Bipolaire Stoornis: Therapie

Inhoudsopgave:

Bipolaire Stoornis: Therapie
Bipolaire Stoornis: Therapie

Video: Bipolaire Stoornis: Therapie

Video: Bipolaire Stoornis: Therapie
Video: De psychiater prater 12 psychose 5 (bipolaire st) 2024, Maart
Anonim

Bipolaire stoornis: therapie

Bij acute behandeling ligt de focus op het verlichten van depressieve of (hypo-) manische symptomen. Het langetermijndoel is om verdere symptomatische episodes te verminderen of te vermijden (faseprofylaxe). Meestal wordt medicamenteuze behandeling gecombineerd met psychotherapie. Door aandacht te schenken aan mogelijke waarschuwingssignalen en hun zelfbewustzijn te trainen, kunnen de getroffenen en hun familieleden episodes vroegtijdig herkennen en tijdig tegenmaatregelen nemen of helpen.

navigatie

  • Lees verder
  • meer over het onderwerp
  • Advies, downloads & tools
  • Medicatie
  • psychotherapie
  • Verdere therapie-opties
  • Herken waarschuwingssignalen vroegtijdig
  • Betrokkenheid van familieleden
  • Aan wie kan ik vragen?
  • Hoe worden de kosten gedekt?

Medicatie

Welke medicatie wordt voorgeschreven, hangt af van het beloop van de ziekte. Laboratoriumwaarden die belangrijk zijn voor het volgen van de kuur, moeten voorafgaand aan medicamenteuze behandeling worden verzameld. Op deze manier kunnen bijwerkingen van actieve ingrediënten tijdig worden geïdentificeerd en verminderd. Het medicijnniveau in het bloed wordt ook regelmatig gemeten.

De volgende medicijngroepen worden gebruikt:

  • Stemmingsstabilisatoren (ook wel faseprofylactische geneesmiddelen genoemd): lithium en de anti-epileptica carbamazepine, valproïnezuur, lamotrigine en antipsychotica,
  • Antidepressiva: alleen in combinatie met stemmingsstabilisatoren.

Let op Het gebruik van medicatie dient altijd in overleg met de behandelende arts te worden afgestemd. Houd u aan het voorgeschreven therapieplan - zelfs als een langere behandeling nodig is. Hiermee kunt u uw herstel aanzienlijk ondersteunen en terugval voorkomen. Meld eventuele bijwerkingen onmiddellijk aan uw arts en laat hem / haar weten of u andere geneesmiddelen (inclusief vrij verkrijgbare of "kruiden") of hormonale anticonceptiva gebruikt, aangezien dit kan leiden tot geneesmiddelinteracties.

psychotherapie

Psychotherapie vormt een aanvulling op en ondersteunt de medicamenteuze behandeling bij bipolaire stoornissen. Bij psychotherapie worden specifieke psychologische technieken gebruikt om een psychische aandoening te verlichten of te genezen. De focus ligt op de relatie, de uitwisseling en het gesprek tussen de psychotherapeut en de patiënt over gedachten, gevoelens of levensgeschiedenis.

Verschillende oefeningen - afhankelijk van de psychotherapeutische methode - kunnen deze uitwisseling ondersteunen of consolideren. Zogenaamde psycho-educatie is een belangrijk onderdeel van de behandeling. Dit zou het begrip van de stoornis moeten bevorderen en de relatie met het dagelijks leven moeten verklaren. Getroffen mensen kunnen onder meer leren hun gedrag, gevoelens en denken beter te begrijpen en te observeren en zo goed mogelijk tegenmaatregelen te nemen wanneer de episodes naderen. Zie Psychotherapie voor meer informatie.

Verdere therapie-opties

De andere behandelingsopties zijn onder meer:

  • Elektroconvulsietherapie (ECT): Bij elektroconvulsietherapie wordt een gegeneraliseerde aanval kunstmatig gegenereerd door elektrische excitatie van de hersenen. Dit gebeurt onder gecontroleerde omstandigheden onder korte anesthesie. Elektroconvulsietherapie is een veilige en gevestigde therapie geworden voor ernstige depressieve episodes.
  • Lichttherapie: Deze methode wordt toegepast bij een depressieve episode met een duidelijk herstel in de wintermaanden. De patiënt kijkt eenmaal per dag (meestal 's ochtends) een of twee keer per minuut in het witte licht van een tl-buis. De duur van een sessie varieert tussen de 30 en 120 minuten - afhankelijk van de lichtintensiteit. Dit proces duurt enkele weken.
  • Waaktherapie ("slaapgebrek"): deze vorm van behandeling is ook geschikt voor depressieve episodes. Twee tot drie wekperioden in een week, waarin de patiënt 36 tot 40 uur wakker is. Als alternatief kan de nachtrust ook in de tweede helft van de nacht worden geannuleerd. Als u vatbaar bent voor convulsies (epilepsie), ernstige lichamelijke ziekte of psychotische symptomen, wordt waaktherapie niet aanbevolen.
  • Sport- / bewegingstherapie: sportieve activiteit of beweging lijkt een positief effect te hebben op het psychisch welbevinden. Vooral afleiding van negatieve gedachten, sociale interactie of het ervaren van een positief lichaamsgevoel kan een positief effect hebben op de stemming.
  • Ontspanningsmethoden: Door ontspanningstechnieken te leren en te oefenen, leert men beter met stress om te gaan en tot rust te komen. Professionele begeleiding - zeker bij het starten met de ontspanningsmethoden - heeft zijn waarde bewezen.
  • Ergotherapie: Door middel van ergotherapie zouden getroffenen weer meer aan het leven moeten kunnen deelnemen. De zelfstandigheid in het dagelijks leven (bijv. Zelfredzaamheid, huishoudelijke taken) wordt bevorderd en de kwaliteit van leven wordt verhoogd.
  • Muziektherapie: Door muziektherapie met behulp van onder andere muziek wordt het omgaan met gevoelens geoefend, worden emoties geuit en wordt het zelfvertrouwen versterkt.

Stemmingsdagboeken kunnen ook ondersteunend zijn. De stemming, belangrijke dagelijkse gebeurtenissen, therapeutische maatregelen, enz. Worden erin vastgelegd. In een zelfhulpgroep kunnen de getroffenen ook ideeën uitwisselen en van elkaar leren.

Herken waarschuwingssignalen vroegtijdig

Door aandacht te schenken aan mogelijke waarschuwingssignalen en hun zelfbewustzijn te trainen kunnen de getroffenen en hun naasten helpen om episodes van ziekte in een vroeg stadium te herkennen en tijdig tegenmaatregelen te nemen of te helpen. De volgende signalen zouden u bijzonder preuts moeten maken:

  • Verlies van eetlust,
  • Depressie,
  • Slechte concentratie,
  • Ongerustheid,
  • Slaapstoornissen / slapeloosheid,
  • onverklaarbare droefheid,
  • Lusteloosheid,
  • "Hyperbool",
  • Stortvloed van gedachten,
  • Prikkelbaarheid,
  • Wanen,
  • Suïcidale gedachten,
  • onophoudelijke spraak met sprongen van gedachten,
  • Gevoel dat niets je kan stoppen en dat je alles kunt doen.

Betrokkenheid van familieleden

Een trialogische benadering is bijzonder nuttig gebleken. De "trialoog" verwijst naar gezamenlijke besprekingen tussen de getroffenen, familieleden en professionele helpers op voet van gelijkheid. Dit maakt het ook mogelijk om beter samen te trekken om de met de patiënt overeengekomen therapiedoelen te bereiken. Zelfhulpgroepen voor getroffenen en hun familieleden bieden ook mogelijkheden voor uitwisseling en hulp.

Aan wie kan ik vragen?

De behandeling van een bipolaire stoornis wordt uitgevoerd door een specialist in de psychiatrie. Er zijn ook gespecialiseerde kinder- en jeugdpsychiaters beschikbaar voor jongeren onder de 18 jaar. Andere gezondheidsberoepen, zoals psychotherapeuten of klinisch psychologen, maken meestal deel uit van de therapie.

In geval van een psychiatrische noodsituatie (bv. Risico op zelfmoord) is snelle medische hulp essentieel. Bel in deze gevallen onmiddellijk de ambulance op 144! Indien mogelijk kunt u ook terecht op de dichtstbijzijnde psychiatrische polikliniek.

Onder Services, Links en Brochures vindt u nuttige informatie over het zoeken naar een arts of therapeut en het zoeken naar zelfhulpgroepen (ook voor familieleden).

Hoe worden de kosten gedekt?

De kosten voor medische behandeling worden normaal gesproken vergoed door de zorgverzekeraars. Voor meer informatie, zie Kosten en eigen risico en Receptkosten & Co: zo worden geneesmiddelenkosten gedekt. Informatie over de kosten van een ziekenhuisopname vindt u onder Wat kost een ziekenhuisopname?

Bij gebruik van psychotherapie is volledige kostendekking mogelijk in de eigen of contractueel gebonden instellingen van de zorgverzekeraars, maar ook in instellingen die door de publieke sector worden gesubsidieerd. In deze gevallen bestaat de mogelijkheid om een eigen risico te betalen. Anders heeft u de mogelijkheid om een kostensubsidie aan te vragen bij de zorgverzekeraar als u gebruik maakt van psychotherapie bij een inwonend psychotherapeut. Als dit wordt goedgekeurd, vergoedt de zorgverzekeraar een deel van het honorarium dat aan de psychotherapeut is betaald. De zorgverzekeraars geven echter alleen een subsidieals er sprake is van een zogenaamde ziektegerelateerde aandoening.

De klinisch-psychologische diagnose is een dienst van de sociale ziekteverzekering, waarvan de kosten worden gedragen door de zorgverzekeraars. De kosten van behandeling of advies van de huisklinisch psychologen moet u zelf dragen, aangezien dit geen uitkering is vanuit de zorgverzekering

Informatie over revalidatie vindt u onder Revalidatie & Genezing.

Op de website van de socialezekerheidsinstelling leest u meer over vergoedingen.

Aanbevolen: