Inhoudsopgave:
- Schimmelziekten: lichaam en gezicht
- Hoe een schimmelinfectie te voorkomen
- Wat zijn de symptomen?
- Hoe wordt de diagnose gesteld?
- Hoe wordt een schimmelinfectie behandeld?
- Aan wie kan ik vragen?
- Hoe worden de kosten gedekt?

Video: Schimmelziekten Op Het Lichaam En Gezicht

2023 Auteur: Wallace Forman | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-05-24 12:25
Schimmelziekten: lichaam en gezicht
Tinea corporis is een dermatofytose van de lichaamshuid (met uitzondering van het hoofd, de wenkbrauw- en wimpergebieden) inclusief het gezicht. Bijna alle dermatofyten kunnen de oorzaak zijn. De overdracht is mogelijk op verschillende manieren, afhankelijk van de ziekteverwekker. De ziekteverwekker kan worden overgedragen van dieren (vooral katten en kleine knaagdieren, mogelijk ook vee) op mensen, soms met tussenkomst van besmette voorwerpen. Infectie van persoon tot persoon is ook mogelijk, hetzij door direct huidcontact, hetzij als onderdeel van fysieke activiteit met intensief lichaams- of apparaatcontact.
navigatie
- Lees verder
- meer over het onderwerp
- Advies, downloads & tools
- Hoe een schimmelinfectie te voorkomen
- ">Wat zijn de symptomen?
">
- Hoe wordt de diagnose gesteld?
- ">">Hoe wordt een schimmelinfectie behandeld?
">
- Aan wie kan ik vragen?
- Hoe worden de kosten gedekt?
">
De meest voorkomende ziekteverwekkers zijn Trichophyton rubrum, Trichophyton mentagrophytes, Mycrosporum canis en Epidermophython floccosum.
Hoe een schimmelinfectie te voorkomen
De frequentie van schimmelinfecties wordt bepaald door hygiënische omstandigheden en ook door een zekere erfelijke aanleg. Met name in zwembaden, sportfaciliteiten en hotels met vloerbedekking dienen voorzorgsmaatregelen in acht te worden genomen, bijvoorbeeld:
- draag absoluut schoenen of badschoenen,
- gebruik niet andermans schoenen,
- Droge huidplooien lopen goed risico.
Over het algemeen moet het delen van handdoeken, haarborstels enz. Met mensen met huidschimmel worden vermeden.
Wat zijn de symptomen?
Op de huid ontwikkelen zich schijfvormige, scherp afgebakende rode haarden. Ze hebben vaak een ontstekingsrand en fijne schilfering. Meestal genezen de haarden in het centrum en breiden ze zich tegelijkertijd naar buiten uit. Bij mannen kunnen de haarzakjes in het gezicht en de baard ontstoken raken. Pus wordt onder druk geëvacueerd.
Na een dermatofytinfectie van de behaarde huid ontstaat een ontsteking van de haarzakjes (folliculitis). De infectie verspreidt zich uitsluitend in de hoornlaag met aantasting van andere haarzakjes. Wat te zien is, is een ontstoken, roodgekleurde, ietwat schilferende schijf die naar buiten uitzet. Naarmate de infectie vordert, kunnen verschillende van dergelijke brandpunten samenkomen en grote, kaartachtige gebieden vormen.
- Oppervlakkige vorm (Tinea corporis superficialis): Het proces is beperkt tot de bovenste delen van de haarzakjes en veroorzaakt slechts kleine ontstekingsreacties. De randen zijn iets verhoogd en vertonen een zwak blauwachtig erytheem.
- Diepe vorm (tinea corporis / faciei profunda): Er is sprake van een uitgesproken ontsteking, de schimmels dringen voornamelijk door de hoornvormende zones van de haarschacht en dringen deze van binnenuit binnen. Een infiltraat ontwikkelt zich rond het haarzakje dat smelt en verschijnt als een pijnlijke, sijpelende knobbel. De nabijgelegen lymfeklieren zwellen op en algemene symptomen zoals koorts, vermoeidheid enz. Kunnen optreden. Deze vorm ontwikkelt zich voornamelijk in het baard- en nekgebied bij mannen, op de onderarmen en op het harige hoofd bij kinderen.
Hoe wordt de diagnose gesteld?
Huidschimmel wordt gediagnosticeerd op basis van de typische huidveranderingen en symptomen. Meestal wordt een monster van de geïnfecteerde huid genomen en in het laboratorium onderzocht om de schimmel te identificeren. In sommige gevallen wordt voor diagnose een zogenaamde Woodlight-lamp gebruikt, die UV-licht van een bepaalde golflengte uitzendt. In individuele gevallen is een weefselverwijdering (biopsie) gevolgd door een histologisch onderzoek of verdere diagnostische procedures nuttig.
Hoe wordt een schimmelinfectie behandeld?
In milde gevallen met weinig haarden is behandeling met een topisch breed spectrum antischimmelmiddel gedurende een periode van vier weken voldoende. Een groter aantal laesies vereist de combinatie met orale preparaten (bijv. Met de actieve ingrediënten terbinafine, fluconazol of itraconazol) gedurende één tot drie maanden. De therapie mag pas worden beëindigd na een microbiologisch bevestigde genezing.
Aan wie kan ik vragen?
Als een schimmelziekte wordt vermoed, moet zo snel mogelijk een dermatoloog worden geraadpleegd. Het kan nodig zijn om de patiënt door te verwijzen of uitstrijkjes naar een schimmelpolikliniek te sturen voor een exacte diagnose. Hoe eerder een schimmelziekte wordt gediagnosticeerd en behandeld, hoe sneller en beter de genezing zal plaatsvinden. Wachten of zelfbehandeling kan de schimmelziekte echter verergeren. Artsen bij u in de buurt vindt u onder Arts zoeken.
Hoe worden de kosten gedekt?
Alle noodzakelijke en passende therapieën worden gedekt door de zorgverzekeraars. Kortom, uw arts of de polikliniek verrekenen rechtstreeks met uw zorgverzekeraar. Bij bepaalde zorgverzekeraars moet u mogelijk een eigen risico betalen (BVAEB, SVS, SVS, BVAEB). U kunt echter ook een beroep doen op een arts van uw keuze (dus arts zonder zorgverzekeringscontract) of een privé-polikliniek.
Zie Kosten en eigen risico voor meer informatie.