Multiple Sclerose, MS, Velauf, Relapsing, RRMS, Primair Progressief, PPMS, Secundair Progressief, SPMS

Inhoudsopgave:

Multiple Sclerose, MS, Velauf, Relapsing, RRMS, Primair Progressief, PPMS, Secundair Progressief, SPMS
Multiple Sclerose, MS, Velauf, Relapsing, RRMS, Primair Progressief, PPMS, Secundair Progressief, SPMS

Video: Multiple Sclerose, MS, Velauf, Relapsing, RRMS, Primair Progressief, PPMS, Secundair Progressief, SPMS

Video: Multiple Sclerose, MS, Velauf, Relapsing, RRMS, Primair Progressief, PPMS, Secundair Progressief, SPMS
Video: Differences between Relapsing remitting MS and Progressive MS 2024, Maart
Anonim

Multiple sclerose: natuurlijk

Multiple sclerose staat ook bekend als de "ziekte met duizend gezichten", omdat het voor elke getroffen persoon anders en onvoorspelbaar is. Dit wordt voornamelijk verklaard door het feit dat elke patiënt verschillende delen van het centrale zenuwstelsel (hersenen en ruggenmerg) aantast en de schade anders is. Bij toenemende duur van de ziekte kunnen schade en littekens ontstaan in de hersenen en het ruggenmerg. Het zenuwstelsel kan deze schade gedeeltelijk vervangen of compenseren. Afhankelijk van het beloop wordt onderscheid gemaakt tussen recidiverende en progressieve (continu voortschrijdende) vormen van multiple sclerose.

navigatie

  • Lees verder
  • meer over het onderwerp
  • Advies, downloads & tools
  • Hoe gaat het met de ziekte?
  • Ziekteactiviteit en ziekteprogressie

Hoe gaat het met de ziekte?

De onderliggende mechanismen veranderen naarmate de ziekte vordert:

  • Relapsing-verloop: in de vroege stadia van de ziekte migreren ontstekingscellen van de bloedbaan naar het centrale zenuwstelsel. Het komt voornamelijk voor in de onmiddellijke nabijheid van bepaalde aders in de witte stof - vooral die welke naar de grote, met vloeistof gevulde holtes (ventrikels) van de hersenen lopen - tot focale ontsteking en demyelinisatie (verlies van hersenen en ruggenmerg). Als gevolg hiervan treedt schade aan de zenuwvezels op. In deze fase is de barrièrefunctie van de bloed-hersenbarrière verstoord.
  • Progressief verloop: naarmate de ziekte voortschrijdt, hopen de ontstekingscellen zich ook op in de zachte hersenvliezen die de hersenen en het ruggenmerg omringen en in het CZS-weefsel. De ontsteking in het CZS lijkt dan losgekoppeld te zijn van de rest van het immuunsysteem en nauwelijks te beïnvloeden, bijvoorbeeld door medicamenteuze therapieën. Dit proces wordt ook wel "compartimentering" van de ontstekingsreactie genoemd. Demyelinisatie neemt in omvang toe, vertoont niet langer typische focale afbakeningen en verspreidt zich naar grote delen van de hersenen of het ruggenmerg. Schade aan zenuwcellen wordt steeds belangrijker.

Afschuifbare koers

Bij tot 90 procent van de patiënten begint de ziekte met een eerste aanval. Dit staat ook bekend als "klinisch geïsoleerd syndroom" (CIS). Het optreden van toenemende symptomen binnen enkele uren tot dagen is typisch, dat een tot enkele weken aanhoudt en vervolgens geleidelijk gedeeltelijk of volledig verdwijnt. Als gevolg hiervan kunnen - na maanden of zelfs jaren - nieuwe ontstekingshaarden nieuwe aanvallen in een vergelijkbare of andere vorm veroorzaken. In deze gevallen spreekt men van een recidiverend verloop van de ziekte.

Vooruitstrevende koers

  • Voornamelijk chronisch progressief beloop: bij tien tot 15 procent van de getroffenen neemt de ziekte vanaf het begin een chronisch beloop. De langzame, voortdurende achteruitgang, heel vaak bijvoorbeeld verlamming van de benen, kan tijdelijk stilstaan ("plateaufase"). Er zijn ook kleine tijdelijke verbeteringen van de symptomen. Opflakkeringen komen niet voor bij deze vorm.
  • Secundair chronisch progressief beloop: Na een aanvankelijk recidiverend beloop verandert de ziekte in een zogenaamd secundair chronisch beloop met geleidelijke verslechtering bij meer dan 50 procent van de getroffenen na tien tot vijftien jaar. Het percentage stijgt met de duur van de ziekte. Tijdens deze fase van de ziekte kunnen sommige MS-patiënten extra ("aangehechte") terugvallen krijgen.

Ziekteactiviteit en ziekteprogressie

Bij de beoordeling van het ziekteverloop wordt ook rekening gehouden met de mate van ziekteactiviteit. In het geval van de recidiverende vorm is dit bepalend voor de keuze voor langdurige basistherapie. Een zeer actief beloop wordt gekenmerkt door frequente, ernstige recidieven of een snel toenemende neurologische achteruitgang als gevolg van inflammatoire veranderingen in het CZS. Met behulp van MRI kunnen ontstekingsgerelateerde veranderingen in de hersenen en het ruggenmerg worden opgespoord.

De toename van de symptomen in de loop van de jaren wordt gewoonlijk ziekteprogressie genoemd. Het is ofwel het resultaat van een onvolledig herstel van de lichaamsfuncties na aanvallen van de ziekte of een langzaam toenemende achteruitgang. Een goede oplossing van de symptomen is meestal alleen mogelijk aan het begin van de ziekte.

Opmerking Het zogenaamde "radiologisch geïsoleerd syndroom" (RIS) is een incidentele bevinding als een MRI van de hersenen of het ruggenmerg om een andere reden wordt uitgevoerd (bijvoorbeeld vanwege pijn) en de beeldvorming onverwacht ontstekingshaarden onthult. Neurologische monitoring is in deze gevallen aan te raden, aangezien het ziektebeeld van MS zich in de loop van de jaren in 30 tot 45 procent van de gevallen zal ontwikkelen.

Aanbevolen: