Allergie Voor De Zon

2023 Auteur: Wallace Forman | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-05-24 12:25

Allergie voor de zon

Zonlicht geeft warmte, heft de stemming op en is ook belangrijk voor de botstofwisseling. Overmatige uv-straling heeft echter soms vervelende gevolgen, bijvoorbeeld zonnebrand, vroegtijdige huidveroudering of een verhoogd risico op huidkanker. Rood wordende, jeukende huidveranderingen veroorzaakt door zonlicht en ondergebracht onder de term "zonneallergie" kunnen ook de vreugde van zonneschijn vertroebelen…

navigatie

• Lees verder
• meer over het onderwerp
• Advies, downloads & tools
• Zonallergie: wat is het?
• Diagnostische toetsen
• Fotoallergische reacties
• Fototoxische reacties
• Polymorfe fotodermatose
• "Zomeracne" ("Mallorca-acne")
• ">Zonne-urticaria: zeldzaam, maar serieus te nemen

">

">

Zonallergie: wat is het?

De term "zonneallergie" omvat verschillende huidziekten die één ding gemeen hebben: de trigger is zonlicht - meestal UV-A-licht. Dit is geen allergische reactie in de "klassieke" zin, hoewel processen in het immuunsysteem een belangrijke rol spelen. Over het algemeen is de ontwikkeling van deze huidaandoeningen nog niet volledig onderzocht. De meest voorkomende zijn fotoallergische reacties, polymorfe lichte dermatose (PLD) of "zomeracne" ("Mallorca-acne"). Zelfs achter glas moet u niet in een vals gevoel van veiligheid verkeren, want UV-A-licht dringt erin. Kleding met een dichte stof beschermt goed tegen UV-A-stralen. Er zijn stoffen die extra UV-bescherming bevatten. Zorg er altijd voor dat u zonnebrandcrème gebruiktdat deze beschermen tegen zowel UV-A als UV-B straling.

Opmerking De huiduitslag moet altijd worden opgehelderd met een dermatoloog. Deze persoon stelt de diagnose en start de therapie.

Diagnostische toetsen

Om de triggerende stoffen op te sporen die samen met zonlicht de vervelende huidklachten veroorzaken, heeft de zogenaamde fotopatch-test zichzelf bewezen. In dit geval worden de vermoedelijke triggers op de rug toegepast - elk op twee plaatsen. Na ongeveer 24 uur wordt de ene testlocatie blootgesteld aan UV-A-licht, de andere niet. De volgende dag worden de huidgebieden met elkaar vergeleken. Als er een huidreactie optreedt op de huid die wordt blootgesteld aan UV-A-licht, is de boosdoener ontmaskerd.

De zogenaamde MED-test bepaalt de laagste stralingsdosis waarbij zonnebrand optreedt in het UV-A-bereik. In combinatie met een mogelijke trigger (bijv. Fotosensibiliserende stof) of zonder, kan de mogelijke oorzaak worden vastgesteld.

Fotoallergische reacties

Als de huid onder invloed van zonlicht reageert op bepaalde stoffen met de overreactie van cellen van het immuunsysteem, is het een fotoallergische reactie. Er wordt onderscheid gemaakt tussen twee vormen:

• Fotoallergische contactdermatitis: Triggers zijn cosmetica (inclusief lichte filterstoffen zoals oxybenzone, benzofenon-4, octyldimethyl PABA), make-up of parfum.
• Fotoallergische medicijnreactie: triggers zijn medicijnen (bijv. Antibiotica).

Het betreft voornamelijk delen van de huid die direct aan de zon worden blootgesteld. Geleidelijk kan de allergische reactie zich echter ook uitbreiden naar andere delen van de huid ("verspreiding"). Een fotoallergische reactie manifesteert zich als jeukende en rode huid - ongeveer een tot drie dagen na contact met de allergietrigger. Bovendien kunnen er blaren ontstaan die krassend en nat zijn. Als de allergene stof is geïdentificeerd door middel van een allergietest, moet deze worden vermeden. In principe moeten getroffenen niet te lang zonnebaden en zichzelf beschermen met een hoge beschermingsfactor. Cortison of andere medicijnen en UV-A-lichtstraling kunnen ook worden gebruikt.

Opmerking Er moet echter worden opgemerkt dat - zelfs als de triggers worden vermeden - de vorming van eczeem door zonnestraling nog steeds kan optreden.

Fototoxische reacties

Fototoxische reacties leiden tot directe interacties tussen UV-A-licht, menselijk weefsel en een chemische stof. Bovendien neemt de neiging tot zonnebrand toe. De symptomen zijn ook vergelijkbaar met die van zonnebrand: roodheid, plaatselijke pijn, blaarvorming en zwelling. Er is geen speciale neiging vereist voor fototoxische reacties - deze kunnen bij elke persoon worden geactiveerd. Een aantal stoffen kan via de huid, de bloedbaan of zelfs bij opname in het spijsverteringskanaal een fotosensibiliserende werking hebben. Er wordt een cascade geactiveerd, wat leidt tot het verschijnen van weefselbeschadigende stoffen. De triggers zijn bijvoorbeeld bepaalde medicijnen (bijv. Tetracycline-antibiotica). Deze bijwerkingen worden vermeld in de bijsluiter van de betreffende geneesmiddelen.

Als het contact met planten die zogenaamde furocoumarines bevatten (bijv. Engelwortel) leidt tot verhoogde lichtgevoeligheid, is het weidegrasdermatitis. Na contact met weidegrassen verschijnen strepen en donkere en / of lichte verkleuring op de betreffende huidgebieden. Als er donkere strepen of vlekken op de huid verschijnen in verband met het gebruik van parfums of geparfumeerde cosmetica, wordt dit berloque dermatitis genoemd. Furocoumarins zijn hier ook verantwoordelijk voor.

Eenmaal gediagnosticeerd, kan het helpen om de triggerende stof te vermijden, maar ook om verkoelende kompressen te gebruiken en, indien nodig, cortison te gebruiken. Desinfecterende sprays worden soms gebruikt bij weidegrasdermatitis. Bij berloque- en weidegrasdermatitis kunnen pigmentatiestoornissen worden voorkomen door hydrochinon te gebruiken in combinatie met hydrocortison - ook peelingkuren met vitamine A-zuur worden gebruikt.

Opmerking Als er blaren verschijnen op grote delen van de huid, is onmiddellijke medische behandeling vereist.

Polymorfe fotodermatose

Polymorfe lichte dermatose (PLD) is de meest voorkomende vorm van zogenaamde "zonneallergieën". Dit leidt tot een abnormale reactie van de huid op zonlicht - vermoedelijk door UV-A-stralen van de zon. De exacte oorzaken van PLD zijn nog niet volledig begrepen. Het manifesteert zich in jeukende huiduitslag op delen van het lichaam die bijzonder aan de zon worden blootgesteld (bijv. Gezicht, armen, decolleté). Als de zon wordt vermeden en kleding met de laagst mogelijke lichtdoorlatendheid wordt gedragen, treedt meestal na enkele dagen een verbetering op. Vaak verschijnen de symptomen in de lente en verdwijnen ze in de herfst. Verbetering kan worden bereikt door langzame voorzorgsmaatregel aan de zon of behandeling met UV-licht door de dermatoloog en het gebruik van zonnefilters met UV-A-bescherming. In ernstige gevallen wordt zogenaamde fotochemotherapie gebruikt. Het actieve ingrediënt 8-methosypsoraleen en UV-A-straling worden gebruikt voor profylaxe. Daarnaast kan de inname van bètacaroteen, nicotinamide (in combinatie met foliumzuur) en de inname van omega-3-vetzuren uit visolie - na overleg met uw arts - nuttig zijn.

"Zomeracne" ("Mallorca-acne")

Een bijzondere vorm van polymorfe lichte dermatose is de zogenaamde "zomeracne" - ook wel bekend onder de term "Mallorca-acne". Dit veroorzaakt een huidreactie die zich uit in hevige jeuk, knobbeltjes en acne-achtige puisten. "Zomeracne" treedt een paar dagen na de eerste zonnebad van het jaar op. De triggers zijn UV-A-straling in combinatie met componenten van vette zonnefilters of het lichaamseigen talg in de bovenste huidlagen. In hoeverre immunologische processen een rol spelen, is nog niet definitief opgehelderd. Vooral mensen met een vette of acne-gevoelige huid worden getroffen. Als er tekenen zijn van "zomeracne", moet de zon worden vermeden. Als preventieve maatregel is het zinvol om vetvrije zonbeschermingsproducten (bijv. Speciale gels) of te gebruikenHuidverzorgingsproducten gebruiken en uw huid langzaam aan de zon laten wennen. De behandelende arts kan ook antihistaminica voorschrijven.

Zonne-urticaria: zeldzaam, maar serieus te nemen

Zonne-urticaria is een zeldzame huidreactie op blootstelling aan zonlicht. Ook hier is het mechanisme waardoor het zich ontwikkelt nog niet opgehelderd - alleen de triggerende UV-A-straling is al bewezen. Enkele minuten na blootstelling aan de zon vormen zich striemen, die slechts een paar minuten tot uren duren. Algemene symptomen zoals misselijkheid of een verlaging van de bloeddruk (bijv. Geassocieerd met duizeligheid) kunnen echter ook optreden wanneer grote delen van de huid worden aangetast.

De meest effectieve behandelingsmaatregel voor zonne-urticaria is het vermijden van zonnestraling of effectieve bescherming tegen de zon. Behandelingen met UV-licht of door middel van plasmaferese (afname van bloedplasma) zijn in individuele gevallen succesvol. Antihistaminica en het actieve ingrediënt (hydroxy) chloroquine worden ook gebruikt.

Opmerking Als symptomen zoals misselijkheid of duizeligheid (bijv. In verband met een verlaging van de bloeddruk) optreden, moet onmiddellijk medische hulp worden gezocht of moet de ambulance worden gewaarschuwd.