Gezamenlijke Endoprothese

2023 Auteur: Wallace Forman | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-05-24 12:25

Gezamenlijke endoprothesen

Gewrichtsprotheses worden meestal gebruikt voor artrose, die gepaard gaat met pijn en beperkte mobiliteit. Het inbrengen van een gewrichtsprothese kan ook nodig zijn bij bot- of gewrichtsschade, bijvoorbeeld door botbreuken, gescheurde ligamenten of gewrichtsafwijkingen.

navigatie

• Lees verder
• meer over het onderwerp
• Advies, downloads & tools
• Hoe worden gezamenlijke endoprothesen gebruikt?
• Welke complicaties kunnen optreden?
• Aan wie kan ik vragen?
• Hoe worden de kosten vergoed?

Hoe worden gezamenlijke endoprothesen gebruikt?

De operatie kan worden uitgevoerd met epidurale of spinale anesthesie of onder algemene anesthesie. De arts beslist voor elke patiënt afzonderlijk welke vorm van anesthesie wordt gebruikt. De beslissing wordt genomen afhankelijk van het type ingreep en eventuele begeleidende ziekten van de patiënt.

In veel gevallen worden gezamenlijke endoprothesen op een minimaal invasieve manier gebruikt. De minimaal invasieve procedure is spiervriendelijk en grote incisies in de huid kunnen worden vermeden. Daardoor is de genezing meestal sneller dan bij een gewrichtsvervanging met een grote incisie.

Na het openen van het gewricht wordt beschadigd weefsel verwijderd. Het kunstgewricht wordt vervolgens met "botcement" op het bot gefixeerd of onder hoge druk op het botoppervlak gedrukt. Een combinatie van beide technologieën is ook mogelijk (hybride technologie). Bovendien kan een deel van het kunstgewricht worden verankerd in een lang bot (bijv. Dijbeen of scheenbeen). Afhankelijk van het aangetaste gewricht en de omvang van de gewrichtsbeschadiging kunnen alleen de gewrichtsoppervlakken of de stabiliserende banden (bijv. Kruis- en collaterale banden van het kniegewricht) worden vervangen.

Vervolgens wordt na zorgvuldige hemostase een drain geplaatst om wondvocht af te voeren. Ten slotte wordt de wond gesloten en wordt een compressieverband aangebracht. De drainage kan na enkele dagen worden verwijderd als er geen complicaties zijn.

Let op De functie van een endoprothese kan na enkele jaren afnemen. Dan moet de prothese mogelijk worden vervangen.

Welke complicaties kunnen optreden?

Postoperatieve pijn

Pijn in het aangetaste gewricht na de operatie is meestal goed te behandelen met pijnstillers en verdwijnt meestal weer na genezing en voldoende spieropbouw. Sommige patiënten hebben echter na de operatie pijnstillers nodig. Afhankelijk van het aangetaste gewricht duurt het tussen de drie maanden en een jaar voordat het uiteindelijke therapeutische succes optreedt. Dit succes hangt echter ook af van regelmatige training.

Infecties

Zoals bij elke chirurgische ingreep, bestaat er ondanks het handhaven van hoge hygiënestandaarden voor, tijdens en na de ingreep een risico op infectie. Als het aangetaste gewricht erg warm, pijnlijk en rood gekleurd is na de operatie, of als er koorts optreedt, moet zo snel mogelijk contact worden opgenomen met de behandelende arts. Gewrichtsinfecties moeten bijzonder snel worden herkend en behandeld, aangezien ze kunnen leiden tot levensbedreigende ontstekingen of ontstekingsreacties (osteomyelitis - ontsteking van het beenmerg of sepsis - "bloedvergiftiging").

Als er direct na de operatie een infectie in het gebied van de prothese is, wordt de operatiewond heropend en wordt ontstoken weefsel verwijderd (debridement). Het gewricht wordt vervolgens gespoeld, de beweeglijke (bewegende) delen van het kunstgewricht worden verwisseld en er wordt een drain geplaatst om infectueus wondvocht te laten ontsnappen. Antibiotica worden ook gegeven. Voor de eerste toediening van antibiotica neemt de arts wondvocht uit het geïnfecteerde gewricht en laat hij een kiembepaling uitvoeren. Op deze manier kan de antibioticakuur na binnenkomst van de onderzoeksresultaten worden aangepast aan de ziekteverwekker. Als dit betekent dat de infectie niet voldoende kan worden bestreden of er is sprake van een zogenaamde late infectie (zie hieronder), dan moeten ook de vaste delen van de prothese worden verwijderd. Nadat de ontsteking is genezen, kan in de meeste gevallen een nieuwe prothese worden ingebracht. Een infectie kan ook maanden of jaren na de installatie van een gewrichtsprothese (late infectie) optreden als ziekteverwekkers (meestal bacteriën) via de bloedbaan het kunstgewricht binnendringen.

Opmerking Bij het aanmaken van een gezamenlijke endoprothese wordt uit voorzorg een antibioticum tegen bacteriële infecties toegediend voor of tijdens de operatie.

Bloeden

Bij het inbrengen van een gewrichtsprothese kan een hevige bloeding optreden, waardoor het toedienen van bloed noodzakelijk kan zijn. Moet zelden opnieuw worden geopereerd om het bloeden te stoppen.

trombose

Het risico op het ontwikkelen van trombose is groter na het plaatsen van een gezamenlijke endoprothese. Om deze reden krijgt de patiënt gedurende ten minste twee weken na de operatie heparine toegediend, bijvoorbeeld als profylaxe voor trombose ("bloedverdunning").

Aseptische ontsteking

Schuren van plastic of cement tijdens gewrichtsbewegingen kan een niet-infectieuze ontstekingsreactie in het aangetaste gewricht veroorzaken. Dit kan leiden tot het losraken van de prothese.

Zenuwschade

Bij het doorsnijden van zenuwen kunnen zenuwpijn of sensorische stoornissen (bijv. Gevoelloosheid of tintelend gevoel in de huid) het gevolg zijn. Deze verdwijnen meestal na een tijdje vanzelf. Vernietiging van zenuwweefsel leidend tot spierverlamming komt zeer zelden voor.

Materiële onverenigbaarheid

Moderne materialen die worden gebruikt voor de productie van gewrichtsprothesen, veroorzaken zelden intolerantiereacties of allergieën. In deze gevallen moet de prothese worden verwijderd. Er is ook de mogelijkheid om speciale allergieprothesen te gebruiken.

Periarticulaire calcificaties

Verkalking van bindweefsel in de buurt van de prothese kan worden voorkomen door ontstekingsremmende middelen (ontstekingsremmende pijnstillers) te gebruiken of te behandelen met glucocorticoïden of röntgenstraling. Ze hoeven zelden operatief te worden verwijderd.

Verkeerde positionering

Gewrichtsprothesen moeten nauwkeurig worden gepositioneerd, anders worden er druk en spanning uitgeoefend op de structuren rond het gewricht (bijv. Botten of ligamenten). Dit kan ze beschadigen. Bovendien kan dit resulteren in verkeerde spanningen die het gehele bewegingsapparaat kunnen aantasten.

Loslaten van de prothese

Als de prothese niet precies genoeg is gepositioneerd, of niet voldoende is gefixeerd, of als deze wordt blootgesteld aan overmatige belasting, kan de prothese losraken in het omliggende botweefsel. Dit kan leiden tot pijn, botbeschadiging en gewrichtsinstabiliteit.

Periprothetische fracturen

Prothesen zijn gemaakt van stevig materiaal. Als de prothese niet perfect gepositioneerd of gecementeerd is, als de prothese vaak valt of als er sprake is van osteoporose, kan het botweefsel waarin de prothese is bevestigd, breken.

Aan wie kan ik vragen?

Operaties voor gewrichtsprothesen worden uitgevoerd door specialisten in orthopedie of traumatologie (traumachirurgie). Onderzoeken en consulten voorafgaand aan een gewrichtsprotheseoperatie kunnen worden uitgevoerd door een inwonend specialist of op een polikliniek.

Hoe worden de kosten vergoed?

De e-card is uw persoonlijke sleutel tot de voordelen van de wettelijke zorgverzekering. Alle noodzakelijke en gepaste diagnostische en therapeutische maatregelen worden overgenomen door uw verantwoordelijke sociale verzekeringsmaatschappij. Voor bepaalde diensten kan een eigen risico of bijdrage in de kosten gelden. Voor gedetailleerde informatie kunt u terecht bij uw socialezekerheidsinstantie. Verdere informatie is ook te vinden op:

• Recht op behandeling
• Bezoek aan de dokter: kosten en eigen risico
• Wat kost het verblijf in het ziekenhuis
• Receptkosten: zo worden de medicijnkosten gedekt
• Revalidatie en genezing
• Aids & remedies
• Gezondheidsberoepen AZ

en via de onlinegids vergoeding sociale verzekeringen

Voor bepaalde niet-medicamenteuze behandelingen (bijv. Fysiotherapie) is toestemming van de zorgverzekeraar vereist.

Prothesen en loophulpmiddelen (bijv. Krukken) zijn aan te vragen via een doktersrecept. Afhankelijk van de zorgverzekeraar wordt in de afrekening voorzien in eigen bijdragen van patiënten. Meer informatie vindt u onder: Hulpmiddelen en remedies.