Paardebloem - Wilde Kruiden

Inhoudsopgave:

Paardebloem - Wilde Kruiden
Paardebloem - Wilde Kruiden

Video: Paardebloem - Wilde Kruiden

Video: Paardebloem - Wilde Kruiden
Video: Wildplukken met Ellen Mookhoek 2024, Maart
Anonim

paardebloem

Bijna niemand die paardenbloemen niet associeert met jeugdherinneringen. De "paardenbloem" is niet alleen een leuk speeltje van de natuur. Bladeren, bloemen, knoppen en wortels zijn eetbaar en kunnen op veel manieren in de keuken gebruikt worden…

navigatie

  • Lees verder
  • meer over het onderwerp
  • Plantkunde
  • Ingrediënten, geur en smaak
  • Gebruik en voorbereiding

Plantkunde

De paardenbloem (Taraxacum officinale) komt uit de zonnebloemplantenfamilie (Asteraceae) en wordt tien tot veertig centimeter hoog. De haarloze bladeren met de typische gekartelde randen zijn gerangschikt als een rozet dicht bij de grond. Veel individuele diepgele straalbloemen zijn gegroepeerd in een bloemenmand. De zaden verspreiden zich met behulp van vliegende haren, die eruit zien als kleine paraplu's en de paardenbloem in een paardenbloem veranderen. Als het plantenweefsel op de stengel beschadigd is, scheidt de paardenbloem een melkachtig sap af dat vlekken op kleding en handen maakt.

De paardenbloem komt voor in voedselrijke weilanden en velden. Hij staat graag in de zon. De wortels reiken tot twee meter diep - dat verklaart ook waarom het zo moeilijk is om het onder de knie te krijgen als het eenmaal in de tuin is neergedaald. Heel eenvoudig: de paardenbloem is ideaal als huisgroente.

Opmerking Oogst alleen paardebloemen voor consumptie in gebieden met weinig vervuiling - niet langs bermen of bermen!

Ingrediënten, geur en smaak

Paardenbloem bevat onder andere

vitamine C, vitamine A-voorlopers (provitamine A) en vitamine K. Daarnaast levert het ook mineralen zoals kalium, magnesium en fosfor. De paardenbloemwortel bevat de vezel inuline. Deze voedingsvezel bereikt de dikke darm onverteerd en heeft een spijsverteringseffect, maar is in overmatige hoeveelheden moeilijk verteerbaar.

Paardebloembladeren smaken licht bitter, vergelijkbaar met witlofplanten zoals radicchio of witlof. Paardebloembloesems hebben een licht zoet tot honingachtig aroma.

Let op Oudere bladeren zijn een beetje bitter en zijn zeer geschikt voor gemengde salades.

Gebruik en voorbereiding

Paardenbloembladeren, bloemen en gesloten bloemknoppen kunnen worden gebruikt, maar ook de wortels kunnen worden gebruikt. Alle onderdelen kunnen zowel rauw als gestoomd, gebakken of gekookt gegeten worden. Geen enkel deel van de paardenbloemplant is giftig.

Paardebloembladeren zijn ideaal als ingrediënt in salades, smoothies, pesto of pikante sauzen. De paardenbloemwortel kan worden gestoomd of gebakken als groente. Gedroogd, geroosterd en gemalen, de wortels kunnen worden gezet als koffiesurrogaat, vergelijkbaar met cichorei. In azijn gebeitste toppen dienen ter vervanging van kappertjes, gestoomde toppen doen denken aan koolspruiten.

Natuurgeneeskunde

Natuurgeneeskunde classificeert paardenbloemen als spijsvertering, metabolisme-stimulerend en diuretisch.

Meer informatie over wilde planten en kruiden is beschikbaar op de website van “die umweltberatung” en in het informatieblad over vitamines van wilde planten en zaailingen.

Meer informatie en posters om af te drukken zijn verkrijgbaar bij (Wild) Herbs: Brochures & Forms.

Aanbevolen: