Tongkanker - Hoofd-halskanker

Inhoudsopgave:

Tongkanker - Hoofd-halskanker
Tongkanker - Hoofd-halskanker

Video: Tongkanker - Hoofd-halskanker

Video: Tongkanker - Hoofd-halskanker
Video: Hoofd- en halskanker: risicofactoren, symptomen en preventie 2024, Maart
Anonim

Tongkanker

Tongkanker (tongcarcinoom) is een zeldzame, kwaadaardige tumor uit de groep van hoofd-hals tumoren. Vooral het achterste derde deel van de tong wordt aangetast, minder vaak de voorste tonggebieden en het onderoppervlak van de tong. De kansen op herstel zijn relatief goed in de vroege stadia van de ziekte.

Tongcarcinomen zijn meestal plaveiselcelcarcinomen en komen in verschillende vormen voor, bijvoorbeeld plat of bloemkoolachtig. Naarmate ze groeien, tasten ze ook naburige structuren aan, zoals de lymfeklieren van de nek, de onderkaak of het strottenhoofd.

navigatie

  • Lees verder
  • meer over het onderwerp
  • Advies, downloads & tools

Wat zijn de oorzaken?

De oorzaken van ontwikkeling zijn nog niet precies opgehelderd. Risicofactoren zijn onder meer:

  • Rook,
  • hoge alcoholconsumptie (vooral sterke drank),
  • Virale infecties (vooral HPV),
  • chronische ontsteking van het slijmvlies van de mond en tong,
  • slechte mondhygiëne.

Het risico op tongkanker kan worden verminderd door te stoppen met roken en weinig alcohol te drinken. Een goede mondhygiëne en bijvoorbeeld het corrigeren van een slecht passend kunstgebit om ontstekingen te voorkomen, zijn ook gunstig.

Wat zijn de symptomen van tongkanker?

Tongkanker veroorzaakt aanvankelijk nauwelijks symptomen. In het verdere verloop kunnen onder meer de volgende symptomen optreden:

  • Vreemd lichaamssensatie in de mond of keel,
  • Verbranding van de tong of mond,
  • Zere keel die naar het oor straalt,
  • Moeite met slikken,
  • verhoogde speekselvloed,
  • Slechte adem,
  • Spraakproblemen,
  • bloedende plekken aan de onderkant van de tong,
  • vergrote lymfeklieren in de nek en onderkaak.

Hoe wordt de diagnose gesteld?

Allereerst is er een anamnese en een grondig onderzoek van de orofarynx, hetzij met het blote oog, hetzij met behulp van een spiegel. Als tongkanker wordt vermoed, zal de arts een weefselmonster (biopsie) nemen van de veranderde huidgebieden. Een endoscopie sluit aanvullende veranderingen in de diepere delen van de bovenste luchtwegen uit. Met behulp van beeldvormende methoden zoals echografie, computertomografie of magnetische resonantietomografie kan worden nagegaan in hoeverre de tumor al is uitgezaaid.

Hoe wordt tongkanker behandeld?

De behandeling is afhankelijk van de grootte en omvang van het tongcarcinoom en de verspreiding ervan (metastase). De functionaliteit van de tong en andere aangetaste structuren moet zoveel mogelijk behouden blijven. De volgende opties zijn beschikbaar:

  • Operatie: Het doel is om tumoren operatief zo volledig mogelijk te verwijderen. Dit kan bijvoorbeeld door middel van een laser. Als er kans is op uitzaaiingen in de cervicale lymfeklieren, worden deze meestal verwijderd als onderdeel van de operatie (nekdissectie).
  • Radiotherapie of gecombineerde radiotherapie en chemotherapie: dit wordt meestal alleen gebruikt voor zeer gevorderde tumoren of tumoren die niet volledig operatief kunnen worden verwijderd. Afhankelijk van de omvang van de tumor of de betrokkenheid van de lymfeklieren kan ook een combinatie van chirurgie en bestralingstherapie zinvol zijn.
  • Gerichte therapie: moderne geneesmiddelen (bijv. Monoklonale antilichamen zoals cetuximab) richten zich op specifieke celstructuren van het tumorweefsel om het te vernietigen of in ieder geval de groei te vertragen.
  • Plastische reconstructie: in vergevorderde gevallen met slikstoornissen of spraakproblemen kunnen beschadigde of verwijderde structuren operatief worden vervangen. Hierdoor kunnen functies als spreken, kauwen of slikken grotendeels worden hersteld - vaak met ondersteuning van logopedie.
  • Psychologische ondersteuning: kan getroffenen ondersteunen bij het omgaan met de ziekte en de daarmee samenhangende problemen, klachten en beperkingen.

Revalidatie & nazorg

Revalidatie kan onmiddellijk volgen of direct nadat de behandeling is voltooid. Er zijn speciale nazorgklinieken die bekend zijn met zowel de lichamelijke als psychische problematiek van kankerpatiënten. Meer informatie vindt u onder Revalidatie & Cure.

Ook na de behandeling zijn regelmatige controles nodig om recidieven in een vroeg stadium te signaleren en te behandelen.

Aan wie kan ik vragen?

Heeft u klachten in de mond of tong, dan kunt u contact opnemen met de volgende kantoren:

  • Specialist in oor-, neus- en keelgeneeskunde,
  • Specialist in orale en maxillofaciale chirurgie.

Hoe worden de kosten gedekt?

Alle noodzakelijke en passende diagnostische en therapeutische maatregelen worden door de zorgverzekeraars overgenomen. Voor bepaalde diensten (bijv. Medicatie, ziekenhuisverblijven) worden eigen bijdragen verstrekt. Kortom, uw arts of de polikliniek verrekenen rechtstreeks met uw zorgverzekeraar. Bij bepaalde zorgverzekeraars moet u mogelijk een eigen risico betalen (BVAEB, SVS, SVS, BVAEB).

De kosten worden niet direct in rekening gebracht als u gebruik maakt van een arts van uw keuze (dus arts zonder zorgverzekeringscontract) of een eigen polikliniek. Zie Kosten en eigen risico voor meer informatie.

Wanneer ziekenhuisopname vereist is

Ziekenhuisopname kan soms nodig zijn voor behandeling. De ziekenhuiskosten worden in rekening gebracht. De patiënt moet een dagelijkse bijdrage in de kosten betalen. Verdere medicamenteuze behandeling aan huis vindt plaats op voorschrift van de huisarts of specialist.

Voor meer informatie, zie Wat kost een ziekenhuisopname?