Portale Hypertensie (portale Hoge Druk) Wordt Meestal Veroorzaakt Door Levercirrose. Het Kan Zowel Lichamelijk Als Geestelijk Ongemak Veroorzaken

2023 Auteur: Wallace Forman | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-05-24 12:25

Portale hypertensie (portale hypertensie)

De poortader (Vena portae) is het vat dat het veneuze bloed van de buikorganen (maag, dunne darm, delen van de dikke darm, pancreas, milt) naar de lever transporteert. Dit is waar voedingsstoffen worden gemetaboliseerd en veel stoffen die giftig zijn voor het lichaam worden omgezet en uitgescheiden. Verschillende ziekten kunnen de bloedstroom in de poortader vertragen of onderbreken en daardoor de bloeddruk verhogen. Bloed stroomt terug voor de lever. Het bloed moet nu via zogenaamde collaterale circuits via andere aders naar het hart stromen, om de lever heen. Dit betekent dat er stoffen in de bloedbaan achterblijven die eigenlijk in de lever zouden moeten worden afgebroken en vervolgens worden uitgescheiden of gemetaboliseerd. Bovendien zijn de aders van de collaterale circulatie niet geschikt om zulke grote hoeveelheden bloed te transporteren. Dit kan levensbedreigende gevolgen hebben.

navigatie

• Lees verder
• meer over het onderwerp
• Advies, downloads & tools
• Wat zijn de oorzaken van portale hypertensie?
• Wat zijn de symptomen?
• Hoe wordt de diagnose gesteld?
• Hoe wordt portale hypertensie behandeld?
• Hoe kan portale hypertensie worden voorkomen?
• Aan wie kan ik vragen?
• Hoe worden de kosten vergoed?

Wat zijn de oorzaken van portale hypertensie?

De bloeddruk in de poortader is meestal hoger dan in de inferieure vena cava, waarin het bloed uit de leveraders stroomt. Verschillen in druk tot vijf mmHg zijn normaal. Met portale hypertensie (poortader hoge druk) worden grotere drukverschillen bedoeld. In het geval van milde portale hypertensie is het verschil zes tot negen mmHg. Bovenstaande waarden duiden op uitgesproken portale hypertensie. Zelfs als de druk in de poortader hoger is dan twaalf mmHg, komt dit overeen met een uitgesproken (klinische) portale hypertensie. Boven deze limiet ontwikkelen zich secundaire ziekten.

Portale hypertensie is meestal het gevolg van cirrose van de lever. In Oostenrijk is dit vaak te wijten aan alcoholmisbruik. Chronische virusgerelateerde ontsteking van de lever (hepatitis B of C) is ook een typische oorzaak van levercirrose.

Soms is het te wijten aan abnormale veranderingen in de levervaten of aan een blokkade in de poortader (bijv. Trombose). Een belemmering van de afvoer naar de lever, bijvoorbeeld door trombose in de vena cava inferior of een opstopping van bloed bij hartfalen (hartfalen), kan portale hypertensie veroorzaken. Zeer zeldzame oorzaken zijn onder meer sarcoïdose van de lever of levermetastasen.

Wat zijn de symptomen?

De portale hypertensie zelf veroorzaakt meestal geen symptomen, maar veroorzaakt wel latere complicaties.

Omdat het bloed niet meer voldoende via de poortader naar de lever kan stromen, vormen zich nieuwe bloedbanen van aders in de buik naar het hart, die de lever omzeilen (collateralisatie). De aders in deze collaterale circuits zijn ongeschikt om grote hoeveelheden bloed te vervoeren en hebben de neiging zich te ontwikkelen tot spataderen. Deze aders zijn te vinden op de buikwand rond de navel (caput medusae), langs de maag en slokdarm (slokdarm) en in het anale gebied (aambeien).

De gevaarlijkste complicatie is het barsten van zo'n spatader. Aders in de slokdarm worden vaak aangetast. Er ontstaat een zogenaamde acute oesofageale variceale bloeding. Dit kan zonder pijn leiden tot massale, levensbedreigende bloedingen uit de vergrote aderen van het slokdarmslijmvlies. Barstende aderen in de maag kunnen ook ernstige bloedingen veroorzaken. Er kan bloed overgeven. Het braaksel kan rood of zwart zijn. Zwart bloed in de ontlasting (teerachtige ontlasting) kan ook worden waargenomen als aderen in de slokdarm of maag bloeden. Wanneer aambeien bloeden, verschijnen er verse, rode bloedafzettingen op de ontlasting.

Symptomen van andere mogelijke gevolgen van portale hypertensie:

• Ascites (ascites) leidt tot een toename van de omvang van de buik en mogelijk tot buikpijn;
• Klachten als gevolg van een beperking van de ontgiftingsfuncties en het metabolisme van hormonen, lichaamsvreemde stoffen en geneesmiddelen in de lever (bijv.klachten door overdosering van geneesmiddelen of door hepatische encefalopathie);
• Klachten door terugstroming van bloed in de milt: verhoogde afbraak en dus tekort aan bloedcellen (anemie, leukocytopenie) en bloedplaatjes (trombocytopenie).

Hoe wordt de diagnose gesteld?

Tijdens het lichamelijk onderzoek kan de arts aders herkennen die door de huid glinsteren (adermarkeringen) in de buikstreek, meer zelden spataderen rond de navel (caput medusae), een vergrote milt of ascites.

Als een aandoening wordt vastgesteld die portale hypertensie kan veroorzaken, zal de arts controleren of deze aanwezig is:

• Een verschil in bloeddruk tussen de poortader en de inferieure vena cava kan indirect worden uitgevoerd door middel van speciale bloeddrukmetingen in een leverader. Deze metingen worden uitgevoerd via een veneuze katheter. Echografie of computertomografie geven ook informatie.
• Varices, bloeding en veranderingen in het maagslijmvlies worden endoscopisch bepaald met behulp van een oesophago-gastro-duodenoscopie. Dit onderzoek wordt meestal met regelmatige tussenpozen herhaald.

Hoe wordt portale hypertensie behandeld?

Welke therapie de arts kiest, wordt individueel bepaald. Eerst en vooral wordt de respectievelijke onderliggende ziekte (bijv. Hepatitis C, aan alcohol gerelateerde levercirrose of poortadertrombose) behandeld.

Er moet rekening worden gehouden met alle pathogene veranderingen zoals tekort aan voedingsstoffen, neiging tot bloeden en risicofactoren met betrekking tot de leverprestaties, maar ook met het cardiovasculaire systeem.

Het voorkomen van secundaire ziekten is ook erg belangrijk bij de zorg voor patiënten met portale hypertensie.

Endoscopische of medicamenteuze behandeling van maag- of slokdarmvarices kan het risico op (hernieuwde) varicesbloedingen verminderen. De arts kan hiervoor een bètablokker voorschrijven. De vernauwing van varices (ligatuur) als onderdeel van een endoscopie is ook mogelijk.

Als de respons onvoldoende is, kunnen bepaalde stentverbindingen tussen de poort en de veneuze bloedcirculatie van de lever naar het hart worden overwogen.

In de intrahepatische portosystemische (stent) shunt (TIPS / TIPSS) wordt onder echografische controle een plastic buis door de grote halsader ingebracht. Dit wordt naar de lever gevoerd en via het leverweefsel naar de poortader (vena portae). Een metalen buis (stent) (soms meerdere) wordt over de plastic buis gestoken en in de lever gefixeerd. Hierdoor blijft de verbinding tussen de poortader en een leverader open. Het bloed stroomt van het leverweefsel via levervenen naar de inferieure vena cava (inferieure vena cava). Door de verbinding tussen de poortader en de leverader kan verstopt bloed wegvloeien, waarbij het leverweefsel wordt omzeild.

Het creëren van een peritoneoveneuze shunt (PVS) is ook een optie. Hierdoor ontstaat een verbinding tussen de buik en de vena cava superior (vena cava superior). Hierdoor kan vloeistof uit de buik worden teruggevoerd naar het bloedsysteem.

Deze twee shunts verhogen echter het risico op het ontwikkelen van hepatische encefalopathie. Al deze maatregelen verbeteren de prognose op lange termijn slechts in geringe mate.

Een levertransplantatie kan worden gedaan als u een ernstige leverziekte heeft. Portale hypertensie neemt meestal af na een transplantatie.

Hoe kan portale hypertensie worden voorkomen?

Ziekten die tot portale hypertensie kunnen leiden, worden zo snel en consistent mogelijk behandeld om de ontwikkeling van portale hypertensie te voorkomen.

In het geval van leveraandoeningen wordt het ook sterk aanbevolen om zich te onthouden van alcohol (onthouding van alcohol). Afhankelijk van de ernst van de leverschade kunnen de pathologische veranderingen in de lever achteruitgaan of gestopt worden of op zijn minst vertraagd worden als gevolg van onthouding van alcohol.

Aan wie kan ik vragen?

De diagnose en behandeling van portale hypertensie als gevolg van levercirrose zijn mogelijk in de volgende faciliteiten:

• speciale polikliniek in het ziekenhuis, bijv. polikliniek hepatologie,
• Afdeling Inwendige Geneeskunde of Gastro-enterologie en Hepatologie,
• Cash-poliklinieken met een speciale hepatologiekliniek,
• In de privépraktijk: specialist in interne geneeskunde met diepgaande hepatologische kennis.

Hoe worden de kosten vergoed?

Alle noodzakelijke en passende diagnostische en therapeutische maatregelen worden door de zorgverzekeraars overgenomen. Meer informatie vindt u onder Wat kost een ziekenhuisopname? Uw huisarts of polikliniek vereffent de rekeningen doorgaans rechtstreeks bij uw zorgverzekeraar. Bij bepaalde zorgverzekeraars kan het zijn dat u een eigen risico (behandelpremie) moet betalen (BVAEB, SVS, SVS, BVAEB). U kunt echter ook terecht bij een arts van uw keuze (dus een arts zonder ziektekostenverzekering). Voor meer informatie, zie Wat kost een ziekenhuisverblijf, een doktersbezoek: kosten en eigen risico.

Voor bepaalde niet-medicamenteuze behandelingen (bv. Fysiotherapie) - in sommige gevallen alleen wanneer een bepaald niveau is bereikt - kan toestemming van de zorgverzekeraar vereist zijn.

Voor bepaalde diensten (bijv. Medische hulpmiddelen en medische hulpmiddelen) worden - afhankelijk van de zorgverzekeraar - eigen bijdragen verstrekt. De meeste zorgverzekeraars voorzien in een vergunning, soms afhankelijk van het soort medische hulp. De receptvergoeding moet worden betaald voor medicatie op “contant recept”. Voor informatie over de desbetreffende bepalingen kunt u contact opnemen met uw zorgverzekeraar, die u bijvoorbeeld kunt vinden op de socialezekerheidswebsite.