Gespleten Lip- En Gehemeltetherapie

2023 Auteur: Wallace Forman | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-06-06 18:13

Gespleten lip en gehemelte

Na misvormingen van de extremiteiten zijn lip- en gehemelte (LKG) de meest voorkomende aangeboren afwijkingen met ongeveer 15 procent. In Centraal-Europa wordt één op de 600 tot 700 pasgeborenen getroffen, jongens iets vaker dan meisjes. De diagnose wordt meestal gesteld tijdens de zwangerschap. De behandeling strekt zich uit van de geboorte tot de volwassenheid. Het doel is een functionele en esthetische revalidatie van de patiënt. Dit is alleen mogelijk door een goede interdisciplinaire samenwerking tussen alle disciplines die bij de behandeling betrokken zijn. Optimale therapie is dus alleen mogelijk in een goed gecoördineerd behandelteam.

navigatie

• Lees verder
• meer over het onderwerp
• Advies, downloads & tools
• Wat zijn de oorzaken van een gespleten lip en gehemelte?
• Welke spleetvormen zijn er?
• Hoe wordt de diagnose gesteld?
• "> Hoe wordt de hazenlip en het gehemelte behandeld?

>

• Aan wie kan ik vragen?
• Hoe worden de kosten gedekt?

>

Wat zijn de oorzaken van een gespleten lip en gehemelte?

Verschillende factoren kunnen leiden tot de vorming van LKG-hiaten, waaronder:

• Externe invloeden tijdens de zwangerschap, zoals maternale ziekten (vooral virale ziekten, bijv. Rubella, bof, toxoplasmose), vitaminetekort, teratogene stoffen (bijwerkingen van drugs, alcohol- en drugsmisbruik), fysieke schadelijke effecten (röntgenstraling en ioniserende straling).
• Genetische aanleg: Volgens recente onderzoeksresultaten spelen genetische factoren in termen van erfelijkheid een veel grotere rol dan eerder werd aangenomen.

In veel gevallen kan de oorzaak van de misvorming echter niet worden geïdentificeerd en kan de oorzaak dus niet worden verklaard. Voor profylaxe (naast het vermijden van de bovengenoemde externe invloeden) kan de inname van polyvitaminepreparaten (B-complex) en foliumzuur nuttig zijn. Omdat de vorming van een gap al in de vijfde tot achtste week van de zwangerschap plaatsvindt, is profylaxe of het vermijden van schadelijke invloeden cruciaal, vooral in de eerste weken van de zwangerschap.

Welke spleetvormen zijn er?

Er wordt onderscheid gemaakt tussen verschillende spleetvormen, afhankelijk van de kenmerken:

Hazenlip:

• Minimale vorm: lip-inkeping
• Gespleten lip aan één kant (onvolledig, compleet)
• Gespleten lip dubbelzijdig (incompleet, compleet)
• Gespleten lip en kaak (eenzijdig, dubbelzijdig; incompleet, compleet)
• Gespleten lip en gehemelte (eenzijdig, dubbelzijdig; onvolledig, compleet)

Geïsoleerde gespleten gehemelte:

• (Volledig) gespleten gehemelte (= hard en zacht gehemelte)
• Geïsoleerde gespleten zacht gehemelte
• Speciale vormen: Uvula bifida, submucosale gespleten gehemelte

Fissuurgerelateerde storingen

Afhankelijk van de omvang en locatie van een spleet, kan een breed scala aan beperkingen optreden, met name:

• Verplaatsing van de tong en ademhalingshinder (gebrek aan palatinaal gewelf als tongsteun);
• Problemen met voeden (gebrek aan onderdruk bij het zuigen);
• Ventilatiestoornissen van het middenoor (→ terugkerende otitis media);
• Verstoring van de geluidsvorming door het ontbreken van een scheiding tussen neus en keel;
• Mondademhaling (als gevolg van belemmerde neusademhaling);
• Tandaantal en positie-afwijkingen;
• Groei belemmering in de bovenkaak;
• Gevoeligheid voor cariës (onvoldoende mineralisatie van het tandglazuur);

Hoe wordt de diagnose gesteld?

In de meeste gevallen, vanaf de 20e week van de zwangerschap, kan echografie de vorming van een spleet detecteren als de lip erbij betrokken is, maar geïsoleerde gespleten gehemelte is meestal erg moeilijk te diagnosticeren. Als onderdeel van een intra-uteriene magnetische resonantietomografie kan orgaanscreening worden uitgevoerd om begeleidende misvormingen op te helderen.

Hoe wordt de hazenlip en het gehemelte behandeld?

Het doel van de vaak langdurige therapie is om stoornissen veroorzaakt door de kloof, bijvoorbeeld bij eten of spreken, en esthetische problemen zoveel mogelijk te elimineren of te verminderen. De behandeling vereist multidisciplinaire samenwerking en dient te worden gecoördineerd of uitgevoerd door een competentiecentrum voor kaak- en kaakchirurgie. Meer informatie en een lijst van gespecialiseerde behandelcentra zijn te vinden op de website van de Oostenrijkse Vereniging voor Gespleten Lip en Gehemelte en Craniofaciale Anomalieën (https://www.lkg-spalten.at).

De chirurgische behandelconcepten kunnen bij de verschillende behandelcentra van elkaar verschillen. Meestal zijn ze afhankelijk van de individuele vorm van de spleetvorming en van de respectieve chirurgische ervaring. De belangrijkste stappen lijken in veel centra echter sterk op elkaar.

In de eerste levensdagen kan, afhankelijk van de vorm en ernst van de spleet, het opnemen van een zogenaamd gehemelte bord ("drinkbord") voordelig zijn. Door de mond- en neusholte te scheiden, moet de voedselopname worden vergemakkelijkt. Daarnaast wordt de positie van de tong positief beïnvloed en wordt de groei in de gespleten kaak begeleid (benadering van de gespleten segmenten) In het verdere verloop worden zogenaamde primaire operaties en indien nodig secundaire operaties of corrigerende ingrepen uitgevoerd. Sommige van deze corrigerende interventies zijn al nuttig in de voorschoolse leeftijd, andere pas nadat de groei is voltooid.

Primaire operatie

Hieronder worden chirurgische maatregelen verstaan die primair dienen om de gespleten en misvormde structuren te sluiten:

• Op de leeftijd van drie tot zes maanden is de eerste chirurgische stap het sluiten van de bovenlip.
• Het gehemelte wordt gewoonlijk gesloten tussen de zesde en de twaalfde levensmaand, in de meeste gevallen in een "eenstaps" -sluiting (dwz zachte en harde gehemelte worden in één handeling gesloten). In het geval van een "tweetraps" sluiting wordt het zachte gehemelte gesloten in de eerste procedure, terwijl het harde gehemelte op een later tijdstip wordt gesloten (uiterlijk in het derde levensjaar).
• Op de leeftijd van ongeveer acht tot elf jaar wordt bot afgezet in het gespleten kaakgebied (osteoplastiek).

Secundaire operatie

Dit betekent "tweede operaties" in het gespleten gebied, dwz chirurgische maatregelen om de functie en esthetiek te verbeteren:

• Esthetische correcties aan de lip en neus (deze zijn op elk moment mogelijk, afhankelijk van de vereisten, grote corrigerende operaties aan de neus, meestal pas nadat de groei is beëindigd);
• Neusbrugverlenging (voor bilaterale LKG-hiaten);
• Afsluiting van "resterende gaten" in het gehemelte (oro-nasale fistels);
• Kaakcorrectie om een normale stand van de kaken te bereiken (vooral de bovenkaak).
• Spraakondersteunende interventies zijn nodig als er uitgesproken problemen zijn met spreken ("open nasalisme", "hypernasaliteit") ondanks een volledige occlusie van het gehemelte en intensieve spraaktherapie.

Verdere behandelingsmaatregelen

De operaties zijn slechts een deel van de behandeling van LKG-kolommen. De volgende maatregelen zijn net zo belangrijk in therapie:

• Borstvoedingsadvies: voedingsondersteuning is erg belangrijk, vooral in de eerste dagen van het leven. Er zijn speciaal opgeleide "lactatiekundigen" (IBCLC) - www.stillen.at). In bepaalde gevallen kan gedeeltelijke borstvoeding mogelijk worden gemaakt.
• Logopedie: de hulp varieert van aanvullende ondersteuning bij borstvoedingsadvies (advies over voedselinname, bijv. Welke speen te gebruiken of hoe de houding te optimaliseren of de fles vast te houden) tot strategieën ter ondersteuning van taal-, spraak- en stemontwikkeling van het kind.
• KNO-zorg: Kinderen met een gespleten gehemelte hebben meer last van gehoorstoornissen, maar ook van slikstoornissen en spraakstoornissen en vertragingen in de taalontwikkeling. De KNO-arts kan passende onderzoeken uitvoeren en, indien nodig, therapeutische maatregelen nemen of deze afstemmen met andere disciplines zoals kaakchirurgie of logopedie.
• Tandheelkunde, orale geneeskunde en orthodontie / orthodontie: Orthodontische correctiespalken en beugels kunnen uitlijnfouten verbeteren.
• Psychologie: psychologische ondersteuning kan zowel voor ouders als voor adolescente patiënten nuttig zijn en het gemakkelijker maken om met de ziekte om te gaan.

Aan wie kan ik vragen?

Misvormingen van de lip, kaak en gehemelte worden meestal opgespoord door de specialist in gynaecologie en verloskunde als onderdeel van de moeder-kind-examens, met name met behulp van prenatale echografie. Meestal volgt een verwijzing naar een behandelcentrum voor hazenlip en gehemelte, waar de vervolgstappen tijdens de zwangerschap worden besproken. Een exacte diagnose is uiterlijk direct na de geboorte mogelijk.

Hoe worden de kosten gedekt?

Alle noodzakelijke en passende diagnostische en therapeutische maatregelen worden door de zorgverzekeraars overgenomen. Kortom, uw arts of de polikliniek verrekenen rechtstreeks met uw zorgverzekeraar. Bij bepaalde zorgverzekeraars moet u mogelijk een eigen risico betalen (BVAEB, SVS, SVS, BVAEB). U kunt echter ook een beroep doen op een arts van uw keuze (dus arts zonder zorgverzekeringscontract) of een privé-polikliniek.

Voor meer informatie, zie Kosten en eigen risico en wat kost een ziekenhuisopname?

Let op Door de aanzienlijke extra belasting van een hazenlip en gehemelte hebben ouders in de meeste gevallen volgens de wet recht op een verhoogde kinderbijslag. Of en hoelang dit wordt toegekend, hangt af van de ernst van de spleetvorm en een medisch rapport.