar afrekenen. Bij bepaalde zorgverzekeraars moet u mogelijk een eigen risico betalen (BVAEB, SVS, SVS). U kunt echter ook terecht bij een arts van uw keuze (dus een arts zonder ziektekostenverzekering).

Voor bepaalde onderzoeken (bijvoorbeeld MRI) kan de toestemming van een arts vereist zijn. Voor bepaalde niet-medicamenteuze behandelingen (bijv. Fysiotherapie) kan toestemming van de zorgverzekeraar vereist zijn. Voor bepaalde diensten (bijv. Klinische verblijven, medische hulpmiddelen en medische hulpmiddelen) worden - afhankelijk van de zorgverzekeraar - eigen bijdragen verstrekt. De receptvergoeding moet worden betaald voor medicatie op “contant recept”. Voor informatie over de desbetreffende bepalingen kunt u contact opnemen met uw zorgverzekeraar, die u kunt vinden op de socialezekerheidswebsite.

Zie Medicatiedekking, kosten en eigen risico voor meer informatie.

Aanbevolen: