Urine-incontinentie: Therapie

Inhoudsopgave:

Urine-incontinentie: Therapie
Urine-incontinentie: Therapie

Video: Urine-incontinentie: Therapie

Video: Urine-incontinentie: Therapie
Video: Vormen van incontinentie of ongewild urineverlies. 2024, Maart
Anonim

Urine-incontinentie: therapie

Er zijn in principe verschillende behandelvormen en hulpmiddelen beschikbaar. Indien mogelijk proberen we de oorzaak te verhelpen. Naast medicamenteuze therapie speelt regelmatige bekkenbodemtraining een centrale rol. Als conservatieve maatregelen geen succes hebben, moeten operatieve maatregelen worden overwogen. Bovendien kunnen hulpmiddelen zoals verband, kussentjes, kussentjes enz. Het leven met incontinentie vergemakkelijken.

navigatie

  • Lees verder
  • meer over het onderwerp
  • Advies, downloads & tools
  • Hoe wordt incontinentie behandeld?
  • Versterk de bekkenbodem
  • Blaas- en zindelijkheidstraining, blaasdagboek
  • Aan wie kan ik vragen?
  • Hoe worden de kosten gedekt?

Begeleidende maatregelen zijn gedragsbenaderingen zoals toilet- en blaastraining en het bijhouden van een blaasdagboek. Toelichtende gesprekken door de arts over relevante leefstijlfactoren zoals drink- en eetgewoonten zijn minstens zo belangrijk. Het vermijden van diuretische dranken heeft bijvoorbeeld een positief effect (koffie, zwarte thee, koolzuurhoudende en alcoholische dranken). Een vezelrijk dieet en voldoende vochtinname verminderen de neiging tot verstopping, wat soms een positief effect kan hebben op incontinentie. Gewichtsvermindering wordt aanbevolen als u te zwaar bent.

Hoe wordt incontinentie behandeld?

De keuze van de therapie hangt af van het type incontinentie dat aanwezig is.

  • Stressincontinentie: in milde gevallen is bekkenbodemtraining, eventueel met elektrische stimulatie, meestal succesvol. Medicijnen spelen een nogal ondergeschikte rol. Als conservatieve methoden niet succesvol zijn, kan een operatie nodig zijn. Dit gebeurt op een minimaal invasieve manier, waarbij de urethra tijdens een lusoperatie wordt gestabiliseerd met een plastic band. Een kunstmatige sluitspier wordt slechts zelden geïmplanteerd. Uitbreidende maatregelen: gewichtsvermindering, stoelgangregeling. Hulpmiddelen: pessaria, speciale tampons.
  • Urge-incontinentie: Het is belangrijk om de oorzaak, zoals vreemde voorwerpen of blaasontstekingen, te verhelpen / behandelen. De focus ligt op medicamenteuze behandeling met bijvoorbeeld anticholinergica. Dit zou de spieren in de blaas moeten kalmeren en het volume moeten verhogen. Bij postmenopauzale vrouwen kan lokaal gebruik van hormonen (oestrogeen) in sommige gevallen helpen. In ernstige gevallen kunnen botulinumtoxine-injecties in de blaasspier of implantatie van een blaaspacemaker worden gebruikt. Uitbreidende maatregelen: Gewichtsvermindering, blaasdagboek en plastraining, bekkenbodemtraining, eventueel elektrische stimulatie.
  • Gemengde incontinentie: De therapie is een combinatie van die voor stress- en aandrangincontinentie.
  • Overloopincontinentie: de urine wordt eerst afgevoerd via een urethrale of buikwandkatheter, gevolgd door chirurgische revalidatie.

Hulp bij incontinentie

Er is een aantal instrumenten beschikbaar om de kwaliteit van leven van de getroffenen te behouden en het normale dagelijkse leven en sociale contacten mogelijk te maken. De acceptatie van absorberende hulpmiddelen is meestal hoger bij vrouwen dan bij mannen, aangezien de eersten vanwege de menstruatie bekend zijn met inlegzolen enz. De meeste hulpmiddelen zijn comfortabel en discreet om te dragen en bieden bescherming.

Hulpmiddelen zijn (volgens het Robert Koch Institute):

  • Absorberende hulpmiddelen: bijv. Sjablonen, luiers (broekjes), documenten, slips, druppelvangers.
  • Dissipatieve hulpmiddelen: bijv. Condoomurinoirs (plaszak met condoom), urinekatheters, buikwandkatheters
  • Andere hulpmiddelen voor incontinentie: bijv. Pessaria (blaas optillen), speciale tampons om fysieke activiteit / sport te overbruggen, trainingsbenodigdheden voor de bekkenbodemspieren zoals vaginale kegeltjes (gewichten die in de vagina worden ingebracht).

Opmerking Gebruik geen penisklemmen, -riemen of urethrale pluggen. Deze gebruiksvoorwerpen leiden tot blijvende schade aan de urethra of tot infecties.

Versterk de bekkenbodem

Het versterken van de bekkenbodemspieren geeft zeer goede resultaten, vooral bij stress-urine-incontinentie, aangezien de drukverhoging in de buik leidt tot ongewenst urineverlies. Het is aan te raden om onder deskundige begeleiding, met hulp van bijvoorbeeld fysiotherapeuten en verloskundigen, de bekkenbodem te leren trainen. Alleen regelmatige spiertraining heeft effecten op de lange termijn. Aan het begin van de training ligt de grootste moeilijkheid bij het opmerken van deze spieren: vrouwen

kunnen de bekkenbodemspanning op het perineum of in de vagina voelen. Mannen oriënteren zich op de anus en testikels - om spanning op te bouwen, probeert men beide dichter bij elkaar te brengen.

De volgende oefeningsvoorbeelden kunnen gemakkelijk in het dagelijks leven worden geïntegreerd:

Bekkenbodem lift

Deze oefening wordt staand gedaan. Sta op heupbreedte uit elkaar, bovenlichaam recht. Je stelt je de bekkenbodem voor als een lift die langzaam naar hogere verdiepingen gaat. Span de bekkenbodemspieren langzaam aan en trek de "lift" als het ware omhoog. De spanning moet even worden vastgehouden, de passagiers stappen uit. Laat de "lift" dan langzaam, geleidelijk, stok voor stok zinken.

Cat bult

Voor deze oefening kunt u het beste een zachte ondergrond gebruiken, zoals een kleed of mat. Je knielt neer en ondersteunt jezelf op je handen. De armen staan op heupbreedte uit elkaar. In het begin is de rug recht. Haal dan diep adem, je merkt hoe de borst en buik uitzetten. Als je uitademt door je mond, maak je bewust een “kattenbult”. Trek daarbij uw rug naar boven en laat tegelijkertijd uw hoofd tussen uw armen zakken. Adem dan weer in en strek tegelijkertijd je rug. Wissel verschillende keren af. Oefeningen volgens het Weens Sociaal Fonds, voor incontinentie - laten we erover praten!

Meer informatie over de effectiviteit van bekkenbodemtraining vindt u op www.medizin-transparent.at.

Blaas- en zindelijkheidstraining, blaasdagboek

Blaastraining (inclusief mictietraining) helpt bij sommige getroffen mensen, waarbij bijvoorbeeld de frequentie van toiletbezoek systematisch wordt verminderd. De aandrang om te plassen kan bewust worden onderdrukt door de bekkenbodem te spannen. Vooral bij patiënten die zorg nodig hebben, kan het nuttig zijn om op vaste tijden, bijvoorbeeld elke twee tot drie uur, naar het toilet te gaan. Veranderingen in gedrag laten goede resultaten zien, vooral bij aandrangincontinentie.

Het bijhouden van een urine- of blaasdagboek (mictiedagboek) kan de arts waardevolle informatie opleveren en kan vervolgens ook therapeutisch worden ingezet, vooral met betrekking tot gedragsverandering. In een blaasdagboek wordt over een periode van meerdere dagen relevante informatie genoteerd, zoals de hoeveelheid gedronken, de frequentie van toiletbezoek, de hoeveelheid urine, de intensiteit van de aandrang om te plassen en of de persoon nat is geworden.

U kunt een mictielogboek vinden op de website van de Medical Continence Society Austria.

Gevaar! Veel patiënten reageren op incontinentieproblemen door minder te drinken! Dit kan echter leiden tot complicaties zoals problemen met de bloedsomloop.

Huidverzorging voor gestreste gebieden

De huid in het genitale gebied wordt soms blootgesteld aan hoge niveaus van stress tijdens urine-incontinentie. Zuighulpmiddelen zoals inlegzolen enz. Moeten regelmatig worden vervangen om langdurig contact met de huid en urine te voorkomen. Geschikte huidverzorgingsproducten zijn onder meer pH-neutrale reinigingsproducten en crèmes / lotions met een laag watergehalte (water-in-olie-emulsie, W / O-producten) om de huid tegen uitdroging te beschermen.

Aan wie kan ik vragen?

De volgende instanties zijn verantwoordelijk voor de behandeling van urine-incontinentie:

  • Huisarts
  • Specialist in urologie
  • Specialist in gynaecologie
  • Incontinentiekliniek in ziekenhuizen

U kunt ook vooraf telefonisch vrijblijvend en gratis advies krijgen van de Medical Continence Society Austria op 0810/100 455.

Hoe worden de kosten gedekt?

Alle noodzakelijke en passende therapieën worden gedekt door de zorgverzekeraars. Kortom, uw arts of de polikliniek verrekenen rechtstreeks met uw zorgverzekeraar. Bij bepaalde zorgverzekeraars moet u mogelijk een eigen risico betalen (BVAEB, SVS, SVS, BVAEB).

U kunt echter ook een beroep doen op een arts van uw keuze (dus arts zonder zorgverzekeringscontract) of een privé-polikliniek. Zie Kosten en eigen risico voor meer informatie.

Medicinale hulpmiddelen zoals maandverband, luiers en Co

Voor bepaalde incontinentieproducten zoals inlegkruisjes of luiers is er ondersteuning van de zorgverzekeraar. Hiervoor is een medisch recept nodig. Dit kan worden ingewisseld bij contractleveranciers zoals winkels voor medische artikelen of apotheken. Welke maatschappijen een contractuele relatie hebben met de zorgverzekeraars, leest u op de website van uw verantwoordelijke sociale verzekeraar.

Wilt u hulpmiddelen / hulpmiddelen verkrijgen bij een verstrekkeringsbevoegd bedrijf en geen contractuele relatie met zorgverzekeraars? Dan moet u de hulpmiddelen eerst zelf betalen en vervolgens kostenvergoeding aanvragen bij uw verantwoordelijke socialezekerheidsinstelling. Voor hulpmiddelen draagt de verzekerde bij in de kosten (eigen risico).

Meer informatie kunt u krijgen bij uw zorgverzekeraar en bij De route naar hulpmiddelen.

Bekkenbodemtraining

Bekkenbodemtraining wordt aangeboden in bepaalde zorgverzekeraars. De kosten hiervoor zijn voor rekening van de zorgverzekeraars.

Voor meer informatie kunt u contact opnemen met uw zorgverzekeraar.

Aanbevolen: