Testiculaire Verwondingen

2023 Auteur: Wallace Forman | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-05-24 12:25

Testiculaire verwondingen

Testiculaire verwondingen gaan gepaard met ernstige pijn. Ze treffen vooral mannen tussen de 15 en 40 jaar. Testiculaire verwondingen komen zeer vaak voor tijdens het sporten of als u wordt geschopt. Afhankelijk van de aanleiding en de ernst van het geweld zijn er verschillende soorten letsel mogelijk die verschillende behandelingen vereisen. Schade aan het sperma of testosteronproducerend weefsel van de zaadbal kan leiden tot onvruchtbaarheid. Daarom moeten testiculaire verwondingen bijzonder zorgvuldig worden onderzocht en behandeld.

Het koelen en laten rusten van de testikels leidt tot pijnverlichting. Bij enkele lichte verwondingen kan de uroloog onder regelmatige controle afwachten of therapie nodig is.

navigatie

• Lees verder
• meer over het onderwerp
• Advies, downloads & tools
• Wat zijn de oorzaken van testiculaire verwondingen?
• Wat zijn de symptomen?
• Hoe wordt de diagnose gesteld?
• Hoe wordt een testisletsel behandeld?
• Aan wie kan ik vragen?
• Hoe worden de kosten gedekt?

Wat zijn de oorzaken van testiculaire verwondingen?

Behalve dat je wordt geschopt, zijn ongelukken tijdens het spelen van de bal, met motoren of fietsen veel voorkomende oorzaken. Ook kunnen bijt-, steek- en snijwonden en brandwonden en brandwonden optreden. Bij ongevallen met ernstige verwondingen aan vele delen van het lichaam (meervoudig trauma) treden testiculaire verwondingen op. Zelden worden testiculaire verwondingen veroorzaakt door roterende machines of vuurwapens. Open verwondingen (scheuren of snijwonden) treden op bij sterk geweld of verwondingen met scherpe voorwerpen (bijv. In de context van een verkeersongeval). Een verwonding aan de zaadbal wanneer deze op scherpe voorwerpen valt (bijv. Een tuinhek) wordt een impal letsel genoemd. Testiculaire verwondingen kunnen het gevolg zijn van seksuele handelingen, waaronder seksueel geweld of zelfverminking.

Soorten letsel

• Bloedstolsels (hematomen): ze komen voor bij stompe verwondingen - d.w.z. niet veroorzaakt door scherpe of puntige voorwerpen - onder de huid van het scrotum of in de testikels zelf;
• Afbraak van de scrotale huid (décollement): loslating van de huid van het scrotum;
• Brandwonden en brandwonden;

• Testiculaire dislocatie: verplaatsing van de zaadbal van het scrotum naar

  • de oppervlakkige liesstreek,
  • de buik,
  • het perineumgebied tussen de penis en de anus,
  • het lieskanaal,
  • de penis,
  • het dijbeen of
  • het gebied achter of boven het schaambeen;
• Testiculaire ruptuur: breuk van de zaadbalcapsule (tunica albuginea), die sperma en testosteronproducerend weefsel van de zaadbal omhult;
• Gebroken testikels: het treedt op bij ernstig geweld;
• Testiculaire torsie: het draaien van de zaadbal rond de bloedvaten die het voeden;
• Scheuren of scheuren van het scrotum, de zaadleider of de zaadbalkapsel (mogelijk met verlies van sperma of testosteronproducerend weefsel);
• Sneden en schotwonden: naast het vernietigen van testisweefsel, veroorzaken ze vaak ernstige bloedingen;
• Bijtwonden: het risico op infectie is hier groter dan bij andere soorten verwondingen.

Classificatie van testiculaire en scrotumblessures

De classificatie van de American Association for the Surgery of Trauma (AAST) is vaak te vinden in bevindingen:

Mate	Testikels	Scrotum
Ik (1)	Blauwe plek of bloedstolsel (kneuzing of hematoom)	Blauwe plek of bloedstolsel (kneuzing of hematoom)
II (2)	Opening van de zaadbalcapsule zonder het sperma en testosteronproducerend weefsel te beschadigen (subklinische scheurvorming van de tunica albuginea)	open wond minder dan een kwart van de diameter van het scrotum (scheur <25% van de scrotumdiameter)
III (3)	Opening van de testiculaire capsule - minder dan de helft van het testiculaire weefsel gaat verloren (Scheuring van de tunica albuginea met <50% verlies van parenchym)	open wond over een kwart van de diameter van het scrotum (scheurvorming> 25% van de scrotumdiameter)
IV (4)	uitgesproken scheuren van de testiculaire capsule - verlies van meer dan de helft van het testiculaire weefsel (uitgesproken snijwonden van de tunica albuginea met> 50% verlies van parenchym)	Avulsie - minder dan de helft van het scrotum (avulsie <50%)
V (5)	volledige vernietiging van de zaadbal of avulsie (volledige vernietiging van de testis of avulsie)	Avulsie - meer dan de helft van het scrotum (avulsie> 50%)

Een tekort aan testosteron kan optreden als gevolg van de vernietiging van het testosteronproducerende weefsel. Uitgesproken verwondingen of het verwijderen van beide testikels of het doorsnijden van de zaadleider kan tot onvruchtbaarheid leiden. Onvruchtbaarheid of een tekort aan testosteron, zoals het ervaren van geweld, vooral in de context van seksueel geweld, vormen een verhoogd risico op het ontwikkelen van psychische stoornissen, waaronder bijvoorbeeld depressie of posttraumatische stressreacties.

Wat zijn de symptomen?

Testiculaire verwondingen leiden meestal tot hevige pijn die in de lies en / of de buik trekt. Ze gaan vaak gepaard met misselijkheid en braken, en soms met flauwvallen. Afhankelijk van het soort letsel kunnen zwelling, roodheid en / of bloeding optreden.

Hoe wordt de diagnose gesteld?

In eerste instantie vraagt de arts de betrokkene - indien mogelijk - precies wanneer, waar en hoe het letsel is ontstaan, of er medicatie wordt ingenomen en of er sprake is van comorbiditeit (anamnese). Hij / zij voert een lichamelijk onderzoek uit, waarbij hij / zij het letsel onderzoekt en de testikels palpeert. Dit wordt gevolgd door een echografisch onderzoek en, indien nodig, computertomografie (CT) of magnetische resonantiebeeldvorming (MRI).

Hoe wordt een testisletsel behandeld?

Naast pijnstillende koeling en immobilisatie van de gewonde zaadbal, kunnen pijnstillers worden gebruikt voor ernstigere pijn.

De arts behandelt open wonden altijd operatief. Daarnaast controleert zij / hij of er voldoende vaccinatie is tegen tetanus en dient zo nodig een tetanusvaccinatie (actieve immunisatie) en tetanusantistoffen (passieve immunisatie) toe. Daarnaast initieert hij / zij een preventieve antibioticabehandeling. Bij ernstige, open verwondingen kan de arts de testikels onder de huid van de dij verplaatsen om het genezingsproces te verbeteren. Na een tijdje zal hij / zij de testikels tijdens een tweede operatie terugbrengen naar hun normale positie en ze bedekken met huid of spierweefsel. Als de testiculaire capsule is beschadigd of het zaad- en hormoonproducerende weefsel is beschadigd, wordt een operatie uitgevoerd om gezond weefsel te beschermen.

Tijdens operaties zorgt de arts er altijd voor dat - indien mogelijk - een deel van het sperma en testosteronvormend testisweefsel behouden blijft (partiële resectie). Als de verwonding zo ernstig is dat beide testikels moeten worden verwijderd, zal de arts een levenslange testosteronbehandeling starten.

Psychische gevolgen, zoals depressie of posttraumatische stressreacties, kunnen worden behandeld met psychotherapie en / of medicatie.

Behandelingen voor specifieke verwondingen:

• Bloedstolsels (hematomen): Als de bloedstolsels klein zijn, zal de arts wachten en regelmatig controleren of ze goed zijn verdwenen. Grotere bloedstolsels moeten operatief worden verwijderd.
• Scrotale huidablatie (décollement): hier zorgt de arts voor de getroffen persoon door de zaadbal te bedekken met spierweefsel. De arts haalt dit meestal uit het beengebied.
• Testikelverplaatsing: Deze blessure maakt het noodzakelijk om de zaadbal bloot te leggen en ook weer in zijn natuurlijke positie te fixeren.
• Brandwonden en brandwonden: deze worden door de arts behandeld, afhankelijk van de ernst. In oppervlakkige, milde gevallen zijn afkoeling, desinfectie en behandeling met een antibiotische zalf vaak voldoende. In ernstigere gevallen moet hij / zij, afhankelijk van hoeveel weefsel is vernietigd, de huid van het scrotum, het dode weefsel van de zaadbal of de gehele zaadbal verwijderen (orchidectomie). Zie Burns and Scalds voor meer informatie.
• Testiculaire torsie: De arts probeert alleen in uitzonderlijke gevallen (bijvoorbeeld als een operatie niet snel genoeg kan worden uitgevoerd) om de zaadbal met de handen weer in de juiste positie te brengen. Als een testiculaire torsie wordt vermoed, wordt onmiddellijk een operatie uitgevoerd, omdat een onderbreking van de bloedtoevoer naar de zaadbal snel kan leiden tot schade aan het testosteron en zaadvormend weefsel. De dokter opent het scrotum om de draai om te keren. Vervolgens hecht zij / hij de zaadbal aan de zaadbalkapsel (orchidopexy) om hernieuwde testiculaire torsie te voorkomen.
• Doorsnijden van het zaadkanaal: hier kan de arts proberen de uiteinden weer aan elkaar te naaien (vasovasostomie). Als het slachtoffer ernstig verzwakt is door een ernstig letsel, hoeft deze procedure niet onmiddellijk te worden uitgevoerd. Het kan ook later plaatsvinden nadat de algemene toestand is verbeterd.

Aan wie kan ik vragen?

Bij verwondingen aan de zaadbal is een specialist in urologie de juiste contactpersoon. Ernstige verwondingen worden behandeld op een afdeling urologie in het ziekenhuis. Bij huidschilfers of verbranding / brandwonden kan een specialist in huidziekten (dermatologie) worden ingeschakeld.

Hoe worden de kosten gedekt?

Alle noodzakelijke en passende diagnostische en therapeutische maatregelen worden door de ongevallen- en ziektekostenverzekeraars overgenomen. Uw arts zal de rekeningen over het algemeen rechtstreeks bij uw zorgverzekeraar afrekenen. Bij bepaalde zorgverzekeraars kan het zijn dat u een eigen risico (behandelpremie) moet betalen (BVAEB, SVS, SVS, BVAEB). U kunt echter ook terecht bij een arts van uw keuze (dus een arts zonder ziektekostenverzekering). Zie Kosten en eigen risico voor meer informatie.

Voor bepaalde onderzoeken (bijv. MRI) kan de goedkeuring van de verantwoordelijke zorgverzekeraar (medische dienst - "hoofdarts") vereist zijn, evenals voor bepaalde medicamenteuze of niet-medicamenteuze behandelingen (bijv. Psychotherapeutische behandeling), in sommige gevallen alleen wanneer een bepaald niveau is bereikt. Voor bepaalde diensten (bijv. Ziekenhuisverblijf, medische hulpmiddelen en medische hulpmiddelen) worden - afhankelijk van de zorgverzekeraar - eigen bijdragen verstrekt. De meeste zorgverzekeraars voorzien in een vergunning, soms afhankelijk van het soort medische hulp. De receptvergoeding moet worden betaald voor medicatie op “contant recept”. Voor meer informatie over de betreffende bepalingen kunt u contact opnemen met uw zorgverzekeraar,die u kunt vinden op de website van de sociale zekerheid.