Voedingsstoornissen In De Vroege Kinderjaren

2023 Auteur: Wallace Forman | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-08-25 11:05

Voedings- en eetstoornissen in de vroege kinderjaren

Aan het begin van hun leven moeten baby's zichzelf leren reguleren; in de tweede helft van hun leven krijgen de kleintjes verdere ontwikkelingstaken te maken, bijvoorbeeld eten met een lepel. Als kinderen zelfstandig willen eten, ontstaan er weer nieuwe uitdagingen. "Machtsstrijd" met de ouders aan de eettafel is mogelijk.

In veel gevallen is het niet eenvoudig om de limieten in te stellen zodat het voeren niet te streng is maar ook niet uit de hand loopt. Als zuigelingen of kleine kinderen herhaaldelijk weigeren te eten of geen zin hebben om te drinken of te eten, is dit een waarschuwingssignaal.

navigatie

Lees verder
meer over het onderwerp
Advies, downloads & tools
Wat is een voedingsstoornis?
Wat zijn de oorzaken van voedingsstoornissen?
Hoe wordt de diagnose van een voedings- en / of eetstoornis gesteld?
Hoe worden voedingsstoornissen behandeld?
Aan wie kan ik vragen?
Hoe worden de kosten gedekt?

Wat is een voedingsstoornis?

Tijdelijke problemen met voeden of eten zijn normaal en zijn het gevolg van het aanpassen aan nieuwe soorten voeding of eten naarmate de ontwikkeling vordert. Een voedingsstoornis treedt alleen op als het moeilijk is om meerdere keren per dag - gedurende een periode van meer dan vier weken - te voeren. Als kinderen zelf (gedeeltelijk) kunnen eten, worden deze symptomen een eetstoornis in de vroege kinderjaren genoemd. Maaltijden gaan langer mee dan gemiddeld, er zijn verschillende afleidingsmanoeuvres nodig bij het voeren of moet een ongebruikelijke voerhouding worden aangehouden. Regelmatig verslikken of braken kan ook voorkomen. Het voedingsprobleem staat vaak centraal en domineert het dagelijks leven.

Het is belangrijk om voedingsproblemen op korte termijn met uw kinderarts te bespreken, aangezien voeding en hydratatie essentieel zijn, vooral voor baby's. Bovendien wordt de kans op verdere eetstoornissen in het leven vergroot als er sprake is van een voedingsstoornis. Dit is ook de reden waarom het belangrijk is om snel te verduidelijken en te behandelen.

Soorten weigering om te eten

Als zuigelingen of jonge kinderen weigeren te eten, kan dit op verschillende manieren worden gedaan, bijvoorbeeld:

Spit,
Draai je hoofd weg
Duw de lepel weg,
braken
choke of
Sluit uw mond.

De hoeveelheid geconsumeerd voedsel varieert ook enorm. In deze gevallen is het voor ouders meestal moeilijker om onderscheid te maken tussen honger en verzadiging bij hun kinderen.

Observeer mislukking om te gedijen

Het is mogelijk dat er naast de voedingsstoornis ook sprake is van groeiachterstand. Dit uit zich in gewichtsverlies of gebrek aan gewichtstoename. Tijdelijke problemen met het voeden van baby's komen vaak voor, maar groeiachterstand komt minder vaak voor. Ze kunnen ook onafhankelijk van voedingsstoornissen optreden en hebben dan meestal lichamelijke oorzaken. Uw kinderarts kan een groeicurve gebruiken om te bepalen of uw kind groeit en bloeit.

Ook kan worden opgemerkt dat de eetvaardigheid van het kind niet overeenkomt met de leeftijd.

Vaak zijn er ook andere problemen zoals frequente rusteloosheid, slaapstoornissen of uitgesproken huilfasen.

Wat zijn de oorzaken van voedingsstoornissen?

Voedingsstoornissen kunnen verschillende oorzaken hebben - van lichamelijke ziekten of misvormingen tot ontwikkelingsachterstanden tot pijnlijke ervaringen en problemen in de ouder-kindrelatie. De oorzaken zijn onder meer:

Fysieke / organische oorzaken: bijv. Aandoeningen van de gastro-intestinale functie, aangeboren afwijkingen (bijv. Misvorming van de slokdarm), overgevoeligheid in de mond, onderontwikkelde kauwspieren of slikproblemen.
Regelgevingsproblemen: in de loop van de tijd leert de baby zijn gedrag en zijn gevoelens te reguleren, bijvoorbeeld hoe hij moet omgaan met korte tijd niet vermaakt worden of hoe hij zijn behoeften kan waarnemen en uiten met de hulp van de andere persoon. Als er zogenaamde 'regulatiestoornissen' optreden, lukt dit leren niet of niet goed. Dit kan verschillende redenen hebben, bijvoorbeeld een ontwikkelingsachterstand of een ouder-kindinteractieprobleem. Schreeuw- en slaapproblemen zijn ook terug te voeren op een reguleringsstoornis.
Traumatische ervaringen: Het kind heeft ervaren dat het aanraken van het gezicht, de mond of de keel bedreigend of pijnlijk is. Dit kan bijvoorbeeld worden veroorzaakt door (geopereerde) misvormingen in dit gebied, aandoeningen van het maagdarmkanaal (bijvoorbeeld frequent braken door brandend maagzuur) of door intensieve medische behandeling (bijvoorbeeld door langdurig gebruik van slangen).

De rol van ouder-kindinteractie

Ouders en kinderen zijn verwant en communiceren met elkaar. Stress tijdens de zwangerschap (bijv. Vroegtijdige bevalling), complicaties bij de geboorte (bijv. Keizersnede) of problemen / ziekten bij de eerste keer na de geboorte (bijv. Infectie van het kind, depressie van de moeder) kunnen sporen achterlaten die de ouder-kindrelatie belasten de ontwikkeling van het kind beïnvloeden.

Naast problematische voedselinname is er meestal een bepaald patroon in de ouder-kindinteractie. Het is niet ongebruikelijk dat dit resulteert in een "vicieuze cirkel" die ouders tot het uiterste drijft. Krachtgames vinden ook hun plaats in het eten, bijvoorbeeld:

Vanaf een geschikte leeftijd wordt er onderhandeld over eten.
De voederbak probeert het kind te veel te laten eten.
Het kind probeert af te leiden en komt erachter dat niet eten leuker is dan eten etc.

Deze "vicieuze cirkel" kan echter door therapeutische maatregelen worden doorbroken en de ouder-kindrelatie kan verbeteren.

Hoe wordt de diagnose van een voedings- en / of eetstoornis gesteld?

Volgens ICD-10, de internationale classificatie van ziekten, is er sprake van een voedingsstoornis onder de volgende voorwaarden: weigering om te eten, extreem kieskeurig eetgedrag met voldoende voedselvoorziening en een redelijk bekwame verzorger, geen aanwezigheid van een organische ziekte. Tegelijkertijd kan het verstikken van doorgeslikt voedsel een bijwerking zijn (herkauwen). In de tussentijd bevelen de huidige Duitse richtlijnen een oriëntatie aan op de aanbevelingen van de American Child Psychiatric Association.

Welke soorten voedingsstoornissen zijn er?

Bij voedingsstoornissen kunnen verschillende problemen en symptomen optreden. Afhankelijk hiervan worden in de geneeskunde verschillende vormen onderscheiden:

Regulerende voedingsstoornis: Er zijn voornamelijk problemen met gedrags- en emotionele regulatie. Het kind lijkt zelden of helemaal niet tevreden tijdens het voedingsproces.
Voedingsstoornis van wederkerige interactie: hier ontbreken de gebruikelijke reacties van het kind tijdens de voedingssituatie. Er is weinig of geen oogcontact, glimlachen of stemmen.
Anorexia in de vroege kinderjaren: Weigering om te eten (niet vanwege een traumatische ervaring of lichamelijke ziekte) en er treden aanzienlijke groeistoornissen op. Weinig interesse in eten. Kan optreden vanaf de leeftijd van zes maanden.
Zintuiglijke voedselweigering: het vermijden van bepaalde voedingsmiddelen (niet als gevolg van een traumatische ervaring of een lichamelijke ziekte). Vaak met de introductie van aanvullende voedingsmiddelen (nieuwe smaak, etc.).
Voedingsstoornissen in verband met medische aandoeningen: Weigering om te eten tijdens ziekte.
Voedingsstoornissen in verband met onaangename prikkels / ervaringen met betrekking tot het bovenste deel van het maagdarmkanaal (posttraumatische voedingsstoornis): Weigering om te eten na vervelende ervaringen die te maken hebben met prikkels van het bovenste deel van het maagdarmkanaal (bijv. Sondevoeding, afzuigen, kokhalzen, etc.).

Gedetailleerde medische bespreking en onderzoek

Bij het begin van de diagnose van voedingsstoornissen is er een gedetailleerde medische bespreking en wordt de medische geschiedenis (anamnese) door de kinderarts opgenomen. Met de volgende punten wordt rekening gehouden:

Borstvoeding
Voedingssituatie
Dieet (aanvullend voedsel, etc.)
Gewicht
Eetgewoonten van het gezin
dagelijkse routine
andere afwijkingen of symptomen
Stressvolle situatie van de ouders of gezin / paar

Dieetlogboeken kunnen helpen bij het opsporen van uw eetprobleem. Er is ook een lichamelijk onderzoek en een nauwkeurige registratie van de huidige ontwikkeling van het kind. Laboratoriumtests en andere verduidelijkingen kunnen ook worden gebruikt. Organische oorzaken moeten worden uitgesloten.

Verdere diagnostische opties

Bij een vermoeden van een voedingsstoornis is naast de kinderarts een kinderpsychiatrische of klinisch-psychologische / psychotherapeutische diagnose zinvol.

Op video gebaseerde gedragsmonitoring

Als er geen organische oorzaken zijn, kan een psychotherapeutisch of adviserend gesprek ook helpen. Ook wordt gebruik gemaakt van video-ondersteunde gedragsmonitoring en analyse van de voersituatie. De relatie tussen zorgverleners en kinderen wordt ook overwogen om nuttige impulsen te geven om hen te promoten. Het observeren van de ouder-kindinteracties levert suggesties op die belangrijk zijn voor diagnose en therapie. Voedingsproblemen manifesteren zich ook in de vorm van hechtingsproblemen. Zie Ouder-kindbijlage voor meer informatie over bijlagen.

Als de referentiepersoon (personen) onder psychologische stress staat, wordt voor hen een passend advies / behandeling aanbevolen. Omdat de eigen psychische aandoeningen niet alleen een negatief effect kunnen hebben op de volwassen verzorger, maar ook op het beloop van de eetstoornis van het kind. Bijzondere risicofactoren zijn ouderlijke depressie en eigen eetstoornissen, maar ook angst, posttraumatische stress en persoonlijkheidsstoornissen.

Let op Bij voedingsstoornissen is een kinderartsonderzoek noodzakelijk om organische oorzaken uit te sluiten of tijdig te diagnosticeren!

Hoe worden voedingsstoornissen behandeld?

De therapie van een voedings- of eetstoornis in de vroege kinderjaren bestaat uit meerdere pijlers en vereist een zeker uithoudingsvermogen. Als de aandoening ernstig is, kan een ziekenhuisbehandeling ook nodig zijn. De behandeling omvat: voedingsadvies, logopedie van sensatie en motoriek van de mond, ergotherapie en begeleidende psychosociale maatregelen (bijv. Ondersteuningsmogelijkheden voor het dagelijks leven zoals vroege hulp).

Afhankelijk van het type voedingsstoornis komen bijzondere aspecten aan bod in de behandeling, zoals ouder-kind psychotherapie, psycho-educatie (uitleg van de oorzaken en mogelijkheden voor behandeling van de voedingsstoornis), medische behandeling van onderliggende en / of bijkomende ziekten. Tijdens de therapie zijn lichamelijke onderzoeken, gewichtscontroles en vaak vervolgbezoeken aan specialisten noodzakelijk.

Advies over eetregels

Ook bij opvallende voedingssymptomen zonder duidelijke diagnose dient advies te worden gegeven. Tijdens het consult kunnen de eetregels worden uitgelegd, waaronder:

Vaste maaltijden,
Plan snacks,
Duur van maaltijden maximaal 30 minuten,
geen voedsel behalve water tussen de maaltijden,
geen verplichting om van buitenaf te eten,
niet spelen tijdens het eten,
Niet eten als een geschenk of beloning,
kleine porties,
eerst vast voedsel, dan vloeibaar,
ondersteuning van actief zelf eten,
als het kind niets eet - zet het voedsel dan na ongeveer vijf tot tien minuten weg,
als het kind het eten in woede rondgooit, stopt met eten,
Veeg uw mond niet af voordat u klaar bent met eten.

Bij het werken met video's kunnen voedingscènes samen met de behandelaar worden bekeken en kunnen mensen samenwerken aan bevredigende soorten voeding.

Hulp voor de ouder-kindrelatie

Als de oorzaak van het probleem wordt gevonden in de ouder-kindrelatie, zijn er verschillende opties voor klinisch-psychologische begeleiding of psychotherapie (inclusief gezinstherapie) - bijvoorbeeld in een polikliniek voor huil-, slaap- en voedingsproblemen. Zo komen onder meer gedrags- en interactiepatronen aan het licht en wordt menig opkomende vicieuze cirkel doorbroken. De voedingssituatie kan worden verbeterd door de aandacht en gevoeligheid van de voedende persoon voor de signalen van het kind te trainen.

Let op Het is belangrijk om voedingsstoornissen tijdig te behandelen om de ontwikkeling van het kind zo goed mogelijk te bevorderen en ziekten in een vroeg stadium te herkennen.

Aan wie kan ik vragen?

Als uw kind lijdt aan voedingsstoornissen, is de eerste stap om naar de kinderarts te gaan. Hij / zij initieert passende verdere diagnostische en therapeutische maatregelen.

Hoe worden de kosten gedekt?

De e-card is uw persoonlijke sleutel tot de voordelen van de wettelijke zorgverzekering. Alle noodzakelijke en gepaste diagnostische en therapeutische maatregelen worden overgenomen door uw verantwoordelijke sociale verzekeringsmaatschappij. Voor bepaalde diensten kan een eigen risico of bijdrage in de kosten gelden. Voor gedetailleerde informatie kunt u terecht bij uw socialezekerheidsinstantie. Verdere informatie is ook te vinden op: