Snurken - Oorzaken, Symptomen, Diagnose, Therapie

2023 Auteur: Wallace Forman | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-05-24 12:25

snurken

Snurken is per definitie een ademhalingsgeluid dat tijdens de slaap in de bovenste luchtwegen optreedt - deze variëren van het puntje van de neus tot de stembanden. Dit betekent dat een of meer zachte weefsels trillen. Snurken (rhonchopathie) heeft meestal meerdere oorzaken tegelijk, die elkaar vaak versterken. Snurken is op zich geen ziekte, maar het kan zowel de getroffenen als de mensen om hen heen enorm belasten.

Eenvoudig, regelmatig snurken is ook een voorloper van obstructieve slaapapneu, een ernstige en soms levensbedreigende ziekte. Een zo nauwkeurig mogelijke diagnose is daarom belangrijk. Talloze, soms behoorlijk dure, methoden beloven remediërende maatregelen tegen snurken. In veel gevallen behalen ze echter weinig of geen succes en kunnen ze soms gepaard gaan met aanzienlijke bijwerkingen.

navigatie

• Lees verder
• meer over het onderwerp
• Advies, downloads & tools
• Wat zijn de oorzaken van snurken?
• Wat zijn de symptomen?
• Hoe wordt de diagnose gesteld?
• Hoe wordt snurken behandeld?
• ">Aan wie kan ik vragen?

">

• Hoe worden de kosten gedekt?

">

Wat zijn de oorzaken van snurken?

Ademen tijdens het slapen en snurken © bilderzwerg

Door de bovenste luchtweg te vernauwen, wordt de luchtstroom vertraagd en wordt het noodzakelijke "luchtkussen" achter de zachte weefsels (zacht gehemelte, huig en tongbasis) kleiner. Wanneer deze zachte weefsels beginnen te trillen, kan dit snurkgeluiden veroorzaken.

Bij kinderen zijn vergrote amandelen en amandelen de meest voorkomende oorzaak. Bij volwassenen is het probleem complexer.

Veelvoorkomende oorzaken zijn:

• Verminderde neusademhaling: hetzij door zwelling van het slijmvlies (bijv. Verkoudheid, chronische ontsteking van de neusbijholten, allergieën) of door anatomische veranderingen (bijv. Neuspoliepen, vergrote neusschelpen, gebogen neustussenschot);
• Vergroting van het gehemelte, de basis van de tong, de amandelen of de huig;
• Verkeerde uitlijning van de kaak ("overbeet");
• Zwakte van de spieren in de bovenste luchtwegen (zacht gehemelte, keel): dit komt vaker voor met het ouder worden en na het innemen van slaappillen of het nuttigen van alcohol.

Overgewicht en roken leiden tot een verhoogd middenrif. Hierdoor kunnen de longen niet optimaal uitzetten en wordt er minder lucht per ademhaling ingeademd. Dit betekent dat de luchtstroom ook zwakker is en het "luchtkussen" dat de zachte weefsels zou moeten spalken kleiner is. Onder deze omstandigheden komt snurken vaker voor. Ook een erfelijke component wordt besproken. Bovendien kunnen genetische defecten zoals trisomie 21 ook in verband worden gebracht met snurken bij kinderen.

Volgens de Duitse Vereniging voor Slaaponderzoek en Slaapgeneeskunde is het voorkomen van snurken leeftijd- en geslachtsafhankelijk. De hoogste prevalentie wordt gevonden op middelbare leeftijd - voor mannen variëren de cijfers tussen 20 en 46 procent, voor vrouwen tussen 8 en 25 procent. Snurken kan echter ook in de kindertijd voorkomen.

Wat zijn de symptomen?

Snurken kan een min of meer grote akoestische belasting zijn voor de betrokkene en zijn / haar omgeving. Voor de getroffenen kan snurken worden geassocieerd met problemen met in slaap vallen en blijven, ochtendhoofdpijn / droge mond, verminderde concentratie of prestatie, en slaperigheid overdag / neiging om in slaap te vallen. Dit zijn de eerste tekenen dat u last heeft van obstructieve slaapapneu (OSA) in plaats van simpelweg snurken. Dit kan tot ernstige klachten of ziektes leiden.

Hoe wordt de diagnose gesteld?

Volgens een richtlijn over het onderwerp "Diagnostiek en therapie van snurken bij volwassenen" opgesteld door de werkgroep slaapgeneeskunde van de Duitse vereniging voor oor-, neus- en keelgeneeskunde, hoofd- en nekchirurgie eV, zou een gedetailleerde bespreking (anamnese), indien mogelijk de bedpartner dient ook deel te nemen, gedetailleerde informatie over het snurkprobleem wordt verzameld, zoals:

• Voorkomen in de tijd: bijvoorbeeld af en toe, vaker of elke nacht;
• Voorval tijdens de nacht: bijv. Tijdelijk, continu, locatieafhankelijk;
• triggerende factoren en risicofactoren: alcohol, nicotine, allergische en niet-allergische rhinitis, obstructie van neusademhaling enz.;
• Type snurken: regelmatig / onregelmatig, frequentie, volume, soort geluid;

• aspecten van slaapgeneeskunde zoals

  • nachtelijk wakker worden (bijv. met kortademigheid),
  • ochtend hoofdpijn / droge mond,
  • Verminderde concentratie of prestatie gedurende de dag,
  • Slaperigheid overdag / neiging om in slaap te vallen,
  • Moeilijk in slaap te vallen en in slaap te blijven,

• gelijktijdig bestaande ziekten zoals

  • Cardiovasculaire aandoeningen (hoge bloeddruk, hartritmestoornissen, hartaanvallen, beroertes enz.),
  • Overgewicht of obesitas,
  • Suikerziekte.

De bovenste luchtwegen worden ook onderzocht op veranderingen. Met betrekking tot de neusluchtdoorgang kunnen bepaalde functionele tests (bijv. Rhinomanometrie, rhinoresistometrie en akoestische rhinometrie) nuttig zijn. Computertomografie (CT), magnetische resonantie tomografie (MRT), digitale volumetomografie (DVT), cephalometrie (laterale röntgenfoto) en orthopantomogram (OPG) / panoramische tomografie (PSA) zijn beschikbaar als beeldvormingsmethoden.

Het belangrijkste klinische onderzoek is de "Müller" -manoeuvre, waarbij endoscopisch wordt gecontroleerd in welk gebied de luchtweg instort. Als een obstructief slaapapneusyndroom wordt vermoed, moet een objectief slaapmedisch onderzoek worden uitgevoerd. Dit kan worden gedaan met behulp van "screening" -apparaten thuis of als polysomnografie (PSG) in het ziekenhuis. Omdat één op de vijf mensen minstens één keer in zijn leven last heeft van een allergie, wordt voor de standaardevaluatie een allergologisch onderzoek aanbevolen.

Hoe wordt snurken behandeld?

Snurken op zich wordt niet gezien als een ziekte met een medisch risico. Er is dus geen behandeling nodig, tenzij de betrokkene hierom vraagt. Tegen snurken wordt een groot aantal twijfelachtige therapiemethoden aangeboden. In individuele gevallen dienen de effectiviteit en de risico's zorgvuldig tegen elkaar te worden afgewogen. Niet- of minimaal invasieve procedures verdienen de voorkeur.

Conservatieve methode

Volgens de Sleep Medicine Working Group van de German Society for Otorinolaryngology, Head and Neck Surgery eV zijn de effecten van verschillende conservatieve procedures in verschillende onderzoeken onderzocht. In ieder geval in individuele gevallen kon een zekere effectiviteit worden bewezen voor de volgende methoden:

• Vermijden van slaappillen;
• Vermijden van alcoholgebruik in de avond;
• Onthouding van nicotine;
• Een stabiel slaap-waakritme behouden met de juiste slaaphygiëne;
• Gewichtsvermindering voor ernstig zwaarlijvige mensen;
• Vermijd overdadige maaltijden voor het slapengaan;
• Versterking van de spieren van de mondbodem, bijvoorbeeld door elektrische stimulatie, zangoefeningen of gerichte spraakoefeningen;
• Preventie van rugligging bij puur rugliggend snurken,
• Verhoging van het bovenlichaam;
• Nasale ingangsdilatatoren (nasale ingangsdilatatoren), vooral in gevallen waarin de oorsprong van de nasale obstructie in het gebied van de neusklep ligt;
• Decongestivum-neussprays: zijn niet geschikt voor langdurig gebruik vanwege mogelijke schade aan de slijmvliezen, maar met hun hulp kan het effect van een neusoperatie vooraf worden gesimuleerd;
• Systemisch gebruikte geneesmiddelen zoals pseudo-efedrine, domperidon of protryptinine kunnen effectief zijn, maar hebben aanzienlijke bijwerkingen en zijn nog niet goedgekeurd voor de behandeling van snurken;
• Positive Pressure Breathing (CPAP): elimineert vaak snurken, maar wordt zelden gebruikt vanwege mogelijke bijwerkingen en hoge kosten.

Intraorale apparaten

• Mandibulaire protrusiespalk: speciale hulpmiddelen die in de mondholte kunnen worden ingebracht, met name mandibulaire protrusiespalken, kunnen worden gebruikt om snurken te behandelen. Ze zijn ontworpen om de keel te verwijden door de onderkaak naar voren te bewegen. Mogelijke bijwerkingen zijn verhoogde speekselvorming, klachten in het gebied van de kauwspieren en het kaakgewricht en langdurige veranderingen in de stand van het gebit. Daarom moeten de spalkaanpassing en regelmatige controles van de tand- en kaakbevindingen worden uitgevoerd door een tandarts tijdens de behandeling met onderkaakuitsteeksels. Snurken kan worden verminderd bij ongeveer tweederde van de patiënten die geschikt zijn voor deze methode.
• Snurkbeugel: Het spalkt het zachte zachte gehemelte en voorkomt snurkgeluiden die ontstaan in het gebied van het zachte gehemelte. De snurkbeugel voorkomt ook verstoppingen in de midden- en bovenkeel. Ademhalingspauzes en slaapapneu - als ze in het zachte gehemelte voorkomen - worden in veel gevallen verminderd.

Operatieve therapie

Bij chirurgische ingrepen moet altijd worden afgewogen of er één of meerdere oorzaken zijn. Met enkele oorzaken is de kans op succes groot, met vele oorzaken kan meerdere therapie nodig zijn. Operaties aan de neus, gehemelte en tongbasis zijn mogelijk. Minimaal invasieve therapie (radiofrequentie-geïnduceerde thermotherapie, RFITT) is modern, waarbij alleen littekens onder het slijmvlies ontstaan. Vaak neemt het effect echter af naarmate het weefsel herstelt. In deze gevallen kan de therapie worden herhaald.

Om het succes van de therapie te controleren en, indien nodig, verdere maatregelen te plannen, moet na twee tot drie maanden een vervolgonderzoek worden uitgevoerd.

Aan wie kan ik vragen?

Aan wie kan ik vragen?

Voor diagnose en eventuele behandeling van snurken kunt u terecht bij de volgende kantoren:

• Huisarts,
• Specialist in keel-, neus- en ooraandoeningen (KNO),
• Specialist in kaakchirurgie.

Hoe worden de kosten gedekt?

De e-card is uw persoonlijke sleutel tot de voordelen van de wettelijke zorgverzekering. Alle noodzakelijke en gepaste diagnostische en therapeutische maatregelen worden overgenomen door uw verantwoordelijke sociale verzekeringsmaatschappij. Voor bepaalde diensten kan een eigen risico of bijdrage in de kosten gelden. Voor gedetailleerde informatie kunt u terecht bij uw socialezekerheidsinstantie. Verdere informatie is ook te vinden op:

• Recht op behandeling
• Bezoek aan de dokter: kosten en eigen risico
• Wat kost het verblijf in het ziekenhuis
• Receptkosten: zo worden de medicijnkosten gedekt
• Medische hulpmiddelen en hulpmiddelen
• Gezondheidsberoepen AZ
• en via de onlinegids vergoeding sociale verzekeringen