Aritmieën - Behandeling

Inhoudsopgave:

Aritmieën - Behandeling
Aritmieën - Behandeling
Anonim

Hartritmestoornissen: therapie

Bij hartritmestoornissen staat een adequate behandeling van onderliggende of begeleidende ziekten - vooral andere hartaandoeningen en hoge bloeddruk - voorop. Bovendien worden anti-aritmica en elektrotherapeutische maatregelen gebruikt.

navigatie

  • Lees verder
  • meer over het onderwerp
  • Advies, downloads & tools
  • Welke medicijnen worden er gebruikt?
  • Defibrillator, pacemaker & Co.
  • Waar u op moet letten bij pacemakers
  • Zelfhulp vagus manoeuvres
  • Aan wie kan ik vragen?
  • Hoe worden de kosten gedekt?

Welke medicijnen worden er gebruikt?

Anti-aritmica (anti-aritmica) veranderen direct of indirect het verloop van het excitatiepotentieel in de cellen die betrokken zijn bij de ontwikkeling van hartritmestoornissen. Ze zijn onderverdeeld in vier groepen volgens hun werkingsmechanisme (Vaughan-Williams-classificatie):

  • Klasse I: natriumkanaalblokkers stabiliseren het rustpotentieel en dempen de geleiding van excitatie. Dit onderdrukt extrasystolen en onderbreekt de excitatiecyclus.
  • Klasse II: Bètablokkers verlagen de frequentie van de sinusknoop en vertragen de overdracht van stimuli in de atrioventriculaire knoop (AV-knoop, syn. Atriaal ventriculair knooppunt, Aschoff-knooppunt, Tawara-knooppunt).
  • Klasse III: Kaliumkanaalblokkers verminderen het aantal extrasystolen en onderbreken de bloedsomloop.
  • Klasse IV: Verapamil-type calciumkanaalblokkers vertragen de snelheid van de sinusknoop en vertragen de geleiding van de AV-knoop.

In vergelijking met voorheen worden anti-aritmica minder vaak gebruikt. Dit is enerzijds te wijten aan hun mogelijke bijwerkingen (ze kunnen zelfs dreigende aritmieën veroorzaken) en anderzijds aan de vaak superieure effectiviteit en verdraagbaarheid van elektrotherapeutische maatregelen.

Defibrillator, pacemaker & Co

Veel soorten hartritmestoornissen kunnen met succes worden behandeld met elektrotherapie. Hiervoor zijn verschillende methoden en apparaten beschikbaar.

  • Katheterablatie: een katheter en hoogfrequente stroom worden gebruikt om de aritmiefocus te sclerose (ablatie). De methode is met name geschikt voor supraventriculaire tachycardieën en atriale flutter, en in toenemende mate ook voor atriumfibrilleren (de zogenaamde pulmonale veneuze isolatie).
  • Externe defibrillatie: Aritmieën kunnen worden beëindigd en de elektrische activiteit van het hart kan worden gesynchroniseerd met twee patch-elektroden, die op de borstwand worden gehouden en waardoor een gemeten stroom vloeit. Hierdoor zal het hart weer normaal gaan kloppen. Bij een hartstilstand door ventrikelfibrilleren kan deze zogenaamde defibrillatie levens redden.

    Automatische externe defibrillatoren (AED) zijn ook in toenemende mate beschikbaar buiten ziekenhuizen (bijvoorbeeld in vliegtuigen, bedrijven, etc.) en kunnen ook worden bediend door leken.

  • Elektrische cardioversie: Vooral bij patiënten met aanhoudende atriale fibrillatie wordt het normale hartritme hersteld door een externe elektrische schok of medicatie. Cardioversie met behulp van elektroden die op de borstwand zijn bevestigd, vindt plaats onder narcose die slechts enkele minuten duurt. Deze behandeling wordt meestal poliklinisch uitgevoerd, dwz de patiënt kan het ziekenhuis dezelfde dag verlaten.
  • Implanteerbare pacemaker: De kunstmatige pacemaker elimineert storingen in het elektrische geleidingssysteem door indien nodig een elektrische impuls aan het hart te geven. Het toestel is enkele centimeters groot en bevat een accu en elektronica. Het wordt onder plaatselijke verdoving in het hart gebruikt. De kleine operatie kan meestal zonder problemen worden uitgevoerd, ook bij oudere mensen. De implantatie duurt ongeveer een uur en vereist meestal een ziekenhuisopname van twee dagen.
  • Implanteerbare defibrillator: De elektronische defibrillator kan worden vergeleken met een pacemaker. Het apparaat is uitgerust met een of meer hartsondes en een batterij en is slechts enkele centimeters groot. Onder narcose wordt de behuizing in de borst onder de huid bevestigd (geïmplanteerd). Een microchip controleert de hartslag. Zodra ventriculaire tachycardie of ventriculaire fibrillatie optreedt, wordt automatisch een stroomstoot via de sonde rechtstreeks naar het hart gestuurd - van 5 tot 500 volt indien nodig. Op deze manier kan niet alleen een ritmestoornis, maar ook een hartstilstand worden gecorrigeerd.

Waar u op moet letten bij pacemakers

Het is belangrijk dat getroffenen elke arts en tandarts informeren dat ze een apparaat voor elektrotherapie bij zich hebben. Hoewel het onwaarschijnlijk is dat de meeste medische en tandheelkundige ingrepen de werking van het apparaat beïnvloeden, vereisen sommige bepaalde voorzorgsmaatregelen om interferentie tot een minimum te beperken. Bijzondere aandacht moet worden besteed aan magnetische resonantie (MR) -onderzoeken. Deze zijn alleen mogelijk met MR-compatibele apparaten (defibrillatoren, pacemakers, enz.).

Let op De elektrotherapeutische apparaten geven af en toe een alarm in de beveiligingspoort op de luchthaven, waardoor de werking van het apparaat maar zelden wordt verstoord. Daarom moet het beveiligingspersoneel altijd vooraf worden geïnformeerd.

Zelfhulp vagus manoeuvres

Sommige mensen kunnen hun tachycardie gemakkelijk en veilig zelf beëindigen door middel van zogenaamde vagusmanoeuvres. Bepaalde maatregelen activeren de nervus vagus en daarmee het autonome zenuwstelsel en normaliseren zo het hartritme, bijvoorbeeld:

  • Massage van een halsslagader (carotisdruk): roterende vingerdruk op de halsslagader (halsslagader) onder de hoek van de kaak,
  • Druk op de gesloten ogen,
  • drink een paar grote slokjes koud water,
  • Valsalva-manoeuvre: krachtig uitademen gedurende ongeveer tien seconden tegen de gesloten mond- en neusgatopening terwijl tegelijkertijd de buikpers wordt gebruikt (druk uitoefenen op de buikholte door gelijktijdig de buik- en bekkenbodemspieren en het middenrif te spannen).

Opmerking Deze zelfhulpmaatregelen moeten met de arts worden besproken of geoefend. De effectiviteit van dergelijke maatregelen is echter slechts gering.

Aan wie kan ik vragen?

Aritmieën kunnen onschadelijk zijn of een teken van een andere ziekte. Indien onbehandeld, kunnen ernstige vormen op de lange termijn leiden tot de ontwikkeling of verergering van hartfalen of het risico op een beroerte en cardiovasculaire stilstand vergroten. Daarom dient bij klachten direct de huisarts te worden geraadpleegd.

Hoe worden de kosten gedekt?

De e-card is uw persoonlijke sleutel tot de voordelen van de wettelijke zorgverzekering. Alle noodzakelijke en gepaste diagnostische en therapeutische maatregelen worden overgenomen door uw verantwoordelijke sociale verzekeringsmaatschappij. Voor bepaalde diensten kan een eigen risico of bijdrage in de kosten gelden. Voor gedetailleerde informatie kunt u terecht bij uw socialezekerheidsinstantie. Verdere informatie is ook te vinden op:

  • Recht op behandeling
  • Bezoek aan de dokter: kosten en eigen risico
  • Wat kost het verblijf in het ziekenhuis
  • Receptkosten: zo worden de medicijnkosten gedekt
  • Medische hulpmiddelen en hulpmiddelen
  • Gezondheidsberoepen AZ
  • en via de onlinegids vergoeding sociale verzekeringen

Aanbevolen: