Dysfagie-therapie - Hulp Bij Slikstoornissen

2023 Auteur: Wallace Forman | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-05-24 12:25

Slikstoornis (dysfagie): diagnose en therapie

Slikstoornissen mogen in geen geval worden aanvaard als een teken van ouderdom of zelfs maar worden afgezwakt. Omdat een slikstoornis meestal een andere onderliggende ziekte verbergt, is het essentieel om een arts te raadplegen. In het anamnese-interview wordt de algemene toestand van de patiënt vastgesteld. Hoe goed kan het speeksel worden ingeslikt, hoe intens is de hoestreflex, wat is de beweeglijkheid van de tong?

navigatie

• Lees verder
• meer over het onderwerp
• Advies, downloads & tools
• Hoe worden slikstoornissen vastgesteld?
• Hoe worden slikstoornissen behandeld?
• PEG-buis (kunstmatige voeding)
• ">Aan wie kan ik vragen?

">

• ">">Hoe worden de kosten gedekt?

">

">

Hoe worden slikstoornissen vastgesteld?

Het is ook informatief of het doorslikken van vloeistoffen of vast voedsel problemen oplevert. De arts zal de mond, keel en keel zorgvuldig onderzoeken en, indien nodig, nader onderzoek instellen.

Door het slikken te observeren, kunnen artsen of logopedisten vaak eerste informatie krijgen over het type slikstoornis. Momentopnames zoals een röntgenfoto zijn niet erg zinvol om slikstoornissen te verhelderen. In plaats daarvan worden dynamische opnames gebruikt om te proberen een slikstoornis zichtbaar te maken.

Videobreischluck (cinematografie)

Videocinematografie kan het slikken op een bewegende manier laten zien. De patiënt krijgt een contrastmiddel met een verschillende consistentie om te drinken. Bovendien kan een vast lichaam zichtbaar op de röntgenfoto worden toegediend om te slikken. Met een röntgencamera wordt het slikproces vanuit verschillende perspectieven gevolgd.

Endoscopische poging om te slikken

Endoscopische poging tot slikken © KH Barmherzige Brüder Wien

Door de neus wordt een endoscoop met een dunne, buisvormige camera ingebracht. Op deze manier kan het slikproces worden gefilmd. Ook bij deze onderzoeksmethode krijgt de patiënt vloeistoffen van verschillende consistentie te drinken.

Verdere onderzoeken kunnen zijn:

• endoscopisch onderzoek met biopsie,
• beeldvormende procedures zoals CT of MRI,
• Echografie (endosonografie),
• Manometrie (drukmeting) van de slokdarm (als een mobiliteitsstoornis van de slokdarm wordt vermoed),
• pH-test (als reflux wordt vermoed).

Hoe worden slikstoornissen behandeld?

De belangrijkste focus van therapie is de behandeling van de onderliggende ziekte die oorzakelijk verband houdt met de slikstoornis.

Logopedie en voedingstherapie

Om een functionele verbetering van het slikproces te bereiken, kan logopedie behulpzaam zijn. Samen met de logopedist werken we onder meer aan houding en spanning en ademhalingsgedrag. Er wordt geprobeerd de spieren te verbeteren die bij het slikken betrokken zijn. Aanpassingen in het dieet kunnen het slikken vergemakkelijken. Vooral gemengde consistenties (bijv. Soep met noedels) zorgen voor problemen; gepureerde gerechten zijn beter. Bij drinkproblemen bijvoorbeeld smaakloze geleerhulpmiddelen, maïszetmeel of speciale poeders voor verdikkingshulp. Diverse hulpmiddelen zoals brede cups of gekerfde cups kunnen het slikken soms vergemakkelijken. De conventionele tuitbekers zijn in de meeste gevallen nogal ongunstig.

Zie Voeding op oudere leeftijd: ongemak bij kauwen en slikken voor meer informatie.

PEG-buis (kunstmatige voeding)

Als conservatieve therapeutische maatregelen niet succesvol blijven, moet het gebruik van een "kunstmatige gastrische toegang" worden overwogen. Ouderen lopen op de lange termijn het risico op herhaalde aspiratie en een behoeftedekkende aanvoer van energie en voedingsstoffen via normale (orale) voeding is niet gegarandeerd. Een voedingsoplossing wordt rechtstreeks in de maag gebracht via een percutane endoscopische gastrostomie (PEG-sonde). Dit soort voedselinname wordt ook wel enterale voeding genoemd.

Aan wie kan ik vragen?

Om slikproblemen te verhelderen, moet het eerste aanspreekpunt zijn:

• Huisarts,
• Specialist in oor-, neus- en keelgeneeskunde (KNO),
• Specialist in interne geneeskunde (gastro-enterologie en hepatologie).

Het volgende kan ook worden betrokken bij diagnose en therapie:

• Spraaktherapeut,
• Specialist in neurologie,
• Specialist in chirurgie.

Hoe worden de kosten gedekt?

Alle noodzakelijke en passende stappen voor diagnose en therapie worden door de zorgverzekeraars overgenomen. Kortom, uw arts of de polikliniek verrekenen rechtstreeks met uw zorgverzekeraar. Bij bepaalde zorgverzekeraars moet u mogelijk een eigen risico betalen (BVAEB, SVS, SVS, BVAEB).

U kunt echter ook een beroep doen op een arts van uw keuze (dus arts zonder zorgverzekeringscontract) of een privé-polikliniek.

Meer informatie vindt u onder Kosten en eigen risico en op de website van de sociale zekerheid.

Wanneer ziekenhuisopname vereist is

Ziekenhuisopname kan nodig zijn als er slikstoornissen zijn. Hier worden de ziekenhuiskosten in rekening gebracht. De patiënt moet een dagelijkse bijdrage in de kosten betalen.

Voor meer informatie, zie Wat kost het ziekenhuisverblijf?