Wondbehandeling - Wondreiniging - Wondinfectie

Inhoudsopgave:

Wondbehandeling - Wondreiniging - Wondinfectie
Wondbehandeling - Wondreiniging - Wondinfectie

Video: Wondbehandeling - Wondreiniging - Wondinfectie

Video: Wondbehandeling - Wondreiniging - Wondinfectie
Video: Wondverzorging - Eerste hulp bij verschillende soorten wonden 2024, Maart
Anonim

Wond behandeling

Het kan dagen of weken duren voordat een blessure is genezen en een wond is gesloten. Wonden zijn vaak pijnlijk. Bovendien kunnen infecties van de wond de genezing vertragen of volledig in gevaar brengen en tot verdere complicaties leiden. Medische behandeling van een wond is bedoeld om de wondgenezing te ondersteunen, wondinfecties te voorkomen en de pijn van de patiënt te verlichten.

Ook de vorming van littekens dient zo laag mogelijk te worden gehouden. Hiervoor zijn verschillende methoden en middelen voor wondbehandeling beschikbaar. Voor een goede wondgenezing is het belangrijk om de wond tussen behandelingen zo mogelijk met rust te laten om het genezingsproces niet te verstoren.

navigatie

  • Lees verder
  • meer over het onderwerp
  • Advies, downloads & tools
  • Hoe wordt de diagnose gesteld?
  • Hoe worden wonden behandeld?
  • Welke maatregelen zijn inbegrepen bij wondbehandeling?
  • Hoe kunnen opvallende littekens worden vermeden?
  • Wat zijn de tekenen van een wondinfectie?
  • Nazorg en revalidatie
  • Wat kunnen patiënten zelf doen voor een goede wondgenezing?
  • Aan wie kan ik vragen?
  • Hoe worden de kosten vergoed?

Hoe wordt de diagnose gesteld?

Eerst onderzoekt de arts de toestand van de wond en beoordeelt:

  • het soort letsel (snijwonden, scheur / verbrijzeling, brandwonden enz.),
  • de leeftijd van de wond (hoeveel tijd is er verstreken sinds het letsel),
  • de mate van besmetting van de wond en
  • of er een infectie is.

De arts controleert de vaccinatie tegen tetanus (tetanus). Ev. een röntgenonderzoek is nodig om mogelijke vreemde voorwerpen in de wond te identificeren.

Uit de medische geschiedenis van de patiënt verkrijgt de arts verdere belangrijke informatie voor wondbehandeling en pijnbestrijding, bijv. Over bestaande ziekten, allergieën, geneesmiddelintolerantie, medicatie-inname, enz. Een gedetailleerde anamnese is vooral belangrijk voor chronische wonden om de onderliggende ziekte te identificeren te registreren, bijv. decubitus, diabetisch voetsyndroom, ulcus cruris arteriosum.

Hoe worden wonden behandeld?

Na de diagnose beoordeelt de arts of een gesloten of open wondbehandeling mogelijk is en behandelt hij de pijn van de patiënt. Om de juiste pijnstiller te selecteren, vraagt de arts naar allergieën en intoleranties.

Wanneer worden wonden gesloten of openlijk behandeld?

  • De arts kan wonden meestal dichtmaken met gladde wondranden, zoals snijwonden, snijwonden of chirurgische incisies (primaire wondbehandeling). De wond wordt eerst door de arts / arts gereinigd, de randen worden ev. Chirurgisch gecorrigeerd, en daarna door middel van hechtingen, nietjes of lijmwond gesloten. Het sluiten van de wondranden bevordert een snelle wondgenezing met een zo klein mogelijk litteken. De primaire wondbehandeling moet binnen ongeveer twaalf uur na het letsel worden uitgevoerd. Als behandeling pas later mogelijk is, kan de arts de wond enkele dagen openlijk behandelen en daarna sluiten.
  • Grote wonden met veel weefselverlies, zoals brandwonden of chronische wonden, worden in eerste instantie niet gesloten behandeld. Hechten van de wond is niet mogelijk, bijvoorbeeld als de wondranden ver uit elkaar staan, als de wond sterk vervuild of geïnfecteerd is. De wond geneest openlijk en groeit langzaam dicht (secundaire wondbehandeling). De wond vormt granulatieweefsel om de weefselschade te vervangen. De kans op infectie is groter dan bij gehechte wonden. Zelfs diepe steekwonden, dierenbeten, verwondingen die pas laat behandeld werden of abcessen worden meestal openlijk behandeld.

Voor een goede genezing moet de wond goed van bloed worden voorzien en zo min mogelijk dood weefsel en infecties. Wetenschappelijke studies hebben aangetoond dat een warm, vochtig klimaat op de wond genezing bevordert.

Wondbehandeling - ook wel wondbehandeling genoemd - omvat:

  • dood weefsel in de wond verwijderen (debridement),
  • Controleer ook het wondvocht (exsudaat) en het vocht in de wond
  • bescherm de wond tegen infectie.

Welke maatregelen zijn inbegrepen bij wondbehandeling?

De arts kiest of schrijft de juiste behandelingen voor en controleert de wondgenezing. De arts kan ook maatregelen voor wondbehandeling delegeren, bijvoorbeeld aan een wondmanager, die een gekwalificeerde gezondheids- en verpleegkundige is met een speciale opleiding.

Wondbehandeling omvat wondreiniging, lokale wondtherapieën, regelmatige verbandwisselingen, behandelingen voor wondsluiting en begeleidende therapie en zorgmaatregelen.

Wondreiniging

Maatregelen van wondreiniging en revalidatie van het wondbed (debridement, wondtoilet) corrigeren de toestand van de wond. Beschadigd, dood of geïnfecteerd weefsel wordt verwijderd. Wondreiniging vindt plaats tijdens de eerste behandeling en, afhankelijk van de toestand van de wond, tijdens de daaropvolgende behandeling. Er zijn verschillende methoden om wonden te reinigen:

  • Bij chirurgische revalidatie van het wondbed (chirurgisch debridement) verwijdert de arts dood weefsel uit de wond (bijv. Bij chronische wonden) en / of corrigeert de rand van de wond (bijv. Bij acute wonden).
  • Wondbedekkingen en vervuiling kunnen worden verwijderd met zorgvuldig geperste kompressen of speciale reinigingspads en uitgespoeld met speciale oplossingen (mechanisch debridement). Het spoelen van de wond vermindert de verspreiding van bacteriën en maakt de wond schoon.
  • Een vochtige wondbehandeling (bijv. Met vochtige wondverbanden met natuurlijke actieve ingrediënten of hydrogels) ondersteunt het lichaam bij wondreiniging en wondgenezing (autolytisch debridement).
  • In individuele gevallen kan de arts het gebruik van speciale, gedesinfecteerde maden voorstellen voor het reinigen van wonden (biochirurgisch debridement). De maden kunnen het verwijderen van dood weefsel uit de wond mogelijk versnellen.
  • Speciale enzymen worden zelden gebruikt om wonden te reinigen.

Antibiotica

Behandeling met antibiotica (oraal of injectie of infusie) is geïndiceerd voor wonden met tekenen van infectie, dierenbeten en diepe steekwonden. Er is geen bewijs voor de effectiviteit van antibiotica voor de preventie (profylaxe) van wondinfecties bij schone wonden.

Antiseptische of antimicrobiële middelen voor lokale wondbehandeling

Antiseptische of antimicrobiële middelen die lokaal (topisch) op de wond worden aangebracht, zijn bedoeld om de vorming van bacteriën tegen te gaan. Ze worden bijvoorbeeld gebruikt als zalven, gels of schuim. Actieve ingrediënten met jodium of zilver kunnen de wondgenezing vertragen als ze te lang worden gebruikt. Honing met zijn antimicrobiële eigenschappen kan in individuele gevallen de genezing bevorderen, bijvoorbeeld bij brandwonden.

Negatieve druktherapie (vacuümtherapie)

Het wondgebied wordt in een steriele omgeving gevuld met een speciaal materiaal, bijvoorbeeld schuim, en luchtdicht afgedekt. Vervolgens wordt de wondsecretie afgezogen. De behandeling wordt meestal toegepast op grote en diepe wonden om de wond te reinigen en genezing te bevorderen.

Wondverbanden en verbanden

Wondverbanden en verbandmiddelen vervullen verschillende taken. Ze absorberen wondvocht (exsudaat) terwijl ze de wond schoon, warm en vochtig houden. Ze verminderen wondpijn en voorkomen de verspreiding van bacteriën. Wondverbanden zijn verkrijgbaar in verschillende materialen, zoals gaas, gaasverband, folies, gels, plastic folie, schuim etc. en met toevoegingen, zoals siliconengel of zilver. De arts of de wondmanager selecteert het geschikte wondverband, afhankelijk van de fase van wondgenezing en bepaalt het tijdstip voor de verandering. Voldoende wondrust tussen verbandwisselingen is belangrijk voor genezing.

Wondbedekking met huidvervanger

In het geval van grote wonden, bijv. Ernstige brandwonden en brandwonden of grote chronische wonden, kan de wond worden afgedekt met een huidvervanger, bijv. De eigen gespleten huid van de patiënt, huidtransplantaten van volledige dikte of een kunstmatige huidvervanger.

Hoe kunnen opvallende littekens worden vermeden?

De vorming van merkbare littekens na een blessure wordt door de arts bij wondbehandeling voorkomen. Littekens zijn klein:

  • als de wond kan worden gesloten, bijvoorbeeld door te hechten (primaire wondbehandeling),
  • de wond droogt niet uit, er wordt een warm en vochtig klimaat gehandhaafd en de wond wordt beschermd door wondverbanden,
  • de wond wordt zorgvuldig schoongemaakt en de verbanden worden regelmatig vervangen om wondinfectie te voorkomen,
  • het verse granulatieweefsel is niet gewond en
  • normale wondgenezing wordt niet verstoord of vertraagd.

Wat zijn de tekenen van een wondinfectie?

Wondinfectie kan in elk stadium van wondgenezing voorkomen en vereist een speciale behandeling. Volledige wondgenezing is alleen mogelijk nadat een infectie is geëlimineerd.

De tekenen van een wondinfectie zijn onder meer:

  • Roodheid, zwelling, opwarming van de wond,
  • Pijn en beperkte mobiliteit rond de wond,
  • verhoogde vorming van wondvocht (exsudaat) en wondbedekking,
  • Verkleuring van de wond,
  • Koorts ook
  • Geurontwikkeling.

Nazorg en revalidatie

Na de behandeling van een ernstig letsel of na een operatie volgt nazorg. Mobilisatie van het geblesseerde gebied begint meestal pas nadat de wond is genezen. Bij sommige wonden, zoals beenulcera, blijft de patiënt mobiel. Indien nodig kan de arts de patiënt fysiotherapie voorschrijven met speciale oefeningen om de mobiliteit in het gebied van het letsel te verbeteren. In de nazorg leert de patiënt ook een vers litteken te verzorgen en te beschermen. Bij ernstig letsel kan intramurale of poliklinische revalidatie aangewezen zijn.

Wat kunnen patiënten zelf doen voor een goede wondgenezing?

Terwijl de wond geneest, mag u de wond niet krabben of plukken en het verband schoon houden.

Na genezing van de wond kunnen patiënten het litteken regelmatig zelf verzorgen en, indien nodig, zorgvuldig masseren - zoals voorgeschreven door de arts, met de voorgeschreven middelen en na passende training.

Vraag uw arts ook wat u kunt doen om de wond of het litteken zelf te verzorgen.

Aan wie kan ik vragen?

Kleinere wonden kunnen worden behandeld door huisartsen, b.v.

  • Huisarts,
  • Specialist in huid- en geslachtsziekten (dermatologie),
  • Specialist in chirurgie of in plastische, reconstructieve en esthetische chirurgie.

De behandeling van acute wonden, bijv. Na ernstige verwondingen, brandwonden enz. Of na geplande operaties, gebeurt in het ziekenhuis of op de polikliniek van het ziekenhuis. Chronische wonden worden behandeld als intramurale of poliklinische patiënten, afhankelijk van de ziekte. Voor behandeling en verzorging thuis, bijv. Decubitus, zijn verpleegkundige diensten met speciaal opgeleid personeel, bijv. Wondmanagers, beschikbaar. U kunt zorgdiensten vinden via de gezondheidspagina's van uw staat.

Hoe worden de kosten vergoed?

Alle noodzakelijke en passende diagnostische en therapeutische maatregelen worden door de zorgverzekeraars overgenomen. Uw arts zal de rekeningen over het algemeen rechtstreeks bij uw zorgverzekeraar afrekenen. Bij bepaalde zorgverzekeraars kan het zijn dat u een eigen risico (behandelpremie) moet betalen (BVAEB, SVS, SVS, BVAEB). U kunt echter ook terecht bij een arts van uw keuze (dus een arts zonder ziektekostenverzekering). Zie Bezoek een arts: kosten en eigen risico voor meer informatie.

Voor bepaalde niet-medicamenteuze behandelingen (bv. Fysiotherapie) - in sommige gevallen alleen wanneer een bepaald niveau is bereikt - kan toestemming van de zorgverzekeraar vereist zijn.

Voor bepaalde diensten (bijv. Medische hulpmiddelen en medische hulpmiddelen) worden - afhankelijk van de zorgverzekeraar - eigen bijdragen verstrekt. De meeste zorgverzekeraars voorzien in een vergunning, soms afhankelijk van het soort medische hulp. De receptvergoeding moet worden betaald voor medicatie op “contant recept”. Voor informatie over de desbetreffende bepalingen kunt u contact opnemen met uw zorgverzekeraar, die u kunt vinden op de socialezekerheidswebsite.

Wanneer ziekenhuisopname vereist is

Ziekenhuisopname kan soms nodig zijn voor wondbehandeling. De patiënt moet een dagelijkse bijdrage in de kosten betalen. Verdere medicamenteuze behandeling aan huis vindt plaats op voorschrift van de huisarts of specialist. Voor meer informatie, zie Wat kost een ziekenhuisopname?