Norovirus-infectie

2023 Auteur: Wallace Forman | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-05-24 12:25

Norovirus gastro-enteritis

Norovirussen komen wereldwijd voor. Een norovirus-infectie leidt tot een ontsteking van het maagdarmkanaal (gastro-enteritis). Zieke mensen zijn erg besmettelijk. Daarom komen uitbraken van norovirusgastro-enteritis vaak voor, vooral in gemeenschapsvoorzieningen. Deze worden gekenmerkt door een snelle besmetting van veel mensen in korte tijd. Kinderen tot vijf jaar en volwassenen vanaf 70 jaar zijn bijzonder vatbaar. Zorgvuldige hand- en voedselhygiëne en het isoleren van zieken kunnen de verspreiding van het virus beperken. Voldoende vochtinname heeft de hoogste prioriteit tijdens de behandeling. Norovirus gastro-enteritis is stressvol, maar ernstige kuren en complicaties zijn zeldzaam. Medische behandeling is nodig als er aanzienlijk vochtverlies is.

navigatie

• Lees verder
• meer over het onderwerp
• Advies, downloads & tools
• Wat zijn de oorzaken van norovirus gastro-enteritis?
• Wat zijn de symptomen?
• Hoe wordt de diagnose gesteld?
• Hoe wordt de behandeling uitgevoerd?
• Hoe kan norovirus gastro-enteritis worden voorkomen?
• Aan wie kan ik vragen?
• Hoe worden de kosten gedekt?

Wat zijn de oorzaken van norovirus gastro-enteritis?

Norovirussen, die besmettelijk zijn voor mensen, zijn alleen van invloed op mensen. Het risico op infectie bestaat mogelijk al kort voordat de symptomen optreden en duurt minimaal twee dagen nadat de symptomen zijn gestopt. In sommige gevallen kunnen norovirussen nog weken na de acute ziekte in de ontlasting worden gedetecteerd. Norovirussen zijn zeer resistent en daardoor gemakkelijk over te brengen.

De inname van zeer weinig virussen is voldoende voor een infectie. De kleinste, onzichtbare hoeveelheden ontlasting of braaksel van een zieke persoon worden meestal via de mond ingenomen. Dit kan gebeuren door contact met de zieken. Overdracht is ook mogelijk als voorwerpen of voedsel besmet met norovirussen in de mond worden gestopt of in contact komen met de hand en de mond ermee wordt aangeraakt. Norovirus-infecties leiden vaak tot stromend braken. Virussen kunnen ook via de lucht worden overgedragen.

Wat zijn de symptomen?

Na infectie duurt het tussen zes uur en ongeveer twee dagen (50 uur) voordat de ziekte begint (incubatietijd). Het wordt gekenmerkt door een plotseling begin van symptomen. Deze omvatten:

• stromend braken en
• Diarree vergezeld van
• ernstige buikpijn,
• een ernstig gevoel van ziekte met
• Spierpijn,
• Hoofdpijn en
• uitgesproken uitputting.

Vaak stijgt de lichaamstemperatuur ook iets. Hoge koorts is zeldzaam. Sommige mensen ervaren slechts zeer lichte symptomen of zelfs helemaal geen symptomen, waarschijnlijk als gevolg van genetische factoren.

Zelfs als een norovirusinfectie erg ongemakkelijk en stressvol is, zijn complicaties zeldzaam. Baby's, ouderen en mensen met aandoeningen die het immuunsysteem verzwakken of die immunosuppressiva gebruiken, lopen meer kans op complicaties.

Een norovirus-infectie leidt vaak tot een gebrek aan vocht (uitdroging). Dit kan zo uitgesproken zijn dat de bloedsomloop en de nieren worden belast. Bloeddruk kan dalen en acuut nierfalen kan optreden. Tekenen van uitdroging zijn duizeligheid en een droge mond. Bovendien wordt er heel weinig urine geproduceerd, die erg donker van kleur is.

Let op Bij baby's is het een teken om serieus genomen te worden als de luier maar een klein beetje nat wordt of helemaal droog blijft. Dan moet er snel contact worden opgenomen met een arts.

Bloedingen in het maagdarmkanaal kunnen optreden en uitgebreid bloedverlies is zeldzaam. De ontlasting wordt zwart of bevat rood bloed. Bloed braken is zeer zeldzaam. Een andere zeldzame complicatie is bacteriële superinfectie.

Hoe wordt de diagnose gesteld?

Als een norovirusinfectie wordt vermoed, moet een ontlastingsmonster worden getest op norovirussen. Mogelijke onderzoeken zijn nucleïnezuurdetectie (polymerasekettingreactie - PCR), detectie van viruscomponenten in de ontlasting (antigeendetectie - ELISA) of elektronenmicroscopie. Er is ook een norovirus-sneltest beschikbaar. Norovirus PCR is de meest nauwkeurige methode.

Hoe wordt de behandeling uitgevoerd?

Vanwege het hoge vochtverlies moet er veel vocht worden geconsumeerd. Het zou idealiter voldoende elektrolyten moeten bevatten (bijv. Soep of elektrolytoplossingen).

Diarree en braken zijn nuttige lichaamsreacties op norovirusinfectie. Dit betekent dat norovirussen sneller worden uitgescheiden. Een verhoging van de lichaamstemperatuur werkt ook de infectie tegen. Als deze klachten niet te pijnlijk zijn, hoeven ze niet per se behandeld te worden.

De arts kan een zogenaamd anti-emeticum voorschrijven om braken te voorkomen. Geneesmiddelen uit de groep van niet-steroïde ontstekingsremmers (NSAID's / NSAID's) zijn effectief tegen koorts en pijn. Paracetamol is zeer geschikt omdat het de maag en het darmslijmvlies het minst belast. Als u ernstige buikpijn heeft, kan de arts bovendien een medicijn voorschrijven dat maag- en darmkrampen tegengaat. Medicijnen voor diarree die de darmmotiliteit beperken, moeten worden vermeden. Hierdoor kunnen de norovirussen niet goed worden uitgescheiden. Er is geen medicijn dat norovirussen kan doden.

Opmerking Neem contact op met een arts als er tekenen zijn van uitgesproken vochtverlies of andere complicaties.

Hoe kan norovirus gastro-enteritis worden voorkomen?

Er is geen vaccin tegen norovirus. Omdat ze heel gemakkelijk worden overgedragen, is preventie niet eenvoudig. De verspreiding van norovirussen kan worden voorkomen door de zieken te isoleren en andere hygiënemaatregelen te nemen - vooral een grondige handhygiëne. Zieke mensen mogen het huis pas na twee symptoomvrije dagen verlaten. Ouders van zieke kinderen moeten hier direct op worden gewezen in kinderdagverblijven of scholen.

Werkgevers dienen deze procedure samen met hun werknemers te ondersteunen om besmetting van collega's of klanten te voorkomen. Dit is met name van belang bij voedselproductie- en verwerkingsbedrijven, maar ook in de horeca. Een bijzonder grondige handhygiëne moet in acht worden genomen na gebruik van het toilet tot maximaal twee weken na de ziekte.

Gemeenschappelijke voorzieningen zoals bejaardentehuizen en ziekenhuizen hebben nauwkeurige richtlijnen voor het omgaan met een uitbraak van norovirusgastro-enteritis. Zieke mensen worden geïsoleerd, voorwerpen en vloeren worden gereinigd met virusdodende (virusdodende) oppervlaktedesinfectiemiddelen en er wordt bijzondere aandacht besteed aan handdesinfectie en het dragen van mond- en neusbescherming, wegwerphandschoenen en beschermende jassen in ziekenhuiskamers. Ook voor voedselproducerende bedrijven en passagiersschepen zijn er precieze regels hoe te werk te gaan bij een (mogelijke) uitbraak.

Een grondige handhygiëne is vooral belangrijk voor mensen die thuis voor een zieke zorgen. Kleding, handdoeken of beddengoed die zijn verontreinigd met ontlasting of braaksel, moeten worden gewassen met minstens 60 ° C of een hygiënische reiniger en vuile voorwerpen moeten grondig worden gereinigd. Hand- en oppervlaktedesinfectiemiddelen met virusdodende effecten voor het huishouden van de apotheek kunnen het risico op overdracht verkleinen.

Het is het beste als besmette mensen geen bezoek krijgen of dat nauw contact met de zieke zoveel mogelijk wordt vermeden. Handen moeten worden gedesinfecteerd voordat u de kamer of het appartement verlaat. In ziekenhuizen of bejaardentehuizen is het noodzakelijk dat bezoekers met het verplegende personeel bespreken voordat ze de kamer van de besmette persoon betreden waar ze op moeten letten om de verspreiding van norovirussen te voorkomen.

Een uitbraak van norovirusgastro-enteritis, een vermoedelijke uitbraak of overlijden moet worden gemeld. De melding wordt gemaakt door de behandelende arts, de bedrijfsarts of de laboratoriumarts die bij de diagnose betrokken is. Vervolgens worden gedetailleerde tests uitgevoerd om de bron van de infectie te vinden en te voorkomen dat deze zich verder verspreidt.

Aan wie kan ik vragen?

Bij een acute gastro-intestinale ontsteking kan contact worden opgenomen met de huisarts of de kinderarts. Deze persoon start de behandeling en stuurt een ontlastingsmonster naar het laboratorium. Bij uitgesproken vochtverlies of andere complicaties moet een spoedafdeling worden bezocht of moet de ambulance worden gebeld (Europa: 112 / Oostenrijk: 144).

Hoe worden de kosten gedekt?

Alle noodzakelijke en passende diagnostische en therapeutische maatregelen worden door de zorgverzekeraars overgenomen. Uw arts zal de rekeningen over het algemeen rechtstreeks bij uw zorgverzekeraar afrekenen. Bij bepaalde zorgverzekeraars kan het zijn dat u een eigen risico (behandelpremie) moet betalen (BVAEB, SVS, SVS, BVAEB). U kunt echter ook terecht bij een arts van uw keuze (dus een arts zonder ziektekostenverzekering). Zie Kosten en eigen risico voor meer informatie.

De receptvergoeding moet worden betaald voor medicatie op “contant recept”. Voor informatie over de desbetreffende bepalingen kunt u contact opnemen met uw zorgverzekeraar, die u kunt vinden op de socialezekerheidswebsite.