Slechte Adem - Diagnose En Therapie

2023 Auteur: Wallace Forman | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-05-24 12:25

Slechte adem

Een slechte adem (halitosis, foetor ex ore) is onaangenaam, maar meestal onschadelijk. Als de oorzaken van een slechte adem eenmaal zijn gevonden, kan deze meestal goed worden behandeld. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, ontstaat een slechte adem meestal niet in het maagdarmgebied, maar in ongeveer 90 procent van de gevallen in de mondholte zelf. Het eerste aanspreekpunt is meestal de tandarts. In feite kan een slechte adem worden vastgesteld door te ruiken (organoleptisch) of instrumenteel (bijvoorbeeld met behulp van een halimeter). De behandeling is gebaseerd op de onderliggende oorzaak. Meestal is het doel om geurveroorzakende bacteriën in de mond te verwijderen.

navigatie

• Lees verder
• meer over het onderwerp
• Advies, downloads & tools
• Welke soorten slechte adem zijn er?
• Wat zijn de oorzaken van een slechte adem?
• Hoe wordt de diagnose gesteld?
• Hoe wordt een slechte adem behandeld?
• Wat kan ik zelf doen?
• Aan wie kan ik vragen?
• Hoe worden de kosten gedekt?

Welke soorten slechte adem zijn er?

De term slechte adem is eigenlijk een overkoepelende term. In de geneeskunde worden twee vormen van slechte adem onderscheiden:

• Foetor ex ore: slechte geur bij uitademing door de mond. De oorzaak ligt hier meestal in de mondholte.
• Halitosis: vieze geur bij uitademing door de neus (met gesloten mond). De oorzaak ligt meestal in het KNO-gebied (minder vaak in het maagdarmkanaal).

Opmerking Bij een slechte adem hebben we het niet over een tijdelijke slechte adem, zoals na het eten van uien, knoflook etc., maar over een slechte adem die over een langere periode kan worden waargenomen.

Wat zijn de oorzaken van een slechte adem?

Volgens de Halitosis-werkgroep van de Duitse Vereniging voor Tandheelkunde, Orale en Maxillofaciale Geneeskunde (DGZMK) is de oorzaak van slechte adem in de mondholte in 85 tot 90 procent van alle gevallen. Slechts in zeldzame gevallen is het in de nasopharynx - nog zeldzamer is een ernstige ziekte (bijv. Gastro-intestinale ziekte) de trigger.

De meest voorkomende oorzaak van een slechte adem is een bacteriële laag op de tong. De bacteriën (ca. 880 tot 1000 verschillende soorten; deels nog onbekend) die een slechte adem veroorzaken, vinden ideale leefomstandigheden in de nissen van de mondholte en in de uitsparingen van de ruwe tong. Hier breken ze eiwitten af uit speeksel of uit voedselresten en ander organisch materiaal. Hierdoor komen vluchtige zwavelverbindingen (VSC) vrij die zich vermengen met de lucht die u inademt. Dit zorgt voor de onaangename geur.

Let op Ontleding is een normaal proces dat niet per se tot een slechte adem hoeft te leiden, omdat in elke mondholte geurveroorzakende bacteriën aanwezig zijn. De enige doorslaggevende factor bij het bepalen of een slechte adem al dan niet optreedt, is de hoeveelheid. Zolang er een bacterieel evenwicht in de orofarynx is, zal er geen slechte adem zijn. Een verzwakt immuunsysteem verhoogt ook het aantal geurveroorzakende bacteriën.

Oorzaken van een bacteriële onbalans in de mondholte kunnen zijn

• Slechte mondhygiëne,
• Tongcoating,
• Ontsteking van het tandvlees (gingivitis)
• Ontsteking van de parodontitis (parodontitis),
• Cariës,
• slecht passend kunstgebit,
• onverzorgde prothesen,
• Interdentale ruimtes waar voedseldeeltjes zich kunnen verzamelen,
• Abcessen in de mond.

Andere oorzaken

Droge mond (xerostomie): Een droge mond door verminderde speekselvloed heeft ook een positief effect op het ontstaan van een slechte adem. Voldoende speeksel is belangrijk voor een gezonde mondflora en zorgt ervoor dat restjes uit de mond worden gespoeld. Een verminderde speekselafvoer bevordert de kolonisatie van bacteriën en kan tot een slechte adem leiden.

Factoren die tot een droge mond leiden, zijn onder meer:

• Snurken,
• Roken ("Rokersadem"),
• Alcohol,
• onvoldoende vochtinname,
• Mond ademen,
• Gebruik van bepaalde medicijnen (bv. Sommige antihypertensiva, kalmerende middelen en slaappillen, geneesmiddelen tegen de ziekte van Parkinson en epilepsie, antidepressiva).

De muffe adem in de ochtend wordt ook verklaard door het feit dat er 's nachts minder speeksel wordt aangemaakt en de mond meer uitdroogt.

Oorzaken in het KNO-gebied of het maagdarmkanaal kunnen zijn:

• Acute en vooral chronische tonsillitis (tonsillitis),
• Grote amandelen (die voedseldeeltjes tegenhouden),
• Bepaalde infectieziekten,
• Ontsteking van de sinussen (sinusitis)
• Longaandoeningen (bijv. Longontsteking, etterende bronchitis),
• Maagzuur (reflux)
• Ontsteking van de slokdarm (oesofagitis)
• Ontsteking van de maagwand (gastritis) veroorzaakt door Helicobacter pylori
• Maagzweer (ulcus ventriculi),
• koolhydraatarme en calorierijke diëten (keton- of acetonademhaling),
• zeer zelden: kwaadaardige tumor.

Opmerking Mogelijke algemene ziekten zoals diabetes, nieraandoeningen of leveraandoeningen kunnen ook een slechte adem veroorzaken.

Hoe wordt de diagnose gesteld?

Omdat een slechte adem in de meeste gevallen oraal is, is het eerste aanspreekpunt de tandarts. Tijdens het tandheelkundig onderzoek wordt de mondholte zorgvuldig onderzocht om de oorzaak van de slechte adem te achterhalen. De mondhygiëne wordt beoordeeld, de speekselstroom wordt gemeten, de tanden worden onderzocht op cariës, de tandplak op de tong en het tandvlees worden gecontroleerd, etc.

Tijdens de organoleptische beoordeling wordt de adem onderzocht. De patiënt ademt op de dokter. Op deze manier kan de sterkte van de geur worden beoordeeld op een gedefinieerde afstand van de geurbron. De professionele organoleptische meting wordt uitgevoerd met behulp van een (minimaal) vijfpuntsschaal met dezelfde afstand tussen patiënt en arts of afhankelijk van de afstand tot de patiënt.

Graden van ernst

• Graad 1: geur alleen merkbaar op een afstand van tien centimeter
• Graad 2: geur alleen waarneembaar op een afstand van 30 cm
• Graad 3: geur merkbaar op een afstand van één meter

Opmerking De organoleptische beoordeling is de eenvoudigste methode om een slechte adem te bepalen. Het nadeel van deze methode is dat ze moeilijk reproduceerbaar is omdat ze kan worden beïnvloed door subjectieve parameters (bijv. Reukvermogen).

Precieze uitspraken over de sterkte van de slechte adem kunnen gedaan worden door metingen, bijvoorbeeld met de Halimeter. Dit meetinstrument meet de concentratie zwavelverbindingen in de adem. Bij deze methode blaast de patiënt lucht in een mondstuk dat aan het meetinstrument is bevestigd. Dit bepaalt hoe sterk de adem is doordrongen van zwavelverbindingen. Als een bepaalde limiet wordt overschreden, spreekt men van een slechte adem.

Als de onderzoeken daadwerkelijk de aanwezigheid van een slechte adem bevestigen, moet de oorzaak van de slechte adem worden vastgesteld. Omdat in meer dan 90 procent van de gevallen een slechte adem in de mondholte voorkomt, zal de tandarts de mondholte zorgvuldig inspecteren.

Verder onderzoek

Als er aanwijzingen zijn voor een ziekte in het hoofd-halsgebied, is nadere toelichting door een KNO-arts vereist. Als de oorzaak van de slechte adem niet in de mond of in het KNO-gebied kan worden vastgesteld, is een interne opheldering zinvol. De volgende aanvullende onderzoeken kunnen nodig zijn. Deze omvatten bijvoorbeeld:

• Bloed Test,
• beeldvormende tests zoals (gastroscopie) of röntgenfoto's van de slokdarm en maag.

Hoe wordt een slechte adem behandeld?

De behandeling van een slechte adem hangt af van de onderliggende oorzaak.

Oorzaak in de mondholte

Het doel is om geurveroorzakende bacteriën in de mond te verwijderen. De medewerking van de patiënt speelt een doorslaggevende rol bij het slagen van de behandeling. Na de behandeling dienen regelmatige controles (om de drie tot zes maanden) door de tandarts te worden uitgevoerd.

Opmerking Professionele mondhygiëne met een passende mondhygiëne-training thuis is de belangrijkste maatregel tegen een slechte adem.

Oorzaak: verminderde speekselvloed

Een droge mond door verminderde speekselvloed kan een slechte adem veroorzaken. Mogelijke oorzaken zijn onder meer alcoholgebruik, roken, stress, onvoldoende vochtinname of constant ademen door de mond (mondademhaling). Maar medicatie kan ook de speekselvloed verminderen. Hier kan de patiënt zelf een slechte adem tegengaan.

Oorzaak: gebitsafwijkingen

Tandbederf, lekkende vullingen of kroonranden zijn vaak een oorzaak van een slechte adem. Deze kunnen door de tandarts worden verholpen. Ook slecht verzorgde uitneembare prothesen moeten worden gereinigd en eventueel opnieuw bekleed.

Oorzaak: Gebitsafwijkingen, tandbederf, lekkende tandvullingen of kroonranden zijn vaak een oorzaak van een slechte adem. Deze kunnen door de tandarts worden verholpen. Ook slecht verzorgde uitneembare prothesen moeten worden gereinigd en eventueel opnieuw bekleed.

Oorzaak: coating op de tong

Professionele tongreiniging helpt om het ‘bacterievilt’ op de tong te verwijderen. Dit is vooral het geval als gingivitis of parodontitis is vastgesteld.

Tip Tongreiniging kan en moet ook dagelijks thuis worden uitgevoerd.

Wat kan ik zelf doen?

Er zijn eenvoudige preventieve maatregelen om ervoor te zorgen dat geurveroorzakende bacteriën zich niet eens in de mond kunnen ontwikkelen. Deze omvatten:

• dagelijks tandenpoetsen,
• gefluorideerde tandpasta's,
• speciale geurbindende tandpasta's,
• Tongreiniger,
• Tandzijde of interdentale borstels,
• AirFloss-apparaten,
• Mondspoelingen met antibacteriële middelen en / of middelen die de zwavelverbindingen neutraliseren,
• bioactieve natuurlijke producten (bv. chlorofyl kauwtabletten),
• regelmatige bezoeken aan de tandarts,
• voldoende hydratatie.

Aan wie kan ik vragen?

De eerste aanloophaven voor een slechte adem is de tandarts.

• Onder Tandarts zoeken vindt u tandartsen bij u in de buurt.
• U vindt tandheelkundige klinieken bij u in de buurt onder Tandheelkundige klinieken zoeken.

Let op Sommige tandartspraktijken bieden speciale spreekuren voor slechte adem.

Als de oorzaken van de slechte adem niet in de mondholte liggen, kunt u contact opnemen met de volgende artsen:

• Huisarts,
• Specialist in oor-, neus- en keelgeneeskunde,
• Specialist in interne geneeskunde.

Hoe worden de kosten gedekt?

Professionele gebitsreiniging: Mondhygiëne is een van de eigen diensten (= diensten ten laste van de verzekerde), aangezien het niet het onderwerp is van de contractuele bepalingen die de zorgverzekeraars met de dienstverleners afsluiten. Daarom valt deze uitkering nog niet onder de sociale zekerheid. Sommige zorgverzekeraars verlenen echter al enige tijd andere beurzen. Daarnaast dekken de ziekenfondsen voor kinderen en jongeren (tussen 10 en 18 jaar) sinds juli 2018 de kosten van professionele mondhygiëne één keer per jaar (twee keer per jaar met vaste orthodontie). Informeer hierover rechtstreeks bij de voor u verantwoordelijke zorgverzekeraar.

De kosten van professionele mondhygiëne zijn afhankelijk van de tijd die het kost. Informeer rechtstreeks bij uw tandarts. Sommige tandartspraktijken hebben ook een zogenaamde Halimeter. Dit instrument wordt gebruikt voor professioneel onderzoek door de arts.

Let op Er zijn ook handige en voldoende betrouwbare apparaten voor zelfgebruik thuis of onderweg, om zelf het succes van dagelijkse mondhygiënemaatregelen te testen. De kosten hiervoor zijn voor eigen rekening.