Syndroom Van Asperger - Diagnose En Therapie

Inhoudsopgave:

Syndroom Van Asperger - Diagnose En Therapie
Syndroom Van Asperger - Diagnose En Therapie

Video: Syndroom Van Asperger - Diagnose En Therapie

Video: Syndroom Van Asperger - Diagnose En Therapie
Video: Hoogfunctionerend autisme en het syndroom van Asperger: diagnose, huidig ​​onderzoek en behandelingsopties 2024, Maart
Anonim

Het Asperger-syndroom: diagnose en therapie

Het Asperger-syndroom staat vermeld in de internationale classificatie van ziekten (ICD-10) onder "Pervasieve ontwikkelingsstoornissen". Door het verzamelen van de medische geschiedenis (anamnese) kan belangrijke kennis voor de diagnose worden opgedaan. De arts (kinderarts; kinderpsychiater) vraagt bijvoorbeeld naar afwijkingen tijdens de zwangerschap, tijdens of na de bevalling en vraagt naar de ontwikkeling van het kind tot nu toe…

navigatie

  • Lees verder
  • meer over het onderwerp
  • Advies, downloads & tools
  • Vragenlijsten om te testen
  • Criteria voor het stellen van een diagnose
  • Therapie van het Asperger-syndroom
  • Aan wie kan ik vragen?
  • Hoe worden de kosten gedekt?

De arts let op ontwikkelingsstoornissen (bv. In bewegingen, in taaluitdrukking en in interpersoonlijke ontmoetingen) en voert een lichamelijk en neurologisch onderzoek uit. De diagnose wordt uitgebreid met een EEG-onderzoek. Als er neurologische afwijkingen zijn, kan MRI-beeldvorming ook nodig zijn. Visie en gehoor moeten worden gecontroleerd. Klinisch psychologen (bijv. Voor klinisch-psychologische diagnostiek) of logopedisten (voor taaltoetsing) en artsen uit andere disciplines kunnen ook bij de toelichting worden betrokken.

De diagnose moet ook gericht zijn op de sterke punten van de getroffenen (bijv. Waar zijn ze bijzonder goed in, welke aanpassingen aan het syndroom zijn tot nu toe nuttig geweest, enz.)

Vragenlijsten om te testen

Er zijn verschillende screeningsvragenlijsten beschikbaar om het Asperger-syndroom te helpen identificeren. De volgende combinaties worden voornamelijk gebruikt in Duitstalige landen:

  • Vragenlijst over sociale communicatie (FSK - Autisme Screening)
  • Schaal voor het registreren van sociale reactiviteit (SRS - Autism Screening).

Er zijn speciale vragenlijsten voor volwassenen, zoals de ASQ (Autism Spectrum Quotient). Screeningsvragenlijsten alleen zijn echter niet voldoende om een diagnose te stellen. Het kost tijd en ervaring om het Asperger-syndroom te diagnosticeren.

Voor de gestandaardiseerde registratie van ASS-symptomen is het Diagnostisch Interview voor Autisme (ADI-R) in combinatie met de Diagnostische Observatieschaal voor Autisme (ADOS, ADOS2) de gouden standaard voor klinische autisme-diagnostiek. De ADOS is een gestructureerde procedure voor het vastleggen van communicatie, interactie en spelgedrag. Afhankelijk van de leeftijd en het taalniveau van de betreffende patiënt, wordt een van de vijf modules geselecteerd om symptomen die relevant zijn voor de diagnose van autisme te kunnen testen met behulp van specifiek geënsceneerde speelse elementen, activiteiten en discussies. Daarnaast is een beoordeling van cognitieve prestaties (IQ of ontwikkelingstest) een essentieel onderdeel van de diagnostische standaard.

Sommige onderzoeken suggereren dat vrouwen met een autismespectrumstoornis een grotere kans hebben om onopgemerkt te blijven of later gediagnosticeerd te worden, vooral bij het Asperger-syndroom. Meisjes met autismespectrumstoornissen lijken ook meer begeleidende gedrags- en cognitieve problemen te hebben met dezelfde ernst van de symptomen om een klinische diagnose te krijgen. Dit wijst op een diagnostische bias in het voordeel van de jongens als gevolg van de bekende gedragscriteria of op betere aanpassings- en compensatiemechanismen bij getroffen meisjes.

Criteria voor het stellen van een diagnose

De criteria voor het Asperger-syndroom zijn onder meer:

  • Stoornis in sociaal gedrag:

    • Gebrek aan sociaal begrip of empathie,
    • Moeilijkheden om vrienden te maken, op school, op het werk, enz. - met daaropvolgende problemen zoals pesten, enz.
    • Onvermogen om voldoende oogcontact te maken en te houden,
    • Gebreken in gezichtsuitdrukkingen en houding,
    • Tekortkomingen in gebaren om sociale interactie te reguleren;
  • Moeite met het voeren van gesprekken en overmatig taalgebruik, onhandige accentuering van woorden;
  • Stoornis in het uiten van gevoelens;
  • beperkte maar sterk uitgesproken belangen;
  • stereotiepe (terugkerende / zelfde) gedragspatronen ook
  • mogelijk optreden van vertragingen in de motorische ontwikkeling.

Ook een andere psychische of ontwikkelingsstoornis moet worden uitgesloten. Bovenal is het onderscheid met autisme essentieel.

Therapie van het Asperger-syndroom

Een remedie voor het Asperger-syndroom is niet mogelijk. De getroffenen kunnen echter door behandelingsmaatregelen leren om beter het hoofd te bieden in het dagelijks leven. Ontwikkeling en sterke punten worden aangemoedigd. Ook het lijden kan worden verminderd. Vroegtijdige behandeling of ontwikkelingsondersteuning heeft een positief effect. De therapie wordt individueel op het kind / volwassene afgestemd. Uit historische gegevens blijkt dat de symptomen over het algemeen kunnen afnemen met de leeftijd.

Gedragstherapeutische maatregelen

Er zijn verschillende therapieprogramma's die speciaal zijn ontworpen voor ontwikkelingsstoornissen in het autismespectrum. Het beste bewijs van effectiviteit bestaat momenteel voor gedragstherapieprogramma's bij psychotherapie.

Voor veel autismetherapieprogramma's vormen leertheoretische methoden een essentiële pijler. Belangrijke gedragstherapieprogramma's op het gebied van autisme zijn de technieken van het zogenaamde discrete leerformaat en moderne toegepaste gedragsanalyse (ABA - 'Applied Behavior Analysis', in de voorschoolse leeftijd EIBI - 'Early Intensive Gedragsinterventie ). De doelstellingen hier zijn het bevorderen van taalbegrip en taaluitdrukking, het vergroten van het bewustzijn van sociale indrukken, het ontwikkelen van imitatiegedrag, het leren van (voor) schoolvaardigheden en het bereiken van zelfstandigheid bij het uitvoeren van alledaagse activiteiten. Het structureren van het dagelijkse leven is ook erg nuttig voor de getroffenen en een belangrijk hulpmiddel om het leven vorm te geven.

Andere therapie-opties

Andere vormen van behandeling zijn onder meer speciale communicatietraining, speelgroepen, vroege interventie, logopedie, fysiotherapie en ergotherapie. Muziektherapie kan ook worden gebruikt. Een medicijn wordt gebruikt bij begeleidende psychische afwijkingen of lichamelijke ziekten.

Aan wie kan ik vragen?

Kinderpsychiaters zijn het eerste aanspreekpunt als het Asperger-syndroom wordt vermoed. Ook kinderartsen voor zeer jonge kinderen.

Op volwassen leeftijd kunt u contact opnemen met een neuroloog of een psychiater.

Hoe worden de kosten gedekt?

Alle noodzakelijke en passende diagnostische en therapeutische maatregelen worden door de zorgverzekeraars overgenomen. In het geval van bepaalde diensten (bv.verblijf in het ziekenhuis, medische hulpmiddelen, enz., Afhankelijk van de zorgverzekeraar), worden de eigen bijdragen van de patiënt bedongen. In principe zal uw arts of de polikliniek de rekeningen rechtstreeks bij uw zorgverzekeraar verrekenen. (bv. BVAEB, SVS, SVS, BVAEB) U kunt echter ook gebruik maken van een arts naar keuze (bv. arts zonder zorgverzekeringscontract) of een particuliere polikliniek Zie voor meer informatie Kosten en eigen risico.

Voor bepaalde niet-medicamenteuze behandelingen - in sommige gevallen alleen wanneer een bepaald niveau is bereikt - kan goedkeuring van de zorgverzekeraar vereist zijn. Voor informatie over de desbetreffende bepalingen kunt u contact opnemen met uw zorgverzekeraar, die u kunt vinden op de socialezekerheidswebsite.

Bij gebruik van psychotherapie is volledige kostendekking mogelijk in de eigen of contractueel gebonden instellingen van de zorgverzekeraars, maar ook in instellingen die door de publieke sector worden gesubsidieerd. In deze gevallen bestaat de mogelijkheid om een eigen risico te betalen. Anders heeft u de mogelijkheid om subsidie aan te vragen bij de zorgverzekeraar als u psychotherapie ondergaat bij een inwonend psychotherapeut. Als dit wordt goedgekeurd, vergoedt de zorgverzekeraar een deel van het honorarium dat aan de psychotherapeut is betaald. De zorgverzekeraars geven echter alleen subsidie als er sprake is van een zogenaamde ziektegerelateerde aandoening. Op de website van de sociale zekerheid leest u meer over vergoedingen. Klinisch-psychologische diagnose is een dienst van de sociale ziektekostenverzekering, waarvan de kosten worden gedragen door de zorgverzekeraars. De kosten van behandeling of advies van de huisklinisch psychologen moet u zelf dragen, aangezien dit geen uitkering is vanuit de zorgverzekering.aangezien dit geen uitkering bij de zorgverzekering is, moet u deze zelf betalen.aangezien dit geen uitkering is bij de zorgverzekering, moet u deze zelf betalen.

Aanbevolen: