Tenniselleboog, Golferelleboog, Humerale Epicondylitis

Inhoudsopgave:

Tenniselleboog, Golferelleboog, Humerale Epicondylitis
Tenniselleboog, Golferelleboog, Humerale Epicondylitis

Video: Tenniselleboog, Golferelleboog, Humerale Epicondylitis

Video: Tenniselleboog, Golferelleboog, Humerale Epicondylitis
Video: Medial Epicondylitis Test⎟"Golfer's Elleboog" 2024, Maart
Anonim

Tenniselleboog en golfelleboog

Tenniselleboog (tenniselleboog) en golferselleboog zijn benamingen voor pijnlijke klachten in het gebied van de elleboog. De oorzaak is acute of chronische peesoverbelasting. In de meeste gevallen worden de symptomen niet veroorzaakt door tennis, maar door vaak herhaalde bewegingen van de hand met eenzijdige of zware belasting. Deze bewegingen komen van nature voor bij sporten zoals tennis of golf. Veel mensen voeren deze bewegingen ook uit bij andere activiteiten, zoals computerwerk, knutselen, etc. Bij een tenniselleboog treden de symptomen aan de buitenkant op en bij de ellebogen van golfers aan de binnenkant van de elleboog.

Een tenniselleboog treft ongeveer twee procent van de volwassen bevolking. De elleboog van een golfer komt veel minder vaak voor. De symptomen treden meestal op tussen de 35 en 60 jaar en komen even vaak voor bij vrouwen en mannen. Populaire atleten worden vaker getroffen dan professionals. In de meeste gevallen kunnen de symptomen worden genezen door de stressvolle bewegingen en speciale oefeningen te vermijden.

navigatie

  • Lees verder
  • meer over het onderwerp
  • Advies, downloads & tools
  • Wat is het verschil tussen een tenniselleboog en een golfelleboog?
  • Wat zijn de oorzaken van een tenniselleboog of een golfelleboog?
  • Wat zijn de symptomen?
  • Hoe wordt de diagnose gesteld?
  • Hoe wordt een tenniselleboog of golferelleboog behandeld?
  • Welke oefeningen kunnen helpen bij het voorkomen en genezen?
  • Aan wie kan ik vragen?
  • Hoe worden de kosten gedekt?

Wat is het verschil tussen een tenniselleboog en een golfelleboog?

De hand en vingers worden bewogen door verschillende spieren van de onderarm. De spieren voor het buigen en strekken van de hand en vingers zijn met pezen vastgemaakt aan twee uitsteeksels op de humerus (Lat. Humerus). Deze benige uitsteeksels maken deel uit van het ellebooggewricht en worden de epicondylus (Latijnse epicondylus) genoemd. De strekspieren hechten zich vast aan de buitenste (laterale) epicondylus. De buigspieren hechten zich vast aan de binnenste (mediale) epicondylus. Een overbelastingssyndroom op dit punt wordt daarom ook wel epicondylopathie genoemd. Als de overbelasting aanhoudt, kunnen de aangetaste pezen ontstoken raken (epicondylitis).

Grafische tenniselleboog © bilderzwerg

Bij een tenniselleboog (tenniselleboog, Latijnse epicondylitis humeri lateralis of epicondylitis humeri radialis) zijn de pezen van de strekspieren van de hand en vingers overbelast of ontstoken. In het geval van een golfer elleboog (Latijn epicondylitis humeri medialis), worden de pezen van de flexor spieren aangetast.

Wat zijn de oorzaken van een tenniselleboog of een golfelleboog?

Triggers zijn meestal onbekende spanningen die worden veroorzaakt door vaak herhaalde of krachtige bewegingen van de hand, zoals strekken, buigen, draaien, vasthouden of tillen. Deze omvatten:

  • Sporten zoals tennis, roeien, kanoën, badminton, squash etc.
  • Werken op de computer met de muis ("muisarm")
  • Ambachten, bijv. Schilders, timmerlieden
  • Muziekinstrumenten bespelen, bijv. Piano, viool

Wat zijn de symptomen?

Typische symptomen zijn:

  • Met tenniselleboog: pijn aan de buitenkant van de elleboog, vooral bij het strekken van de hand.
  • Golfer's elleboog: pijn aan de binnenkant van de elleboog, vooral bij het buigen van de hand.
  • De pijn kan ook uitstralen naar de onderarm en bovenarm.
  • Drukpijn bij de respectievelijke peesaanhechtingen, soms geassocieerd met verharding en zwelling.
  • Pijn bij alledaagse bewegingen, zoals het openen van een fles, handen schudden, voorwerpen optillen of vasthouden, enz.

Hoe wordt de diagnose gesteld?

Allereerst vraagt de arts naar het soort symptomen, waar de pijn optreedt en met welke bewegingen. De dokter verzamelt de medische geschiedenis en vraagt naar eerdere ziektes. Hij of zij voert vervolgens verschillende armonderzoeken en bewegingstests uit bij de patiënt. Als epicondilytis wordt vermoed, kan de arts meestal na het lichamelijk onderzoek een diagnose stellen. De resultaten van het lichamelijk onderzoek zijn zelden onduidelijk of er wordt een andere aandoening vermoed. In dit geval kunnen verdere beeldvormende onderzoeken nodig zijn voor opheldering, bijvoorbeeld röntgenfoto's.

Hoe wordt een tenniselleboog of golferelleboog behandeld?

De behandeling is gebaseerd op de exacte diagnose van irritatie of ontsteking. Het doel is om de pijn te genezen, zodat de patiënt de hand en arm normaal kan bewegen en belasten.

Vermijd overmatige bewegingen: de arts adviseert de patiënt hoe de aangedane pezen kunnen worden gespaard en ontlast. Het helpt bepaalde bewegingen te vermijden, stress te verminderen of de ergonomie van de werkplek te verbeteren.

Fysiotherapie, kracht- en rekoefeningen: de arts kan fysiotherapie voorschrijven, bijv. Manuele therapie, ultrageluidtherapie, plaatselijke koude- of warmtetoepassingen of speciale oefeningen om de onderarm en pols te versterken en te strekken. De arts of de fysiotherapeut kan de patiënt aanraden om bepaalde oefeningen zelfstandig uit te voeren. Zogenaamde excentrische versterkingsoefeningen zijn bijzonder effectief gebleken. De strekspieren worden versterkt en tegelijkertijd worden de pezen gestrekt.

Medicamenteuze therapieën: Ev. Ontstekingsremmende medicijnen (NSAID's) kunnen worden voorgeschreven om pijn te verlichten. In bepaalde gevallen, bijv. Als de pijn aanhoudt, kan de arts lokale cortisone-injecties voorstellen. Deze hebben echter meestal slechts een tijdelijk pijnverlichtend effect. Cortison-injecties worden meestal maar een paar keer gebruikt, omdat ze bij vaak gebruik het genezingsproces kunnen verstoren.

Drukverband : Een speciaal drukverband, de epicondilytis-brace, kan in bepaalde gevallen als begeleidende therapie helpen om de aangedane pees te ontlasten om het genezingsproces te versnellen of om hernieuwde overbelasting te voorkomen. Het drukverband wordt op de onderarm onder de elleboog gelegd en, afhankelijk van het advies van de arts, meestal enkele weken gedragen. De effectiviteit van de behandeling wordt geacht niet voldoende te zijn onderzocht.

Overige therapieën: Voor diverse andere behandelingen is wetenschappelijk bewijs van de effectiviteit nog niet of slechts in beperkte mate beschikbaar. Deze omvatten injecties met autoloog bloed of botox, schokgolftherapie, lasertherapie of acupunctuur.

Chirurgie: meer dan 90 procent van de gevallen van epicondylitis kan zonder operatie worden behandeld. In zeer ernstige, chronische gevallen waarin andere behandelingen zelfs na enkele maanden geen verbetering opleveren, kan de arts een operatie voorstellen.

Welke oefeningen kunnen helpen bij het voorkomen en genezen?

Bepaalde rek- en versterkingsoefeningen kunnen ervoor zorgen dat de pijn sneller weggaat. En ze helpen om terugkerende klachten te voorkomen. Naast de twee hieronder beschreven oefeningen kan de arts of fysiotherapeut u nog andere oefeningen laten zien voor zelfstandig trainen in het dagelijks leven.

  • Oefenvoorbeeld voor excentrische training van de strekspieren van de onderarm: Leg de aangedane arm op een tafel, de hand hangt naar beneden over de rand van de tafel (de achterkant van de hand wijst naar). U houdt een gewicht in uw hand, bijvoorbeeld een lichte halter of een waterfles. Of ze strekken een oefenband (bijvoorbeeld Thera-band) over de rug van de hand. Beweeg uw hand langzaam ongeveer 10 tot 15 keer op en neer. Na een korte pauze kun je nog een of twee passen doen, bij voorkeur drie keer per dag.
  • Oefenvoorbeeld voor het strekken van de strekspieren van de onderarm: Houd de aangedane arm recht naar voren met de rug van de hand naar boven gericht. Laat uw hand losjes naar beneden hangen, met de vingers naar beneden. Pak met de andere hand de hand van de aangedane arm vast (duim grijpt de palm vast) en trek deze naar het lichaam toe. Houd het stuk ongeveer 30 seconden vast. Herhaal de rekoefening na een pauze van ongeveer 30 seconden nog twee keer. Doe de rekoefeningen ongeveer twee keer per dag.

Opmerking U vindt een beschrijving van kracht- en rekoefeningen met korte video's op www.gesundheitsinformation.de.

Aan wie kan ik vragen?

Als u epicondylitis vermoedt (tenniselleboog, golfelleboog), kunt u contact opnemen met de volgende kantoren:

  • Huisarts
  • Specialist in orthopedie en traumatologie
  • Specialist in orthopedie en orthopedische chirurgie
  • Specialist in fysische geneeskunde
  • Bedrijfsarts

Een intramuraal verblijf is noodzakelijk voor een chirurgische behandeling.

De fysiotherapie of oefentherapie kan worden uitgevoerd door een arts die is ingesteld door fysiotherapeuten / fysiotherapeuten of ergotherapeuten / ergotherapeuten.

Hoe worden de kosten gedekt?

De e-card is uw persoonlijke sleutel tot de voordelen van de wettelijke zorgverzekering. Alle noodzakelijke en gepaste diagnostische en therapeutische maatregelen worden overgenomen door uw verantwoordelijke sociale verzekeringsmaatschappij. Voor bepaalde diensten kan een eigen risico of bijdrage in de kosten gelden. Voor gedetailleerde informatie kunt u terecht bij uw socialezekerheidsinstantie. Verdere informatie is ook te vinden op:

  • Recht op behandeling
  • Bezoek aan de dokter: kosten en eigen risico
  • Wat kost het verblijf in het ziekenhuis
  • Receptkosten: zo worden de medicijnkosten gedekt
  • Medische hulpmiddelen en hulpmiddelen
  • Gezondheidsberoepen AZ

en via de onlinegids vergoeding sociale verzekeringen