Ascites - Ascites

2023 Auteur: Wallace Forman | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-05-24 12:25

Ascites

Ascites (algemeen bekend als ascites) is een pathologische ophoping van vocht in de buik. Het menselijk lichaam bestaat voor een groot deel uit vocht in de cellen en daarbuiten (intra- en extracellulair). Deze verdeling van de vloeistof wordt in evenwicht gehouden door een complex systeem. Als het evenwicht wordt verstoord door onder andere pathologische processen, hoopt zich vocht op in het weefsel - met ascites in de buik. Meestal is daar weinig of geen vloeistof.

Ascites kunnen zich bij veel verschillende ziekten ontwikkelen. Voorbeelden zijn levercirrose, verminderde nierfunctie of rechterhartfalen. Ook een pathologische verandering van het peritoneum, bijvoorbeeld veroorzaakt door infecties of kanker, leidt hiertoe.

navigatie

• Lees verder
• meer over het onderwerp
• Advies, downloads & tools
• Wat zijn de oorzaken van ascites?
• Wat zijn de symptomen?
• Hoe wordt de diagnose gesteld?
• Hoe worden ascites behandeld?
• Aan wie kan ik vragen?
• Hoe worden de kosten vergoed?

Wat zijn de oorzaken van ascites?

Bij bepaalde ziekten wordt vochtophoping veroorzaakt door een tekort aan proteïne en de resulterende verhoogde penetratie van de bloedvaten (bv. Leverziekte of ondervoeding van proteïnen) of vochtretentie (bv. Hartfalen). Bovendien leiden aandoeningen van het lymfestelsel tot ascites. De nieren spelen een essentiële rol in de vochtbalans van het lichaam. Als gevolg van een nieraandoening of -beschadiging kan vocht zich ophopen in het lichaam.

Een ascites treedt bijvoorbeeld op:

• Levercirrose,
• Hartfalen,
• Peritonitis (ontsteking van het peritoneum): bijv. Bij tuberculose of andere bacteriële infecties,
• Hepatitis door alcohol,
• Budd-Chiari-syndroom (verstoring van de afvoer van bloed uit de leveraders),
• sinusoïdaal obstructiesyndroom (occlusies van de kleinste bloedvaten - sinusoïden en venulen - in de lever),
• Kankerziekten: bv. Metastasen van het peritoneum (peritoneale metastasen), leverkanker,
• nefrotisch syndroom (overmatige uitscheiding van eiwitten in de urine als gevolg van een nierziekte),
• Ondervoeding (gebrek aan proteïne),
• Pancreatitis (ontsteking van de alvleesklier) en vele andere ziekten.

Wat zijn de symptomen?

Symptomen zijn onder meer:

• Toename tailleomvang. Een zeer sterke vergroting wordt in de volksmond een "trommelbuik" genoemd - zichtbaar in een opgezwollen buik en een gespannen huid;
• Toename van lichaamsgewicht;
• mogelijk moeilijke ademhaling;
• mogelijk buikpijn met uitgesproken ascites;
• hernia's kunnen ook voorkomen.

Hoe wordt de diagnose gesteld?

In de loop van de diagnose worden anamnese en klachten geregistreerd. Ziekten en levensstijl zijn bijvoorbeeld essentieel. Ascites komt vooral voor bij mensen die al aan een (ernstige) ziekte lijden. Vaak is dit al bekend.

Daarnaast wordt het volgende uitgevoerd:

• Lichamelijk onderzoek inclusief echografie,
• Laboratoriumonderzoeken (bijv. Leverwaarden, nierfunctie enz.),
• Ascites punctie (verwijdering van vloeistof) en onderzoek van de monsters in het laboratorium.

Afhankelijk van de onderliggende ziekte kan verder onderzoek nodig zijn.

Hoe worden ascites behandeld?

Ascites wordt behandeld met een of meer van de volgende maatregelen, afhankelijk van de oorzaak:

• Verandering in dieet: bijvoorbeeld het verminderen van zout in het dieet of eiwitrijke voeding
• Beperking van de hoeveelheid drinken
• Watermedicijnen (diuretica)
• bedrust

Behandeling van de onderliggende ziekte is ook essentieel voor therapie.

Eventueel kan er ook een ingreep worden uitgevoerd. Vloeistof kan via een punctie met een holle naald uit de buik worden verwijderd. Ook het aanleggen van een peritoneoveneuze shunt (PVS) is in een vergevorderd stadium een optie. Hierdoor ontstaat een verbinding tussen de buik en de vena cava superior (vena cava superior). Hierdoor kan vloeistof uit de buik worden teruggevoerd naar het bloedsysteem.

Aan wie kan ik vragen?

Afhankelijk van de oorzaak zijn artsen uit verschillende disciplines en specialisaties betrokken bij het diagnose- en behandeltraject, bijvoorbeeld voor de huisartsgeneeskunde, vooral in de eerste lijn, interne geneeskunde (gastro-enterologie en hepatologie, cardiologie, oncologie, infectieziekten), intensive care geneeskunde.

Als u symptomen heeft zoals ernstige kortademigheid, versnelde ademhaling, versnelde ademhaling, plotselinge pijn op de borst, ernstige pijn, angst en blauwachtige verkleuring van de lippen / huid of bewustzijnsverlies, enz., Dient u onmiddellijk contact op te nemen met de ambulance of het Europese alarmnummer (alarmnummer 144 of 112)!

Hoe worden de kosten vergoed?

Alle noodzakelijke en passende diagnostische en therapeutische maatregelen worden door de zorgverzekeraars overgenomen. Meer informatie vindt u onder Wat kost een ziekenhuisopname? Uw huisarts of polikliniek vereffent de rekeningen doorgaans rechtstreeks bij uw zorgverzekeraar. Bij bepaalde zorgverzekeraars kan het zijn dat u een eigen risico (behandelpremie) moet betalen (BVAEB, SVS, SVS, BVAEB). U kunt echter ook terecht bij een arts van uw keuze (dus een arts zonder ziektekostenverzekering). Voor meer informatie, zie Wat kost een ziekenhuisverblijf, een doktersbezoek: kosten en eigen risico.

Voor bepaalde niet-medicamenteuze behandelingen (bv. Fysiotherapie) - in sommige gevallen alleen wanneer een bepaald niveau is bereikt - kan toestemming van de zorgverzekeraar vereist zijn.

Voor bepaalde diensten (bijv. Medische hulpmiddelen en medische hulpmiddelen) worden - afhankelijk van de zorgverzekeraar - eigen bijdragen verstrekt. De meeste zorgverzekeraars voorzien in een vergunning, soms afhankelijk van het soort medische hulp. De receptvergoeding moet worden betaald voor medicatie op “contant recept”. Voor informatie over de desbetreffende bepalingen kunt u contact opnemen met uw zorgverzekeraar, die u bijvoorbeeld kunt vinden op de socialezekerheidswebsite.